Silvercroissan-uhm, Crescent [Silvercrescent]

_______________________________________________________________________
Laurelpaw weer heerlijk aan het zwerven en genoot van de vrijheid. Dat ze lui was, was zeker. Als 70% van de clan jaagde, hoe de zij dat niet te doen. Tenslotte was er in deze tijd altijd wel eten te vinden op de prooistapel, dus jagen deed ze niet. Windclan kon best voor haarzelf zorgen. En anders moest Starclan maar even wat eten sturen ofzo. Zij ging het niet verzamelen, in iedergeval. Bij de gedachte aan Starclan die muizen naar het kamp zou sturen, op een wolk ofzo, moest ze even grijnzen. Het kamp verlaten en vluchten voor klusjes, was heerlijk. Nu alleen maar hopen dat ze niemand tegenkwam die zei dat ze iets moest doen.

[ @Silvercrescent ]

_{De grijze kattin was al de hele dag in de weer geweest met haar taken, iets wat meer was dan voor een normale warrior. Ze had er zelf voor gekozen natuurlijk, ze hield ervan om lekker druk bezig te zijn. En het maakte haar goed nuttig, een win win niet waar? Echter wist ze dat ze niet te veel moest werken, rust was ook belangrijk. Daarom was ze hier, niet om te jagen. Enkel om een stukje te lopen, en de rust in haar te nemen. En zo te zien was zij niet de enige met die gedachten, de apprentice Laurelpaw liep hier ook. 'Goedendag, hoe gaat het er mee?' vroeg de poes vriendelijk terwijl ze de jongere kat naderde.}

SiLvEr CroIsSanT???? xDD

_______________________________________________________________________
Laurelpaw was gestopt met lopen en ging nu liggen op een van de open plekken tussen het gras. De zon scheen, waardoor haar vacht warm werd. Het gaf een heerlijk gevoel. "Goedendag, hoe gaat het er mee?" Alsof Starclan haar haatte, wat haar niet zou verrassen trouwens, kwam er een wolk voor de zon. In dit geval een pluizige, grijze wolk die de naam Silvercrescent droeg. Blijkbaar werd Laurelpaw dit moment van rust niet gegund. "Zolang je me maar niet meesleept op een patrouille of me gaat dwingen om te jagen, prima. De zon schijnt heerlijk vandaag." Laurelpaw wilde direct duidelijk maken, dat ze geen zin had om een bazige warrior haar dag te laten bepalen.

[YESS, MA'AM. INDEED]

_{Ze was erg direct en duidelijk met haar wensen, iets waar Silver eigenlijk wel respect voor had. Het was goed om voor jezelf op te komen, en je niet door anderen rond laten bazen. De oudere poes ontspande haar spieren iets en richtte haar hoofd naar de zon, de stralen die het af gaf lande perfect om haar gezicht. 'Je hebt gelijk, de zon is heerlijk vandaag.' ze sloot even haar ogen, en haalde diep adem. Een paar seconde bleef ze zo; tot ze uiteindelijk zich weer naar de apprentice draaide. 'Totaal geen weer voor een patroille.'}

laat eek

Silvercroissan-uhm, Crescent [Silvercrescent] D9s7qxh-9e3c5544-2c31-49cd-b405-ad7d96801252.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcL2ZiYTljM2U5LTVmMWYtNDYxYi05OTJlLTc2NTVmZmEwMjMzYVwvZDlzN3F4aC05ZTNjNTU0NC0yYzMxLTQ5Y2QtYjQwNS1hZDdkOTY4MDEyNTIuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Silvercroissan-uhm, Crescent [Silvercrescent] Floer_by_adorelee-db9e5oy

Gelukkig leek de Young Warrior zich niet direct te storen aan Laurelpaw's botte antwoord. 'Je hebt gelijk, de zon is heerlijk vandaag.' Laurelpaw zuchtte even. Yep, dat had ze dus al gezien. Silvercrescent leek in een soort yoga-moment te zitten en Laurelpaw keek van een afstandje toe. 'Totaal geen weer voor een patrouille.' Laurelpaw knikte nu en even liet ze een stilte vallen. "We kunnen wel naar Small Lake gaan. Daar is het minder warm." Ze wist niet precies waar dit idee nu vandaan kwam, maar ze had het warm en wilde niet weer op haar kop krijgen van Stallionstar dat ze niet sociaal genoeg had. Bovendien waren kennissen altijd handig.

_{Even viel er een stilte, maar tenminste voor haar. Geen ongemakkelijk stilte, maar een kalme en bijna fijne stilte. Een moment waar je rustig je omgeving kon innemen, uitwaaien en ontspannen. Een echt zen moment. Silverscrecent keek dan ook even verrast op toen ze de stem van de jonge kat weer hoorde. Het was geen slecht voorstel, wat water zou in theorie wel verfrissend zijn. Al betwijfelde de warrior of dat wel zo was; warm water was natuurlijk ook een ding. En iets wat vooral ontstond bij beekjes zonder schaduw of dergelijke. Maar goed- daar ging dit natuurlijk niet om. Het was een kleien toch waar ze samen op konden gaan.}

Silvercrescent reageerde niet op haar voorstel en deels ongemakkelijk bleef ze zitten. Misschien was het ook wel goed om even stil te zijn. Maar toch voelde het raar, helemaal omdat Laurelpaw vaak alleen was als ze stil was. Ze had nooit bedacht dat je ook samen met anderen stil kon zijn en kon genieten van de omgeving. "Of wil je dat niet?" Vroeg ze om toch maar even te weten of haar voorstel echt zo slecht was.