We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
James 205 Actief "We would say anything just to hear what we want. Right or wrong. Then we lie to be forgiven. We would sell anything just to buy who we're not. Any cost. Oh, we kill our way to heaven."
De nacht was gevallen en zoals de jonge kater vaker deed stapte hij de veilige haven van het kamp uit. Kort keek hij achter zich om, zijn oren weggevouwen in zijn nek, om hierna zijn weg te vervolgen. De nachtelijke hemel was prettig aan zijn gevoelige huid en ogen. Het donker gaf hem een veiligheid die het licht hem nooit kon geven. Natuurlijk waren er andere gevaren hier die hem liet piekeren, zoals alleen zijn. Maar soms moest je die doorstaan voor een fysieke comfort. Geluidloos wandelde hij door het donkere woud, sluipend zoals hem natuurlijk kwam. Het was de enige manier voor hem om ook maar kans te maken tot een geslaagde jacht. Zijn pels was immers zo fel wit dat het helderder leek dan de maan, vooral wanneer licht erop weerkaatste. Voorzichtig kromp hij in tot een jachthouding en ging verder… en toen liet iets hem opschrikken. Met grote roze ogen keek hij in de richting van het mogelijke gevaar, zijn oren recht omhoog en alert. Maar de geur liet hem weer bedaren “Ah, goedenavond Lionreign” Uitte hij beleefd, waarnaar hij zijn pels liet zakken.
+ Lionreign first
Lionreign
Member
Loïs 242 Actief We want that crown
And we want it now
To be the selfish kings
Of a worthless empire
CAT'S PROFILE Age: 2 1 M O O N S Gender: Tomcat ♂ Rank:
Onderwerp: Re: noceur wo 31 jul 2019 - 0:13
Het gebeurde wel vaker dat Lionreign niet kon slapen. Dat was de prijs die hij moest betalen voor een mastermind zijn. Hij kon er mee dealen. Ondanks zijn zelfbenoemde rang van genie had hij wel de basisbehoeften die kwamen kijken bij een levend organisme zijn. Hij had water, voedingstoffen en energie nodig. Blijkbaar zou hij de energie nu niet kunnen krijgen, aangezien slapen niet ging door de vele gedachtes zonder eind die door zijn hoofd heen spookten. Op zijn minst kon hij dan zijn aanwezige dorst lessen. Lichtelijk geërgerd kwam Lionreign overeind, waarbij hij naar zijn clanmates keek die wel konden slapen, om hen vervolgens te passeren en het kamp uit te lopen. Nadat hij wat gedronken had en de weg terug naar het kamp wilde beginnen, stuitte hij op een apprentice, Whitepaw. Een apart geval, en dat wekte toch zoals altijd interesse op bij de kater. Aparte gevallen waren.. Handig. Goed te gebruiken. Neem nou een voorbeeld aan Wolfpaw, die voor hem een extremist zou worden als hij het haar vragen zou. Een glimlach trok over zijn snoet toen de apprentice hem begroette. "Hallo Whitepaw," miauwde hij vriendelijk terug, waarna hij een overgebleven opstaand plukje witte vacht van de apprentice naar beneden likte. "Van mij hoef je niet te schrikken, hoor," grinnikte hij opgewekt.
Whitepaw.,
Member
James 205 Actief "We would say anything just to hear what we want. Right or wrong. Then we lie to be forgiven. We would sell anything just to buy who we're not. Any cost. Oh, we kill our way to heaven."
Whitepaw kende Lionreign niet bepaald persoonlijk, waardoor hij automatisch in zijn natuurlijke gedrag viel van uiterst beleefd en submissive zijn. Meestal vonden andere dat prettig, werden hun er gelukkig door en dat betekende dat zijn situatie er ook beter om werd. Volgen was immers veel veiliger en fijner dan leiden. Zo ook nu hielt hij zich laag bij de grond, afwachtend op hoe de ander zou reageren. Maar de kater leek redelijk vriendelijk te zijn, waardoor ook hij in reactie meer ontspande. Vooral toen deze ook nog eens de moeite deed om wat van zijn pels naar beneden te likken. Dit hoorde eigenlijk een enorme schending van persoonlijke ruimte te zijn maar tja, Whitepaw hielt nu eenmaal ontzettend van contact en validatie op deze manier. Hij had het nooit van zijn familie mogen hebben, dus dan maar van clangenoten. Hij duwde zijn oortjes naar voren en stapte dichter naar de warrior toe, aangezien zijn aanwezigheid als veilig werd gezien. Daarbij was de kou een van de nadelen van de nacht en zijn pels was nog niet helemaal ingegroeid. Lionreign was een warmtebron, al leek hij nog net het respect voor de warrior te hebben om niet meteen tegen hem aan te plakken. “Ik wist ook niet meteen dat jij het was, sorry” Verklaarde hij verontschuldigend. “Je klinkt wel heel wakker, ben je ook nog aan het jagen?” Hij was aftastend naar een gespreksonderwerp zodat ze hun paden nog niet hoefde te splitsen, al bleef zijn toon zacht en twijfelachtig. Het liefste bleef hij stil maar tja, je moest soms wat over hebben voor sociaal contact.
Onderwerp: noceur 
di 30 jul 2019 - 23:36
