Sharing memory's

Roetzwart, was het hemellichaam aan de lucht. Sterren schenen als fonkelende vuurballen aan het oppervlak en de wind bracht verfrissing over het woud. De warmte van de dag was nu zachtjes vertrokken en vele clankatten hadden inmiddels hun ogen gesloten voor een fijne nachtrust. Het duurde echter niet lang tot de wind iets met zich mee voerde. Kleine stukjes stof, zand, het leken wel haren. Ze bewogen in een krul rondom de bomen tot ze aan het eind van hun pad, een rots vonden. Heel zachtjes hoorde je het knorren van zacht slapende katten, veilig in hun dennen. De maan was helder en scheen opdezelfde rots waar het stof was geland. Een rimpeling ontstond in het blikveld. Als de warmterimpeling boven een kampvuur, samen met het licht van de maan. Geen ruimte of tijd, maar binnen een seconde zat hij er. Op de rots waar hij al zo vaak in levende lijve had gezeten. Uitkijkend over zijn vertrouwde thuis met zijn warm en amberkleurige ogen. Een grijns sierde zijn kop, waarna hij met een tevreden zucht zijn ogen een moment sloot. Trots, was het woord wat hem hier bracht. Niet de bittere trots vanarrogantie, maar de volmaakt warme trots op anderen. Hij voelde zich warm en geliefd van binnen, simpelweg door het meest vanzelfsprekende. Het leven was doorgegaan. Zijn grote en toch half doorschijnende lichaam viel in een sierlijke sprong naar het gras onder het voetstuk. Hij keek wat nieuwsgierig rond. Hij bezocht de ingang van verschillende holen, keek met liefdevolle ogen naar hoe ze sliepen. Hij kon het voelen, hoe nog steeds zijn bloed hier verder stroomde in de aders van jonge katten. Zelfs de kleinste, toen hij bij de nursery aankwam. Cinderkit, Lilykit, Dreamkit.. wat was ze prachtig. Hij keek naar de een katertje dat er ook bij lag, hij was grijs en zou een lange vacht krijgen. Hij was famillie van Dreamheart en ze had tegen hem gezegd, dat hij even beneden moest gaan kijken, om hem te zien. Storm glimlachte en duwde zijn neus tegen het kopje van de kleine aan. ''Geniet'' klonk zijn stem zacht. Hij keek naar de andere kittens, naar de rest van het kamp, wat ooit zijn thuis was geweest. De grote poten volgde zijn weg naar het midden van het kamp, keek naar de Elders Den. Het grootste deel van zijn oude vrienden van vroeger waren al boven, en de meeste hier beneden kende hem van verhalen. Toch miste hij iemand, hij had allang gehoord dat ze al niet meer van t clanleven genoot.. maar hij had graag gezien dat Appleblossom hier was gebleven. Hun moment lang geleden in zijn den zou hij nooit vergeten. Het was nou eenmaal zo, niet alles in het leven gaat zoals je dat wilt. In Starclan leek tijd anders te lopen dan hier beneden, en welke clan je had gezeten.. dat deed er niet altijd meer toe. Firestar, druk met Silverstar met het maken van Prophecy's tot je zegt, nog wat extra zout jongens. Kleine kittens dartelend en spelend, al deed het hem soms nog altijd pijn dat ze nooit de kans hadden gehad om op te groeien. Toch, was het fijn dat hij zijn eigen ouders en zus weer bij zich had. Er was zoveel gebeurd in de jaren na zijn aftreden, dat het voor hem nog amper bij te houden was. Toch luisterde hij graag naar haar verhalen, zijn trouwe en beste vriendin.

Storm ging op het gras zitten en sloeg de lange staart rond zijn poten. Hij sloot zijn ogen en genoot van dit moment. De wind stak weer licht op, zijn linker oor trok even. Hij glimlachte na haar herkenbare geur. ''Bedankt Dream. Ik wist dat het leven hier door gegaan was, maar ik had geen idee dat ik zoveel impact had, terwijl ik gewoon deed wat ik lief had.''

[Hey guys, ik ben niet officieel terug. Ik post in dit topic als ik zin en tijd heb <3
Maar ik kon dat warme en liefdevolle onthaal in de Discord groep niet zomaar aan me voorbij laten gaan. De eerste 4 komende posts zijn sws wel echt voor mij en Michelle. Maar als je later met een kat wil joinen die zowel Dream of Storm heeft gekend ben je ofc welkom <3]