[Moraine] Dancing lights

<sub>De grot lag verscholen achter een prachtige waterval. Het was haar nauwelijks opgevallen toen ze net binnen was gekomen, maar nu ze hier wat langer verbleef had ze er een hele tijd naar lopen staren. Welke dappere kat zou als eerste langs de waterval gelopen zijn om deze grot te vinden? Want als Day haar niet overtuigd had erlangs te lopen, was Appleblossom nooit iets gaan zoeken achter de waterval. Ze had niet eens in de buurt willen komen van het donderend geweld. Toch was ze nu hier en staarde ze afwezig naar hoe het licht binnen viel door het stromende water, vlekken makend op de muren van de grot. De muis die ze van de stapel had gepakt lag half opgegeten aan haar poten, vergeten.

{Eerste post voor Moraine}</sub>

Er was een nieuwe kat in de Tribe. Appleblossom, heette die. Moraine vond het maar een rare naam, maar ja, als die kat van buiten kwam, dan maakte de naam niet uit. Ze wilde verhalen horen, verhalen over buiten en over avonturen daar. Zachtjes liep ze naar de ander toe, aangezien die waarschijnlijk nog niet erg aan de grot gewend was. Zij wel, zij had hier haar hele leven gewoond. Misschien konden ze elkaar iets leren? Zachtjes ging ze met haar goede oor naar de ander toe zitten, zodat Moraine haar kon horen. De lichtjes waren prachtig, merkte ze op. De jonge elder keek er al niet meer zo vaak naar, aangezien ze eraan gewend was, maar vandaag leken ze op een of andere manier mooier dan normaal. ”Hallo”, fluisterde ze zachtjes tegen de ander. Het voelde verkeerd om de stilte te verbreken.

Helemaal geabsorbeerd staarde Appleblossom naar de lichtjes die voor haar oog dansten. Ze had wel vaker licht met water zien spelen, maar niet op deze manier, niet zo prachtig als dat het het nu deed. Met een zachte glimlach aanschouwde ze het schouwspel, niet doorhebbend dat ze benaderd werd door een andere kat. Apple schrok kort op toen ze een stem hoorde, maar ontspande zich direct weer toen ze zag dat het slechts een kleine tribe kat was, waarschijnlijk een apprentice of zo. Ze hadden er een naam voor hier, maar die had ze nog niet opgeslagen. “Hallo,” miauwde Appleblossom wat onwennig, met een voorzichtige glimlach. “Sorry.. Ik heb in alle drukte je naam niet zo goed onthouden.. Hoe heet je?” Of had de kat zich niet voorgesteld toen ze aan kwam? Appleblossom wist het niet meer zo goed.  

Moraine voelde zich schuldig toen de ander leek te schrikken. Ze wist hoe het voelde, en het was niet fijn. "Sorry", fluisterde ze dan ook. Apple glimlachte naar haar, dat was een goed teken, toch? 'Hallo. Sorry... ik heb in de drukte je naam niet zo goed onthouden... Hoe heet je?' Moraine had haar naam ook niet verteld, maar dat zei ze maar niet. Appleblossom leek al onwennig genoeg. "Ik ben Moraine Carried By A Glacier!" Ze zei het op een waarschijnlijk te harde toon, en voegde wat zachter nog toe. "U kunt me natuurlijk ook Moraine noemen, dat doet iedereen."

_{Appleblossom wist niet eens zeker of deze kattin zich voorgesteld had, maar dit was altijd een veilige methode. Of tenminste, leek veilig. Of was het raar om te doen alsof een kat zich al had voorgesteld? Appleblossom begon zich spontaan zorgen te maken, maar uiteindelijk had ze wel een naam gekregen. “Aangenaam, Moraine, ik ben bang dat het nog even duurt voordat ik alle lange namen ken, dus ik zou je inderdaad graag Moraine noemen.” Appleblossom glimlachte hierop wat verontschuldigend.}