Misstep

Hij zag het in zijn ooghoeken, deze verdomde konijnen leken het gewoon te weten waar de warriors van windclan op zouden houden met achterna rennen. Het enige verschil tussen de warrior die wel de konijn ving en hij niet, was dat de warrior net over de grens heen gleed. Falcon keek even ietwat om zich heen, kijkende of er geen Shadowclan warrior of iets aan kwam die meteen dacht om de prooi van hem te stelen. Hij had nog niet vaak met de zwarte warrior gepraat, maar het was alleen maar goed dat hij de namen leerde van de katten die hij zag. "Fwalcwonpwaw" klonk er, terwijl de groene ogen koud naar hem keken. De warrior ging toch niet gemeen zijn tegen hem? Omdat hij zijn prooi niet had kunnen vangen? "Goedemiddag Darkpath!" probeerde hij nog enthousiast tegen de kater te zeggen, beetje proberende om het konijn die hij zojuist had laten gaan te vergeten. Hij kon er nu niks meer aan doen. "Gefeliciteerd met je vangst!" sprak hij met een brede glimlach tegen de kater. Hij had hem wel te pakken kunnen krijgen, iets wat hij niet voor elkaar had gekregen, helaas. Hij wou dat hij zo goed kon jagen! Al had hij het volste vertrouwen er in dat Burnetbliss hem goed zou leren jagen, zodat hij ook konijnen terug zou kunnen brengen voor de clan. Daar was hij zeker niet bang voor! Maar dat nam niet weg dat hij er dit keer dichtbij was geweest.. En dat hij daar wel een beetje van baalde.

Toen de oren van de kater naar achteren schoten twijfelde hij even. Was de kater niet blij met zijn compliment?? Hij wilde hem echt alleen maar een complimentje geven hoor! Of was het een belediging omdat een apprentice het compliment gaf?? Maar dat bedoelde hij echt niet hoor! Het enigste wat hij wilde was om de kater een compliment te geven. Niets meer, niets minder. Echt waar. De zwarte kater voor hem ging zitten en legde het konijn voor zich neer. "Dank je," klonk er rustig, maar koeltjes van de kater af. Oh nee, hij had het verpest niet waar! "Ik kwam jouw konijn tegen net, neem anders deze maar mee," klonk er rustig van de kater af, waarna het konijn naar hem toe werd gegooid en Falcon hem verbaasd aan keek. Meende hij het nou?? Maar..? "I'll keep shut about it." klonk er vervolgens van de kater af, waarop Falcon even twijfelend naar de zwarte kater keek. Maar waarom? Hij schudde uiteindelijk zijn hoofdje en voorzichtig schoof hij het konijn met zijn snuit terug naar de kater. "Dat hoeft niet Darkpath! Echt niet!" Hij wilde zelf een keer zijn eigen prooi naar het kamp brengen. Zijn eerste prooi zou speciaal zijn! "Maar.. uhm.. Zou u me misschien tips kunnen geven? Over het jagen?" vroeg hij voorzichtig aan de gitzwarte kater, terwijl hij ietwat nerveus zijn oortjes draaide. Hij wilde ook net zo goed leren jagen!

Hij snapte nog veel niet van de andere katten, dat wist hij ook wel. Hij snapte sommige regels nog niet goed en wist dat hij ze soms overtrad, maar niet expres hoor! Niet altijd tenminste. Hij vond het gewoon apart dat hij niet.. Niet vrienden in andere clans mocht hebben. Sommige katten waren echt heel erg aardig! Zoals Pepperpaw! Anderen waren weer heel erg eng, zoals Brimpaw.. En zo snapte hij ook niet waarom deze kater voor hem het konijn aan hem had aangeboden! Maar toen hij om tips vroeg leek de kater het eerst zowat eruit te gooien, ene oor in andere oor eruit. Maar toen de kater voor zijn neus stond leek er toch een antwoord te komen! "Waar denk je dat je fouten liggen," klonk er van de kater af toen hij het konijn weer had neergelegd. Hij glimlachte even dankbaar naar de kater dat hij uberhaupt al erover na dacht om hem te helpen! "Zolang je niet weet waar je eigen fouten liggen, kan je ze ook niet verbeteren." Hij knikte even. Hij dacht het te weten tenminste! "Als ik sluip. Net voordat ik de aanval in zet! Voor de één of andere reden horen ze me iedere keer!" sprak hij tegen de kater. Oh wat fijn dat er altijd genoeg warriors waren die hem konden helpen met zijn probleem! Hij wilde niet achterlopen op de rest! "Weet u.. weet u wat ik daarmee kan doen?" vroeg hij ietwat zachter aan de kater.

Een kleine glimlach kwam op het gezicht van de kater toen hij zijn situatie uitlegde. Was het bespottelijk hoe hij jaagde misschien?? Hij hoopte niet dat de kater het heel grappig vond, want heel grappig was het eigenlijk niet!! Want hij was er klaar voor, klaar om zijn eigen prooi te gaan vangen. "Er zijn meerdere dingen waardoor de prooi je door kan hebben. Je kan verkeerd in de wind staan, waardoor ze je ruiken. Je kan je gewicht niet goed genoeg verplaatsen, waardoor ze je voelen aankomen." De ogen van de kater gingen over het territorium heen, maar hijzelf was gewoon nog druk bezig met het verwerken van de informatie. Het meeste wist hij al wel, maar alles wat nieuw was zou hij meteen opslaan en verwerken in dat hoofdje van hem. Alleen zo kon hij een goede warrior worden toch? "Laat me je aanvalshouding eens zien." klonk er vervolgens, waarop hij even verbaasd knipperde, maar vervolgens knikte en zich liet zakken op zijn poten. Hij ging ervan uit dat hij met aanvalshouding het aanvallen van een prooi en niet een andere kat. Hij had zijn voorpoten precies onder zijn schouders, zijn achterpoten zo goed als gekruist staan als je vooruit keek, zodat hij makkelijk op de plekken van zijn voorpoten kon zetten. Wat hij echter niet door had was dat zijn kont relatief nog wat hoger stond dan de rest van zijn lichaam, door zijn langere achterpoten dan zijn voorpoten waren. "Meestal sta ik zo? Ongeveer." Iedere keer was het anders, daarom probeerde hij het zo goed mogelijk na te doen.