Rolling over hills and the roundabouts

We got big city plans but it always rains
And the sheriff is a crook and knows me by name

Ze kwam hier misschien veel te vaak de laatste tijd om er mee weg te komen. Het zou ook zeker wel twijfel over haar loyaliteit naar de Elite kunnen opwekken, maar het boeide haar niet zeer veel. Ze zou niet hele dagen opgesloten zitten in dat kamp, zeker niet met dit verstikkende weer. Misschien hielp ze haarzelf ook niet aan een mentor door constant het kamp uit te glippen en misschien zou ze daar wat meer op moeten gaan letten, maar het was ook niet alsof ze Cobra zomaar kon overhalen haar een mentor te geven. Ze zou waarschijnlijk nog geen eens een woord tegen hem kunnen zeggen voordat ze aan de kant zou worden geduwd. Dus dan hield ze haarzelf maar bezig buiten het kamp. En aangezien de clans dood mochten valllen van haar en ze geen zin had in die irritante katjes was Rogue territorium toch echt het dichtsbij. Dat was dan ook puur de reden dat ze hier rondzwerfde, want connecties van vroeger had ze hier niet. Geen Rogue wilde zomaar een wildvreemde kitten inemen en eerlijk gezegd hoefde ze hun hulp ook niet. Ze was koppig en had toen al prima zelf kunnen overleven naar haar mening. Toch, nu behoorde ze tot de Elite en daar was ze heus wel blij om. Maar om nu iedere seconde van iedere dag daar door te brengen werdt iedere kat te veel. Ze durfde zelfs te wedden dat haar almachtige leider zeker wel eens wat rust opzocht buiten het verstikkende kamp. Maar nu struinde ze dus door het dichtsbijzijnde stukje natuur wat ze had kunnen vinden en het was lekker rustig. Geen irritante katten, geen ogen die haar continu in de gaten hielden. Gewoon even wat vrijheid.

Shark eerst

◊ MINA ◊

Shark keek met een rustige blik in de richting van een paar katten die zijn territorium leken te naderen. Hij spande zijn spieren aan en merkte tot zijn voldoening dat deze gewoon nog krachtig onder zijn huid rolden. Hij mocht misschien verbannen zijn van de Elite, maar hij trainde dagelijks om in vorm te blijven, om vijanden van zich af te kunnen schudden. Er zou enkel op hem gejaagd mogen worden als hij zich binnen de grenzen van de Elite bevond, maar Shark zag Cobra er nog wel voor aan om die regels een beetje te buigen als hij merkte dat er katten waren die hem opzochten. Natuurlijk kon Cobra nooit precies weten wie wat deed en Shark betwijfelde of hij al echt informanten binnen zijn groep had zitten, maar je wist natuurlijk maar nooit. Katten zoals Mesperyian en Rascal deden nu niet echt voorzichtig als het aankwam op negeren van orders. Shark zwiepte kort met het puntje van zijn staart en knikte tevreden toen hij zag dat de katten wijselijk een andere richting kozen toen ze hem in het vizier kregen. Hij wilde zich net buiten zijn schuur wagen, de verstikkende hitte in, toen een bepaalde geur zijn neus binnen kwam drijven. Hij kreunde inwendig toen hij rook dat het om een Elite cat ging, al had hij nog geen idee wie dat het was. Kwamen ze hem nu al opzoeken? Met een zucht liep hij naar buiten en richtte zijn blik strak op de kat die hem naderde. Hij bewoog kort met zijn oortjes toen hij zag wie het was. Mazikeen. De kat die hij naar de Elite had gehaald toen ze veel jonger was en hij nog aan de macht was. Even was hij verbaasd, maar daarna schudde hij zijn kop en naderde hij haar. “Wel, wel, hoog bezoek,” gromde hij. “Als Cobra jou heeft gestuurd, heeft hij toch wel een heel erg naar gevoel voor humor.” Hij nam haar kort in zich op, vervolgens wachtend op antwoord.