[Training 2] You'll float too

<sub>Blueflower was er eindelijk klaar voor. De eerdere innerlijke onrust in haar was minder, ze durfde zelfs te zeggen dat ze zich beter voelde. Dat was natuurlijk niet zo gek. Appleseed was nu haar mate. Telkens als ze daar aan moest denken lachte ze als een dwaze gans. Ze kon niet ontkennen dat haar humeur vooruit was gegaan. Het was fijn om wakker te worden naast hem elke ochtend. Ze had Rosepaw ingelicht dat ze vandaag iets speciaals met haar wilde gaan doen. Iets wat alle riverclanners moesten leren vroeg of laat. ‘Kom naar de rivier wanneer het zonhoog is. Wees niet te laat!’ Had ze tegen haar apprentice gezegd. Ze had nu al te lang haar training laten verstoffen, wat betere manier om die op te pakken dan door Rosepaw te leren zwemmen? Blueflower zat naast de oever van de rivier, met haar rug naar het water gekeerd. Ze had een rustige plek uitgekozen waar het water heel zacht stroomde en er dus geen gevaar was dat je meegesleurd werd door de sterke stroming die anderhalve kilometer naar beneden begon. Zelf had zij hier ook leren zwemmen, nou ja.. eerst in de lily pool en daarna in de rivier. Ze was te bang geweest om al in het diepe te zwemmen en dus had haar mentor haar maar naar de lily pool gesleept. Maar ze had er vertrouwen in dat Rosepaw een stuk moediger was dan zij zelf was geweest op die leeftijd.

Alleen voor Rosepaw</sub>

Rosepaw werd wakker van de zon die door de ingang van de apprentice den scheen waar ze nu al een halve maan sliep. De tijd ging zo snel als Apprentice, in tegenstelling tot haar kittentijd, waarin elke dag enkel uit eindeloos slapen en spelen bestond.
Snel sprong ze op, vandaag zou ze trainen met Blueflower! Blueflower had gezegd dat ze bij de rivier moest zijn, bij zonhoog. Rosepaw wist meteen wat het zou zijn: Zwemles. Iets waar ze echt naar uitgekeken had. Al sinds haar kitten tijd. Met een paar lange halen streek ze haar vacht plat klaar voor haar eerste zwemtraining.
De zon scheen al hoog aan de hemel toen Rosepaw bij de rivier aankwam. Blueflower was er al. “Blueflower!” begroette ze haar mentor. “Laat me raden, we gaan zwemmen?” miauwde ze opgewonden. Ze kon niet wachten, ze had al zo lang willen leren zwemmen.

_{De bonte vacht van Rosepaw verscheen over de heuvel en Blueflower keek op. “Hallo Rosepaw,” Groette ze haar leerling terug met een knikje van haar hoofd. “Ja, dat heb je goed! Ik heb speciaal dit plekje uitgekozen voor je om de basis te leren. Hier beginnen alle leerlingen, en het water is lekker rustig.” Blueflower stond op en liet haar pootjes in het ondiepe gedeelte naast de oever zakken. Het was een beetje frisjes buiten maar door haar goed geïsoleerde vacht merkte ze er weinig van. “Elke riverclan kat heeft een automatisch instinct om te zwemmen, daardoor zijn wij veel minder geneigd om te verdrinken als wij in het water vallen als kittens. Toch moet ik je wel de juiste technieken leren anders kan je nooit leren jagen op vis.” Ze keek even achterom naar Rosepaw en glimlachte warm. “Kom er maar bij,” Ze gebaarde met haar staart dat Rosepaw naar haar mocht komen staan. “Zo meteen ze je je af en laat je jezelf in het water glijden. Probeer je voorpoten en achterpoten te bewegen zodat je jezelf vooruit peddelt. Ik zal het voor doen.” Blueflower liep een stukje verder totdat haar buik het water raakte. Daarna zette ze zich met haar achterpoten vast en duwde ze zich vooruit. Met haar voorpoten en achterpoten trappelde ze zacht zodat ze op een rustig tempo door het water bewoog. “Als je bang bent dat je poten moe worden en je gaat zinken moet je het maar zeggen, dan hou ik je boven water.” Blueflower peddelde naar een rots die midden in de rivier lag en klom er bovenop. Het water gleed van haar waterafstotende vacht af en sijpelde weer terug de rivier in.}

Blueflower groette haar terug, “Ja, dat heb je goed! Ik heb speciaal dit plekje uitgekozen voor je om de basis te leren. Hier beginnen alle leerlingen, en het water is lekker rustig.” Rosepaw knikte heftig. Gelukkig maar, ze had al gedacht dat ze tegen de sterke stroming in moest gaan zwemmen! “Elke riverclan kat heeft een automatisch instinct om te zwemmen, daardoor zijn wij veel minder geneigd om te verdrinken als wij in het water vallen als kittens. Toch moet ik je wel de juiste technieken leren anders kan je nooit leren jagen op vis.” en Blueflower ging met haar poten in het water staan. Nu al? Gelijk? Rosepaw slikte ze vond het toch wel erg spannend, ondanks dat ze een Riverclan kat was zeiden al haar instincten dat ze veilig aan de oever moest blijven met droge pootjes. “Kom er maar bij,” miauwde haar mentor en maakte een gebaar met haar staart. De apprentice knikte met haar ogen op het water gefocust. Voorzichtig zette ze haar poot in het water en trok hem meteen weer terug. “Koud!” gilde ze en ze sprong achteruit. Maar zonder aarzelen liet haar grijze mentor zich verder in het water zakken “Zo meteen ze je je af en laat je jezelf in het water glijden. Probeer je voorpoten en achterpoten te bewegen zodat je jezelf vooruit peddelt. Ik zal het voor doen. Als je bang bent dat je poten moe worden en je gaat zinken moet je het maar zeggen, dan hou ik je boven water.” Rosepaw keek haar angstig aan, maar het water was koud en… nat! Ze wiebelde met haar oren, ze moest wel, ze was een Riverclanner verdorie. Ze zette haar tanden op mekaar en waade het water in. “Brrrr….” siste ze. Ze stond amper verder dan halverwege haar poten en ze stond nu al te trillen. Ze schudde haar kop, ze moest doorzetten. Net zoals Blueflower had voor gedaan zette ze zich af en maaide wild met haar voorpoten. Het water spetterde alle kanten op. Het water trok aan haar lange vacht en maakte het nog zwaarder dan dat het al was. Ze vergat met haar achterpoten te peddelen en haar achterwerk zonk steeds dieper weg. “W-hlep!” sputterde ze terwijl ze nog steeds wild met haar voorpoten maaide. Angst laaide in haar op, ze verdronk!