The perfect weapon for a snake. (SPT)

Zijn spieren rimpelde strak af op zijn grote schouders terwijl hij sjokkend door het gebied heen stapte. Hij was op jacht en was toen hij uit de tunnels gekomen was Fallenflight tegengekomen. Met een brom had hij zich omgekeerd maar had zich toen bedacht en voorgenomen dat het wel eens goed kon zijn om weer zijn respect terug te winnen en beter zijn best te doen om weer connecties te leggen in zijn eigen clan. Hij had de she-cat gevraagd om samen veder te jagen en ze had mee in gestemd. Nu liepen ze samen richting de Small lake. Het weer was warm en de zon brandde op zijn bruine pels. Prooidieren zouden vast nu richting het water getrokken zijn met het warme weer, een grote kans dat ze veel prooien binnen zouden halen vandaag.

-Fallenflight

De jonge warrior trippelde zachtjes met haar witte poten op de vloer. Meteen richtte ze haar felle oranje ogen naar de donkere kater. "Dus...", begon de grijze poes kalm. "Hoe is het leven van een tunneler?", vroeg ze uiteindelijk. Vandaag scheen de zon fel. Het was mooier dan de zon die gisteren opkwam. En de kans van prooien binnenhalen was vandaag erg groot. Dit zou een geweldige kans zijn om haar jacht skills eens wat te verbeteren zonder dat ze continu faalde.

De jongere moor runner begon een gesprek. Een simpele vraag die je eigenlijk stelde als je niks anders wist en de ongemakkelijke stilte wou verbreken. Bearclaw held echter zelf graag van stiltes en juist niet van nutteloze gespreksonderwerpen. Maar agh, hij had het zichzelf dit keer aangedaan en dus zou hij zijn best doen om Fallenflight niet meteen te verjagen. ''Het is een stuk koeler onder de grond dan hier, dat is fijn wanneer de zon zo fel schijnt.'' Mauwde hij laag terwijl hij veder stapte en geen oogcontact maakte. Zijn staart zwiepte kort toen een vliegje langs hem heen vloog. In de verte zag hij de Small lake ter voorschijn komen. Een konijn huppelde in de verte om waarschijnlijk wat van het water te drinken. De tom hielt halt en bewoog met zijn oren als teken dat hij prooi op loer had.

Die koelte zou dan wel fijn zijn om de felle brandende zon te vermijden. Opeens bewoog de kater zijn oren en hield halt. Daar bleef de grijze poes dan staan, wachtend op een reactie van de donker gekleurde kater. Haar ogen waren brandend oranje door het felle zonlicht, en zodra ze de small lake zag zag ze ook het konijn waar de kater op was gericht. De jonge kattin hield zich stil. Ze wilde niets verpesten voor hem.

Hij kon gemakkelijk in zijn eentje een konijn vangen maar hij wou zijn band versterken met zijn clangenoten nu iedereen hem aankeek alsof hij de duivel hem zelf was. Hij wist wel dat Scarface roddels liep te verspreiden en daarom moest hij zich goed gedragen om niet de clan uitgeknikkerd te worden zonder redens. Met een zuchtje keek hij opzij terwijl hij ondertussen zijn lijf verborg in de lange sprietgrassen. Hij gaf een knik aan de she-cat. ''Besluip het konijn van achter, gebruik je snelheid om hem daarna richting mij te jagen. We gaan dit doen als een team.'' Mauwde hij waarna hij zijn klauwen ontblootte en zijn spieren aanspande.

De grijze poes knikte kort op wat de donkere kater had gezegd. Al snel sloop ze tot ze achter de konijn was gebukt. Nog eventjes wachten... Nog een seconde. En daar schoot de jonge warrior achter het konijn, waarbij de kattin een scherpe bocht maakte om het naar Bearclaw te leiden. De steun van de zachte wind hielp haar wel, anders was ze allang omgevallen. Nu was haar doel klaar. Nu was het de zwarte tunneler's beurt. Haar snelheid was niet echt haar sterkste punt, maar dit keertje lukte het wel.

Met samengeknepen ogen bleef hij in het lage gras liggen en zuchtte kort. Fallenlight was al naar het konijn gaan sluipen tot ze achter het dier te staan kwam. De tom rolde met zijn schouders om zijn spieren op te warmen om zo dadelijk het konijn te vangen. Het beest werd opgejaagd en het schoot zijn kant op. Geluidloos bleef de bruine tom liggen. Zijn ogen scherp. Met een brul kwam hij overeind en sloeg hij zijn klauw vol in de nek van het dier. Het beestje hapte een hap vol stof naar binnen doordat hij hem met z'n volle vaart op de grond pinde. Hij trappelde met geweld en schreeuwde maar Bearclaw gaf geen kick om het knaagdier en duwde zijn tanden in zijn nek om hem te verlossen. Met een tevreden knik keek hij naar Fallen. ''Een uitstekende handeling om de wind te gebruiken.'' Sprak hij koel. Hij was vroeger ook een Moor runner geweest en wist hoe het was om te jagen op de grond en dat je door de snelheid wel eens kon omvallen. Fallenflight had de wind gebruikt als zetje in de zij, zodat ze overeind bleef staan.

Het konijn was gevangen. Ja, de wind was altijd handig voor steun of een zetje. Eén van de vele redenen waarom de winden waaien; maar het is ook de taal van de natuur. "Jij hebt die konijn ook goed gevangen", reageerde de grijze poes er vriendelijk op. Haar staart zwiepte heen en weer wanneer ze de smaak van succes even proefde. De jacht was altijd een moment waarop de grijs met witte poes eens niet kalm was.

Onderwerp: Re: The perfect weapon for a snake. (SPT)