I cannot sleep in here!

Onderwerp: I cannot sleep in here! za 26 nov 2011 - 14:44

Een zachte wind blies tussen de bomen door. De geur van prooi was sterk. Overal waar ze keek leek er wel een sapig maaltje te zijn. Maar de geur van onheil was dicht bij. Goldenmoon keek rond, overal hoorde ze katten schreeuwen. Ze riepen haar naam, alsof ze iets had misdaan. "Goldenmoon!" Thunderstrike? De geur van de prooien vervagden, en veranderde in de geur van kraaievoer. "Goldenmoon." De stemmen van Snowlight en coldrain. Het bos verdween. Een vlakte kwam nu voor haar. Een goudenmaan brande in de blauwe hemel. Maar de zilverpels was verdwenen. "Je kent de voorspelling. Onheil en kwaade." Die stem. Zo lang had ze die niet meer gehoort. "Verban haar." Goldenmoon zette het op het lopen. Maar ze kwam niet ver. Hoe hard ze ook liep alles rond haar bleef dor en dood. Tot dat in de verte een klein maar zichtbaar water plasje te voorschijn kwam. Langzaam ging ze daar naar toe. Ze keek langzaam in het water en deinzde achteruit. "I kill you for my life sussy." Orange ogen brande in haar pels.

Goldenmoon schrok waker in het kreiges hol. Met de stemmen van haar droom nog in haar gedachten. I kill you for my life sussy." Redflower haar stem. Nu pas zag ze dat haar haren recht stonden en haar oge wijd open stonden van schrik. Haar adem stokte vast. Langzaam keek ze het hol rond iedereen lag rustig te slapen. Terwijl de zilverpels duidelijk aan de hemel was te zien. Goldenmoon werd rustiger en ging zitten. Ze lekte haar haren plat. Een zucht glipte over haar lippen. Terwijl haar droom weer vervaagde.

Moonpaw liep rondjes. Niet in het o zo vertrouwde Thunderclankamp, maar in zijn gedachtengang. Brightpaw, training, Hawkstripe, Brightpaw, training, Hawkstripe... Steeds bij het denken van die naam ging er een schok door hem heen. Hij snapte het niet. Een leerling krijgen was een grote verantwoordelijkheid. Waarom verwaarloosde Hawkstripe hem dan zo? Waarom, dat woord leef maar rondspoken. Toen kon hij er niet meer tegen, hij moest en zou Hawkstripe desnoods uit de warriors den sleuren en hem dan de waarheid voor de ogen laten zien. Hij kroop zachtjes overeind en baande zich een weg door het schemerduister van de den. Buiten knipperde hij met zijn ogen tegen het felle licht. Snuffelt keek hij rond, was zijn mentor al op? Hij rook geen nieuwe geuren, dus trippelde hij met een opgezette staart naar de Warriors den. Hoewel hij inwendig woedend was, keek hij toch verwondert rond. Dit was de Warriors den, waar al eeuwen katten in sliepen, vol moed en eer voor hun Clan. Binnen was het nog donker. Moonpaw aarzelde plotseling, moest hij naar binnen gaan of een Warrior roepen? Hij hoorde iemand luid ademen, en keek naar binnen. De warrior bleek een vertrouwde uitstraling te hebben, 'Goldenmoon?' Vroeg hij zacht. 'Gaat het wel?' Mumelde hij zacht. (Wat is er?'

Goldenmoon? Haarde ze een stem vragen. Ze stond op en liep naar de ingang van het hol. Gaat het wel?' De stem van Moonpaw Ze raakte zachtjes zijn neus aan. (Wat is er?' Ze draaide even haar hoofd. "Slechte droom een nachtmerrie." Maar was het dat wel. Ze rekte haar even uit. "Wat doe je hier. Zo midden in de nacht?" Het was niet normaal dat er iemand midden in de nacht binnen kwam lopen in de warriors den. Zijn ogen stonden een beetje woedend. Alsof hij echt kwaad was op iemand. Ze keek even naar boven. De zilverpels straalde nog altijd even sterk. Maar ze zou toch niet meer kunnen slapen. Ze liep langs hem naar de open plek. Lange schaduwen schoven er als wilde katten over. Hier was alles weer rustig. Toch rilde ze nog op haar poten. "Wil je iemand spreken???" Vroeg ze weer toen moonpaw nog niets had geantwoord? Er scheelde iets met hem. Dat wist ze zeker, ze kende hem toch al een tijdje. Dit was niet de eerste keer dat ze die blik zag. "Je hoeft het niet te vertellen hoor." Stelde ze hem even gerust. Daarna draaide ze haar groene glansende blik naar hem. Recht in de ogen van zijn woede.

Terwijl haar kop op haar poten rustte, ging Nightwish' buik langzaam op en neer. Ze was opgerold tot een bol, die alleen uit vacht leek te bestaan. Haar dikke, pluizige staart zat licht om haar lichaam gerold. Het was een lange dag voor haar geweest. De hele dag was ze in de weer geweest. Ze was vroeg opgestaan voor Snowlight's training, was met haar het hele gebied door geweest om te trainen. In de namiddag had ze nog wat gejaagd voor de prooistapel van de Clan, afgesloten door nog een patrouille in de avond. Het duurde even, maar uiteindelijk kon ze rustig in de Warrior's Den gaan liggen slapen. Ze was weg bijna zodra ze was gaan liggen. Het had niet lang geduurd of ze was weggevallen in een diepe en droomloze slaap.
Die welverdiende rust had echter niet lang kunnen duren: Nightwish werd abrupt wakker gemaakt door een onverwacht snelle beweging vlakbij haar. Haar smaragdgroene ogen vlogen open en focusten zich meteen naar rechts. Haar oren waren gespitst en ze was gaan staan in een defensieve houding. Wat was er aan de hand? Haar ogen vielen op één van de Warriors die klaarwakker leek te zijn. Haar naam was Goldenmoon, wist Nightwish. Een Warrior van één jaar oud. Met een diepe zucht kwam Nightwish overeind, totdat ze de Apprentice die bij de andere poes stond zag. Nightwish ving op dat het om een simpele nachtmerrie ging, gelukkig. Nightwish fronste even, en liep uiteindelijk toch nog naar het duo toe. "Volgens mij zou jij nu in de Apprentices Den moeten liggen slapen?" zei ze rustig tegen de jongere kater. Haar ogen gleden even vragend naar Goldenmoon, die er al een stuk beter uitzag dan voorheen. Dat nam niet weg dat Moonpaw hier op dit moment niet hoorde te zijn.

Moonpaw antwoordde niet op haar vraag. Daar had ze wel respect voor, toch vroeg ze zich af wat hij hier kwam doen. kwam het door haar lawaai, de droom was al bijna helemaal uit haar gedachten door de jonge kater. Waar ze wel dankbaar voor was. "i kill you for my life sussy' maar de stem van haar zus bleef galmen door haar gedachten. Samen met de rest van de stemmen die maar niet wilden weg gaan. Toch kwam de rust terug bij het zien van de zilverpels en de jonge kat. "Ga maar terug naar je hol, misschien kun je het morgen ook vragen. Ze wist niet eens zeker of er wel iets was. Maar uit haar oog hoeken, kwam een andere kat aan. nightwish was zeker een jaar ouder dan haar. "Volgens mij zou jij nu in de Apprentices Den moeten liggen slapen?" Haar blik ging even naar haar toe. met een bezorgde frons. Wist ze het van haar of niet. Heel haar leven achtervolgde het haar en ze was nog altijd bang voor de gevolgen. Volgens haar was nightwish wel een vriendelijke. Maar zeker was ze het nooit. Ze knikte even naar moonpaw en sprak dan tegen nightwish. "goede 'nacht' nightwish het was niet onze bedoeling je wakker te maken" Ze meende het. Want haar eerste plan was geweest om naar buiten te gaan en gewoon, op de open plek te blijven liggen. Wachten op de dagraad.

Onderwerp: Re: I cannot sleep in here!