The extreme always seems to make an impression

_{Helemaal uitgeput sleepte Silvercrescent zichzelf het kamp binnen, ze was zowel fysiek als mentaal helemaal doodop. Naast de standaard taken, nog wat trainingen er boven op gooien was duidelijk te veel voor haar. Wat verbitterd door deze ontdekking was ze wel; een paar uur eerder was ze er van overtuigd dat ze het makkelijk aankon. Maar het bleek niet zo te zijn. Silvercrescent zuchtte en zocht en rustig plekje in het kamp op, om haarzelf de rust te bieden die ze duidelijk nodig had. Het was ook toen; ze rustig lag dat de pijn. Die door haar lichaam heen gierde echt te voelen was. En het zou nog wel even duren voordat de spierpijn waaronder ze leed, zou verdwijnen.}

Falconpaw

The extreme always seems to make an impression Silver10

Trainingen waren leuk, maar soms ook vermoeiend. Toch probeerde Falcon het een beetje te negeren en zich klaar te maken om verder te komen. Hij vond het heerlijk! Echt waar. Hij zorgde gewoon dat hij het positief bekeek en het gewoon rustig voortzette. Gewoon, kalmpjes. Geen probleem. Hij zou laten zien dat hij dit kon en laten zien aan mama, Hazelkit en Burnetbliss dat hij warrior kon worden! Dat hij zijn waarde kon laten zien aan de Clan en dat hij er echt bij hoorde. In het kamp zag hij alleen in de hoek een warrior liggen. Silvercrescent? Als hij het goed had. "Hallo Silvercrescent." sprak hij voorzichtig tegen de oudere poes. "Hoe gaat het met u?" Altijd beleefd blijven, dat was belangrijk!

그대는 나의 이야기였다
The extreme always seems to make an impression Unknow11

ɏøᵾ wɇɍɇ mɏ sŧøɍɏ

Oud setje <3:

_{Met warme ogen richtte de kattin haar blik op de jonge apprentice, ze was iets verrast bij zijn beleefdheid. De meeste kittens lette niet zo op hun manieren. Silvercrescent glimlachte zachtjes, en hees haar lichaam wat omhoog. Waarbij ze haar kop dichtbij die van hem hield. De grijze kattin kreeg het gevoel dat haar zorgen van haar afgleden, enkel door de jonge kater. Ze was gek op jonge katten- altijd al geweest. Ze gaven haar altijd een warm gevoel in haar buik.'Hallo daar.' sprak ze zoet. 'Het gaat al weer een stuk beter dankje.' Ze schonk hem vervolgens een knipoog.}

Mama had hem altijd geleerd om beleefd te zijn tegen je ouderen; dus dat deed hij ook zonder vragen te stellen. Dus hij noemde alle warriors 'u', want dat was netjes. En hij -probeerde- niet zomaar bovenop ze te springen (Sorry Pollenpuff). Hij was nog steeds een jonge kat, in de bloei van zijn leven. De zilveren poes keek naar hem met warme ogen, dat scheelde altijd een hoop want sommige warriors keken eng. Dan wist hij soms niet meer goed wat hij moest zeggen om een goed gesprek met ze te hebben. 'Hallo daar.' klonk er zoet van de warrior af, waardoor hij rustig naar haar glimlachte. 'Het gaat alweer een stuk beter dankje.' klonk er met een knipoog van de warrior af, waardoor hij breder begon te glimlachen. "Heeft u ergens last van dan?" vroeg hij voorzichtig aan de warrior, was belangrijk om te weten!! Wie weet moest hij wel Routnose of Lizardpath erbij halen! Dan kon hij weer helpen!

그대는 나의 이야기였다
The extreme always seems to make an impression Unknow11

ɏøᵾ wɇɍɇ mɏ sŧøɍɏ

Oud setje <3:

_{Ze had van meederen dingen last- haar hele lichaam leek te schreeuwen. En ook al was de jonge kater aanstekelijk in zijn gedrag. Bleef haar problemen voortzetten, maar enkel rust was medicijn. 'Ah enkel wat spierpijn.' Het was wel wat meer dan dat- maar de apprentice opzadelen met haar zorgen wilde ze niet doen. 'Hoe staan je trainingen er voor?' Vroeg ze dan maar- om het onderwerp te veranderen. En omdat ze werkelijk nieuwsgierig was, het was belangrijk dat toekomstige warriors een goede en balansvolle training kregen. Ze had al zelf al wat trainingen in haar hoofd voor als zij uiteindelijk haar eigen apprentice zou krijgen; iets wat maar een 'matter of time' was.}

Hij wilde altijd helpen, dat was één van zijn eigenschappen. En als een kat ergens last van had? Dan moest hij helpen! Zo zat het gewoon binnen in hem. 'Ah enkel wat spierpijn.' klonk het van de poes af. Ah! Dan was het goed! Ze had vandaag en gisteren vast erg veel gedaan voor de clan! Wat goed van haar! Hij wilde hetzelfde doen later zodra het kon. Zo hard werken voor de clan tot hij erbij neer viel. 'Hoe staan je trainingen er voor?' klonk er vervolgens van haar af, waarop hij breed glimlachte naar haar. "Goed! Burnetbliss heeft me het hele territorium laten zien!" sprak hij luid spinnend tegen de poes. Hij vond het leuk om te trainen! "En alle grenzen, hoe de andere clans ruiken.. Al is dat soms nog moeilijk om te onderscheiden!" Sprak hij wel eerlijk. En het hielp ook niet dat hij nieuwsgierig was naar hoe de andere territoria eruit zagen.

그대는 나의 이야기였다
The extreme always seems to make an impression Unknow11

ɏøᵾ wɇɍɇ mɏ sŧøɍɏ

Oud setje <3: