Dance on the Moon

  Het was een veel warmere dag dan gisteren, wat Shade ook wel verbaasde maar ook goed deed. Dit betekende dat het weer veel beter ging worden; Greenleaf kwam er eindelijk aan! Shadefeather had al een jachtronde achter de rug, die hij die ochtend al gedaan had. Toen had hij nog niet gemerkt dat het zo warm zou worden.
  Shade trippelde vrolijk het kamp binnen. Het duurde nog even voordat het zonhoog was, dus het was een goede tijd om te jagen. Zeker nu het lekker warm was, de prooien zullen nu vast uit hun holletjes komen. Zijn gele ogen keken het kamp rond, op zoek naar de witte kattin waar hij gister mee gejaagd had. Hij had het gezellig gehad, ook al was Moonvision af en toe wat nors en terug houdend. Shade dacht wel dat ze hem intussen in ieder geval al wel een klein beetje mocht, wat hem wel een fijn gevoel gaf vanbinnen. Hij was blij dat zijn optimisme toch niet teveel geweest was voor de knappe kattin.
  Toen hij haar uiteindelijk gevonden had liep hij met zijn staart hoog in de lucht op haar af. 'Hee, Moon,' begroette hij haar met een zachte snor. 'Zin om te jagen?'

- Moonvision (ze zijn nu nog in het kamp)

  De kattin antwoordde met een glimlach. 'Dag Shadefeather,' miauwde ze terug. 'Sure, ik was toch net van plan te gaan jagen,' miauwde ze, waarna ze haar schouder een lik gaf.
  Shade glimlachte vrolijk naar haar en maakte zich net zoals haar klaar om weer het kamp uit te lopen.
  'Al een plek in gedachte?' vroeg ze toen.
  De zwarte kater haalde zijn schouders op. 'Niet echt, maar ik denk dat er wel veel konijnen buiten zullen zijn nu met het warme weer,' miauwde hij als antwoord, terwijl hij het kamp uitliep. 'Dus, de Moorlands.' Hij hupte wat op zijn plek terwijl hij liep, hij was enthousiast om weer is achter konijnen, of beter, hazen, aan te rennen.

  'Oke, naar de Moorlands dan,' miauwde ze als bevestiging, wat Shadefeather deed knikken. 'Gek, gisteren regende het nog en nu is het plots warm,' merkte de kattin op.
  Shade keek haar even kort aan, alvorens weer om zich heen te kijken. 'Het is een prachtige dag, ja. Geen wolkje aan de lucht. Dus ik denk niet dat we weer zullen moeten schuilen onder een bosje,' miauwde hij met een grijns terwijl hij zijn blik even op haar richtte. Hij had het ergens toch wel fijn gevonden om dicht tegen haar aan voor de regen te schuilen. Maar de regen zelf was natuurlijk geen pretje geweest.

  'Laten we hopen dat het droog blijft dan,' miauwde de kattin met een heldere stem.
  Hij keek even naar haar van opzij en glimlachte. 'Dat zal het zeker wel blijven,' miauwde hij met een knik. Samen trippelde hij met Moonvision door het WindClan territorium, op weg naar de Moorlands. Hij bleef een rustige maar wel stevig pas aanhouden, zodat ze niet uitgeput aankwamen. Dat zou natuurlijk zonde zijn, als er overal konijnen tevoorschijn kwamen maar je ze niet bij kon houden. Die fout had hij al een paar keer gemaakt toen hij jonger was omdat hij zo graag zo snel mogelijk op bestemming wilde zijn, maar nu had hij er gelukkig van geleerd.
  'Ik verheug me echt al op een konijn voor weken,' merkte Shadefeather op met een grinnik. Al de magere konijntjes die hij had gevangen had hij afgestaan aan de Clan, om het zelf te doen met muisjes. Maar nu het warmer werd vond hij dat hij wel weer een konijntje mocht eten. Misschien wilde Moon de prooi wel delen, bedacht hij met een glimlach.

  Hij zag de kattin grijnzen, wat Shadefeather een warm gevoel van binnen gaf. 'Jij niet alleen,' miauwde ze instemmend. Hij zag haar rond snuiven naar geuren van konijn en hij deed hetzelfde. Geen geur van konijn nog, en blijkbaar had Moonvision hetzelfde geroken. Of het gebrek daaraan.
  Met z'n tweeën trippelde ze door het territorium en langzaam maar zeker kwamen ze aan bij het glooiende landschap van Moorlands. Zijn ogen sprankelde van plezier en hij kon nog nauwelijks stilstaan. Zij poten jeukte om eens hard te rennen en eindelijk zijn klauwen in een vet konijn te zetten.
  'Ben je er klaar voor?' miauwde hij naar Moonvision, voordat hij zijn pas wat versnelde en de Moorlands op ging. Shade zorgde er echter voor dat zijn pootstappen geluidloos bleven en hij bleef de omgeving goed in de gaten houden.

  Hij keek even snel achterom om te zien of de kattin hem volgde. Ze zag er niet uit alsof ze onder de indruk was, maar hij had al eerder gemerkt dat Moonvision wat dat betreft minder enthousiast in elkaar zat dan hij. Niet dat dat voor hem uitmaakte. Hij vond het wel een uitdaging om haar op te vrolijken, in wat voor manier dan ook. En als hij dan één van haar zuinige lachjes zag vulde heel zijn lichaam zich met een warm gevoel.
  Nu hij toch over een warm gevoel na dacht, het was veel warmer dan de laatste dagen en dat baarde Shadefeather zorgen. Het zag er ook niet naar uit dat er prooi was in de buurt, alleen maar wat vage geuren. Met een zucht verminderde hij wat vaart tot hij naast de witte kattin liep.
  'Misschien kunnen we beter opsplitsen,' stelde hij voor. Hij vond het niet zo leuk want hij wilde graag samen met haar jagen, maar om de Clan goed te dienen was dit wel de beste optie. Zo hadden ze immers meer kans om een prooi te vangen.

  Moonvision wiebelde met haar oortjes, iets wat Shade heel schattig vond, en keek even om haar heen. 'Ga jij die kant op, dan zal ik die opgaan,' miauwde ze en ze wees met haar neusje naar de kant die ze bedoelde. Ze keek naar hem, haar amberkleurige ogen in de zijne. 'Hopelijk vinden we iets.'
  Shadefeather glimlachte breed en knikte. 'Moet wel lukken,' miauwde hij, de positiviteit zelve. Ze moesten wel iets vinden. Het kon niet zomaar zijn dat de prooien wel buiten waren in het slechte, koude weer en opeens niet meer in dit warme weer. Ze zouden wel iets vinden. Anders konden ze het altijd nog uitstellen tot in de avond, wanneer het wat afgekoeld was. Dan zouden ze vast wel tevoorschijn komen.
  'Succes!' riep de kater naar haar, en draaide zich om en op een drafje rende hij over het gras, op zoek naar prooigeuren. De geuren die hij rook waren oud. Hij zuchtte even. StarClan moest hun toch wel iets te eten geven?