And if we only die once, I want to die with you

Terwijl de avond langzaamaan over het camp viel, doorkruiste Chillypaw de open plek met snelle, zachte pootstapjes. Eigenlijk had ze graag een prooi meegenomen, om aan haar moeder te tonen hoe goed ze het al deed, maar hoe graag ze ook wou - na één dag was ze nog niet echt in staat om meteen een prooi te vangen. Daarom kwam ze met lege poten toe in de medicine cat's den. Voorzichtig liep ze naar binnen, haar gele ogen bezorgd. Soms leek het een beetje alsof ze plotsklaps volwassener geworden was na de aanval van haar moeder - maar dat was niet helemaal waar. Ze voelde zich verloren, en op hetzelfde moment zou ze er alles aan doen om Slatefur te beschermen en te verzorgen. Ze was er ook zeker van dat al haar siblings exact hetzelfde dachten. Samen zouden ze ervoor zorgen dat zoiets nooit opnieuw kon gebeuren, daar was ze zeker van. Slatefur zou nog lang en gelukkig leven, zolang Chillypaw adem haalde! De grijze apprentice spotte haar moeder, al was ze niet helemaal zeker of de poes sliep. Maar dat deed er niet toe. De relatief kleine kattin liep zachtjes op het nest af en ging ernaast zitten, als een stille wacht. Ze zou hier voor altijd blijven zitten als het betekende dat haar moeder geen seconde langer pijn moest voelen.

+Slatefur eerst