Zwak zonlicht, dat het begin van de dag aankondigde, scheen de nursery binnen. Bijna iedereen lag nog vredig in hun nest te slapen. Maar Heatkit niet. De rood-witte kitten was klaarwakker en langde naar iemand anders die dat ook zou zijn. Dan zou hij kunnen spelen met iemand, in plaats van zich zo erg te vervelen. Een zucht verliet zijn bekje, wat nog luid klonk door de stilte die er heerste. Heatkit duwde zichzelf langzaam omhoog en weefde zich tussen de nesten die de nursery vloer deels bedekten door naar de ingang toe. Daar ging hij zitten in het zonlicht. Hij vond het totaal niet erg dat het warme weer eindelijk was doorgebroken. Heatkit hield van de warmte ook al had hij een redelijk dikke vacht gekregen over de paar manen sinds hij op de wereld was gebracht. Het liefst zou hij dan ook naar buiten gaan, maar buiten was het gevaarlijk zonder iemand die hem kon beschermen. Buiten waren er namelijk roofvogels en roofvogels konden zo kittens oppakken en met ze wegvliegen. Heatkit kon alleen maar bedenken dat ze je dan zouden opeten, of laten vallen, maar zeker niet dat ze je zouden laten leven. Nee, hier binnen was hij een stuk veiliger en als hij naar buiten wilde zou hij Meneer Warrior wel opzoeken. Die had hem de vorrige keer ook zo goed beschermd van de gemene vogels. Al had hij er nog steeds geen gezien was hij er alsnog bang voor. Dat je ze niet zag betekende niet dat ze er niet waren. Misschien verborgen ze zich wel in de wolken! Dit waren dan ook allemaal gedachten waar de kitten zich druk om maakte terwijl de zon hem aangenaam verwarmde en de tijd langzaam voorbij tikte. Zouden er al anderen wakker zijn nu?
Eaglekit eerst