So much for my happy ending..

Let's talk this over. It's not like we're dead
Was it something I did? Was it something you said?
Don't leave me hangin', in a city so dead.
Held up so high, on such a breakable thread
You were all the things I thought I knew
And I thought we could be

You were everything, everything, that I wanted
We were meant to be, supposed to be, but we lost it
All of the memories so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending

Voorzichtig ging een kleingebouwde lapjespoes voor de nursery zitten. Haar hart voelde alsof het bloedde en bloedde. Sparkkit en Springkit waren verdwenen, Leopardkit was overleden bij de geboorte. En Leopardstrike.. Leopardstrike was dezelfde niet meer. Hij snauwde... Hij was al tijden niet meer bij haar in de buurt gekomen. Sinds Leopardkit overleden was... En vooral sinds Sparkkit en Springkit verdwenen waren. Icekit, Tenderkit en Rainkit waren alleen nog over. Maar toch, ze voelde zich zo eenzaam. Ze had niemand verteld wie de vader van de kittens was. Iedereen keek haar vreemd aan als ze prooi ging halen of als ze gewoon buiten de nursery was. Allemaal dachten ze dat haar kittens halfclan waren, of zelfs van een rogue. Niemand had gedacht dat de kits van verraad binnen de clan kwamen... Maar ze had nooit toegegeven wie de vader was, het nooit bekend. Maar toch... De beschuldigende blikken waren zwaar om te dragen in haar eentje. Zeer zwaar..

So much for my happy ending

Lichte pootstappen kwamen vanuit de warrior den. Eindelijk was hij een warrior na lang en hard alleen trainen. Twee heldere blauwe ogen keken rond en hij had het liefste hard het kamp uit gerent op zoek naar prooi of naar een indringer die op hun teretorium rond liep de stuipen op het lijf te jagen, maar zijn blik bleef op Emberstorm hangen. Haar kittens waren verdwenen en ze had nooit vertelt wie hun vader was geweest, niet dat het hem wat kon schelen, maar ze zag er zo zielig uit dat Scarface naar de prooi stapel liep en een dik konijn er van af pakte en ermee naar de kleine lapjes poes toe liep. Hij had haar altijd al in de buurt van de nursery zien rond hangen toen hij daar zelf nog rond huppelde. Het verlies van haar kittens was zwaar geweest voor de hele clan. Zachte pootstappen klonken door het kamp en stopten bij Emberstorm. Het neer ploffen van prooi en een zwiepende staart met een vragende blik. 'Emberstorm, gaat het?' vroeg Scarface en hij ging naar haar zitten. Hij wilde niet weten wie de vader van de kittens waren, want hij kende zijn eigen vader nog niet eens. Zijn blauwe ogen zochten de groene van Emberstorm.

Met trage streken ging Emberstorm's ruwe, roze tong over haar voorpoot heen terwijl ze lusteloos voor zich uit staarde. Het had allemaal geen zin meer, allemaal geen zin, Leopardstrike had haar verlaten. Ze had hem nooit moeten vertrouwen, waarom had ze uberhaupt iemand vertrouwd? Het deed pijn, zo'n pijn... Het leek alsof haar hart uit elkaar geschrokken was door Leopardstrike's eigenste klauwen, en nu zat ze opgescheept in deze troep. Ze zat zo verstrengeld in haar eigen ongelukkig gedachtes dat ze het niet eens meer opmerkte dat er iemand op haar af kwam. Verward keek ze op toen er iets aan haar gevraagd werd. Ze knipperde een paar keer voordat ze besefte dat er ook verwacht werd dat ze antwoord moest geven. Toen de blauwe ogen van Scarface contact zochten, wendde ze haar blik af naar de zijkant, "Gaat prima," Murmulde ze als reactie, ze had geen zin om haar levensverhaal uit te storten tegen de jonge kater. Het was niet nodig, het zou hem waarschijnlijk niks kunnen schelen en waarschijnlijk was hij toch niet te vertrouwen. Ze kneep haar ogen eventjes iets samen, "Verder nog iets?" Miauwde ze vervolgens, haar tong scherper dan ooit.

Onderwerp: Re: So much for my happy ending..