Warm hearts

Onderwerp: Warm hearts di 11 jun 2019 - 12:10

Buiten was het weer nog altijd slecht, de sneeuw bleef maar vallen, alsof de hemel haar koude tranen maar niet kon stoppen, en de wind huilde om de grot. Maar binnen zat de Tribe beschut en verwarmden ze de lucht met hun aanwezigheid alsof hun harten kleine vuurtjes waren die brandden voor elkaar. Day zat op een richel uit te kijken over zijn Tribegenoten. Hij kon de rouw haast als een deken over hen heen zien liggen, maar hij zag ook andere emoties: angst, woede, frustratie. Op een moment als dit kon er makkelijk onrust uitbreken. Het leek nu echter rustig en hij besloot dat de boel niet zou ontploffen als hij er even tussenuit ging. Eerder had hij zijn vader al richting de elders den zien lopen, dus volgde hij dit pad nu. Binnen begroette hij Bee met een glimlach en door even zijn kop langs de zijne te wrijven, waarna hij naast hem ging zitten. Hij zuchtte een keer, nu eens niet wetend wat te zeggen.

- Eerste post voor Bee that Chases Pollen

Onderwerp: Re: Warm hearts za 15 jun 2019 - 13:27

Voordat ze het nieuws gekregen hadden was Bee naar buiten geweest. Hij had even moeten lopen maar was de tijd vergeten en tegen de tijd dat hij binnen was had hij het verschrikkelijk koud. Zijn poot deed pijn en zijn hele lichaam was stijf van de kou, maar dat was allemaal nog lang niet zo verschrikkelijk als het nieuws dat ze te horen zouden krijgen over Wisp. Hij had het allemaal van een afstandje bekeken, maar na een tijdje had hij besloten om terug te gaan naar zijn nest. Veel kon de kater niet toevoegen en iedereen was al wat gekalmeerd. Voor nu. Met een zucht was hij net zijn nest in geklommen toen zijn zoon binnenkwam en Bee hem een glimlach schonk terwijl hij overeind kwam om te zitten. Day wreef zijn kop langs die van de elder en hij deed hetzelfde. De kater bekeek zijn zoon toen hij naast hem kwam zitten en nog een zucht gleed van zijn lippen. ”Dus, hoe gaat het ermee verder?” Miauwde hij zacht en liet zijn blik naar de ingang van de den glijden.

Onderwerp: Re: Warm hearts ma 17 jun 2019 - 22:53

Bee echode zijn zucht. De vraag van de elder bleef even in de lucht hangen als een wolkje adem, terwijl mogelijke antwoorden zich als mistflarden aan Days greep onttrokken. “Een kat...”, waren uiteindelijk de woorden die uit zijn mond kwamen. Hij schudde ongelovig zijn kop. Een sterfgeval was altijd tragisch, schokkend. Wisp... de ene dag levend, de volgende niet. Hoe kon een ziel zo makkelijk uit het lichaam wegglippen? Hoe kon een levendig wezen, een levendig gezicht, zo stil worden? Maar de dood, hoe onwerkelijk hij soms ook aan mocht voelen, was iets wat hij vele malen had gezien, gebracht door honger, ziekte, de klauwen van een vogel of de tanden van een beest. Maar een kat... dat een kat het leven van een andere kat beëindigde... dat was... onnatuurlijk. Dat hoorde niet te gebeuren.

Onderwerp: Re: Warm hearts za 22 jun 2019 - 19:04

Hij wist dat wat er gebeurd was nog zo onwerkelijk was voor zowel zijn zoon als de rest van de tribe, maar hij voelde zijn hart breken toen de kater vol ongeloof zijn zin niet afmaakte. ”Ik weet het” mompelde hij en likte zijn oor even. ”Het klopt niet” zuchtte de grote elder terwijl zijn staart zich om de chief die ook zijn zoon was sloeg. ”Het enige wat we nu kunnen doen is ervoor zorgen dat we weten wie het gedaan heeft, hoe lang het ook zal duren” Bee was iets anders gaan zitten om zijn poot minder te belasten en duwde zijn schouder zachtjes tegen Day. Met een zucht vroeg hij zich af waaraan Wisp of fading light het verdiend had, maar hij was opgelucht dat het geen zijn zijn eigen kinderen waren.

Onderwerp: Re: Warm hearts za 29 jun 2019 - 22:31

Soms kon de grote Cave Guard zelf ook wel wat troost gebruiken, die nu kwam in de vorm van Bees zachte staart die als een dekentje om hem heen werd geslagen. Waar hij voor velen probeerde een soort vader te zijn, was hij bij Bee nog gewoon een zoon, al voelde hij zelfs voor hem steeds meer een gevoel van verantwoordelijkheid. Zo merkte hij nu onwillekeurig op hoe Bee wat ging verzitten en hij vroeg zich af of de oude kater weer last van zijn gewrichten had. “Misschien is de dader wel meteen na hun actie gevlucht”, miauwde Day. Eerlijk gezegd was dat waar hij op hoopte. Geen moordenaar zou zo gek zijn de wraak van de Tribe te willen trotseren, toch? Maar Day was niet uit op wraak. Het enige wat hij wilde was dat er niet meer slachtoffers zouden vallen.

Onderwerp: Re: Warm hearts za 24 aug 2019 - 9:46

De elder zuchtte zachtjes terwijl hij naar de kater naast hem keek. Er lagen zo veel verantwoordelijkheden op zijn schouders, zoveel verwachtingen. ”Misschien is de dader wel meteen na hun actie gevlucht,” miauwde Day en Bee knikte. ”Ik hoop het” reageerde hij met een zucht en liet zijn staart om zijn zoon heen. Even viel er een stilte tussen de twee, beide waarschijnlijk denkend aan andere dingen, maar de sfeer tussen de twee was verdrietig. ”Dus,” begon de kater even later met een zachte duw van zijn schouder tegen die van de ander ”krijg ik van jou nou ook al kleinkittens? Of nog steeds niet?”

Onderwerp: Re: Warm hearts wo 28 aug 2019 - 22:16

Hij probeerde zich een beeld te vormen van de kat die dit gedaan kon hebben, maar het lukte hem niet. Zodra hij zich meer dan een vage schaduw probeerde voor te stellen, viel het beeld weg, alsof een dergelijke kat geen gezicht kon hebben, geen vacht waar de zon op scheen, geen ogen waar levenslicht in scheen, geen stem. Want alle ogen zouden de schoonheid van de wereld en de angst van een slachtoffer moeten waarnemen, en hoe kon een kat die dingen ooit herkennen en toch iets als dit doen? Die schoonheid verwoesten, die angst waarheid maken? Het waren geen gedachten waar Day graag bij stilstond. Het was ongewoon voor hem om bij de pijnlijker kanten van het leven te blijven hangen.

Een duwtje van Bee trok hem uit zijn sombere gedachte. Een welkome afleiding. Totdat de elder verderpraatte, tenminste. Uit het veld geslagen door deze plotselinge omslag in het gesprek, zat Day even met een mond vol tanden. Toch sprankelde er ook iets van amusement in zijn ogen, wat liet zien dat Bee’s afleidingsmanoeuvre geslaagd was. “Dát is nog eens een verandering van onderwerp”, miauwde hij een tikkeltje ongelovig. “Maar om je vraag te beantwoorden, papa, ik heb nog altijd niet de boom gevonden waar kleinkittens aan groeien”, vervolgde hij, terwijl zijn mondhoeken voorzichtig weer opkrulden.

Onderwerp: Re: Warm hearts za 11 jan 2020 - 12:41

Het was niet zijn meest subtiele verandering van het onderwerp, maar hij merkte dat zijn zoon er teveel over na begon te denken en om hem uit die spiraal te krijgen zei hij het eerste wat er in hem opkwam. Kleinkinderen. Even stond de andere kater met zijn mond vol tanden en Bee keek hem aan met een onschuldige grijns. “Dát is nog eens een verandering van onderwerp” miauwde hij wat ongelovig. “Maar om je vraag te beantwoorden, papa, ik heb nog altijd niet de boom gevonden waar kleinkittens aan groeien” vervolgde zijn zoon toen en met een luide, verdrietige zucht keek hij zijn zoon aan. "Wat moet ik nou met je," vroeg hij toen maar. "Kleinkittens krijg ik niet van je en niet van je zussen, ik had toch gehoopt dat je in mijn voetsporen zou treden." en met een geamuseerde twinkeling in zijn blauwe ogen keek hij naar zijn zoon.

Onderwerp: Re: Warm hearts