Drug addiction

Ze kon zich de vorige keer dat ze samen met Bloodpaw catnip had gebruikt nog goed herinneren. Het was op zijn zachts gezegd een aparte ervaring, maar toch was ze er nieuwsgierig naar gebleven en wilde ze het nog een keer proberen. Ze had alleen eerst niet goed geweten hoe het te brengen, maar ze was zelf terug gegaan naar de twoleg place en had er weer wat catnip gevonden die ze in Shadowclan territorium had verstopt. Ze had Bloodpaw gevraagd om naar deze plek te komen en daar zat ze nu dan te wachten, de catnip voor haar neergelegd. Hopelijk zou Bloodpaw weer mee willen doen.

[Bloodpaw]

Ze moesten proberen deze keer niet gestoord te worden of anders iemand die wel mee zou willen doen. Bloodpaw kwam gelukkig al snel en ze schoof een deel van de catnip naar hem toe. "Heb je zin om dit weer te proberen?" Ze had geen idee wat er deze keer zou gebeuren, maar ze wilde het nog een keer proberen. "De vorige keer werden we tenslotte gestoord." Deze keer was de plek wel in Shadowclan gebied, maar vrij afgelegen dus hopelijk zou niemand hun komen storen.

Bloodpaw pakte een van de blaadjes op en gaf die aan haar, waardoor ze kort contact maakten. Een warmte begon zich vanuit haar snuit te verspreiden en snel nam ze de geur van de catnip in zich op en beet ze erop, zodat ze afgeleid werd. De catnip hielp niet om haar hoofd helder te houden, maar maakte het juist waziger, waardoor ze onbewust een stap naar voren zette en haar vacht langs die van Bloodpaw streek, een uitdagende blik in haar ogen. Bij elk contact met Bloodpaw leken er kleine schokjes door haar lichaam heen te gaan die haar opwarmden en haar hart sneller deden kloppen.

Was dit verstandig? Misschien niet, maar als er iets was dat haar tegenhield normaal was het er niet nu dat ze de catnip gesnoven had. Bloodpaw's geur voelde zo prettig in haar neus samen met de geur van Catnip die er duidelijk ook nog hing. Ze wilde kort wegtrekken, maar zijn knipoog zorgde ervoor dat ze dat niet deed en in plaats van haar lichaam dicht tegen de zijne drukte. Het kwam misschien ook omdat ze niet al te stabiel op haar poten stond momenteel, maar wat kon er gebeuren behalve dat ze om zou vallen? Ze maakte zich in ieder geval niet druk om iets anders dan Bloodpaw op het moment.

Ze had toch iets te hard tegen de ander aangeleund, waardoor de ander omviel en zij meeging. Hun neuzen raakten elkaar, waardoor haar oren ineens warm leken te worden. Ze was blij voor haar vacht, want anders was nu waarschijnlijk zichtbaar dat ze aan het blozen was. Bloodpaw kroop onder haar uit en zelf kwam ze ook overeind, afwachtende wat de kater wilde doen. De kater begon op een boomstam te slaan en snel genoeg volgden woorden. Ze luisterde naar hem, maar kon het niet helpen om een lach te laten ontsnappen toen hij klaar was en liep zelf ook naar de boomstam toe. "Mijn beurt!" Sprak ze terwijl ze begon te tikken. Ze had nog geen idee hoe dit te doen, maar hopelijk kwam het vanzelf. "This is my story, This is my song. If you're listening without heart, you're doin' it wrong." Begon ze, hopelijk klonk het goed. "It's just a story, of a girl, whom lives her life, givin'it a twirl." Haar blik hield ze op Bloodpaw gericht. "Born in royalty, it sure as hell ain't pretty. All those eyes looking at me out of pity." En daar stopte ze voor nu, wachtende wat Bloodpaw zou doen nu.

Haar hoofd deinsde op en neer met de melodie. Het was apart om Bloodpaw te horen zingen en het zorgde voor een warm gevoel bij haar. Bij zijn laatste woorden verscheen er een grijns op haar gezicht. Was dat een uitdaging? Ze stapte dichter naar de kater toe en drukte vluchtig haar snuit tegen de zijne alvorens een rondje te maken en haar plaats weer terug in te nemen naast de boomstam. Voor een moment verdween haar grijns van haar gezicht en keek ze hem serieus aan, maar snel genoeg kwam die weer terug toen ze de eerste tikken op de boomstam begon te geven. "They expect me, to be the perfect princess. But actually, I'm a big mess." Eens kijken hoe Bloodpaw hiermee om zou gaan. "I ain't one for presents or feathers. Nor a fan of the difference in weathers" Het leek haar steeds makkelijker af te gaan en ze kreeg er ook meer plezier in. "I act nice to most of them. But most of the time, I want to snap their necks like a stem" Eens kijken waar Bloodpaw mee terug zou komen.

Ze had rustig met haar kop mee zitten deinen op de muziek en nu dat Bloodpaw haar aanduwde tijdens zijn tekst deed heel haar lichaam mee. Ze zette een paar passen naar achteren en weer naar voren en draaide een keer om haar as, waardoor ze bijna uit balans raakte, maar nog net overeind kon blijven. Ze schudde haar lichaam rustig heen en weer op het ritme, waarbij ze een aantal keren Bloodpaw raakte. Nu dat het haar beurt weer was bleef ze heen en weer bewegen, maar begon de boomstam weer te raken, want dat was belangrijk. "My mother wanted a boy. But I destroyed her joy." Dat was tenslotte waar. "My father commanded respect. And ain't he oh so perfect?" Het sarcasme was bij die zin lichtelijk in haar stem te horen. "My brother seems to think he's the best. Or at least better than the rest" En met dat stopte ze weer en liet ze aan Bloodpaw merken dat het zijn beurt was.

Door de catnip kwamen de woorden bij haar binnen, maar niet wat ze soms zouden kunnen betekenen. De bewegingen van de kater naast haar waren wel duidelijk en daar deed ze dan ook aan mee. Zodra hij zijn staart om haar heen sloeg, deed ze de hare naar hem toe. Ze luisterde naar zijn woorden en moest voor een moment blozen, want die laatste had ze wel opgemerkt. Nu dat het haar beurt was wachtte ze dan ook even, afwachtende of hij iets toe te voegen had. Maar zodra het duidelijk was dat dat niet zo was, ging ze weer verder. "I look a lot like my dad. But that makes me mad." Begon ze weer. "I don't want to be like him. I want to act to my own whim." De woorden vielen haar gemakkelijk. "Is it so much to ask? To be myself instead of carrying a mask?" Eindigde ze.

Ze wachtte uitgelaten op zijn volgende stuk, maar voor een moment leek het erop dat Bloodpaw niks meer wist, dus ze wilde bijna zelf verder gaan, want ze had nog wel meer tekst. Haar hart begon harder te bonzen met zijn woorden en een grote glimlach verscheen op haar gezicht voordat ze kort knikte en een moment stilte liet vallen. Tijd om alles te geven. "Then I met a boy so nice. I did not think about it twice. Together we climbed a wall. Even when we were still so small. We made our own base. And protected it just in case" Dat was zeker een speciaal moment voor haar geweest. "Then my big day came. And I got my new name. My father was proud. But I ignored him like the rest of the crowd. Luckily my new name meant one thing. I could go and spread my wing" En dat was het moment dat ze vrij was voor haar gevoel dan. "I got in trouble very soon. Because I went to Thunderclan one afternoon. But that didn't stop me from trying more. And then I went with my boy to score. We got some drugs to try. And soon enough we were very high" Dat was het vorige moment geweest dat ze catnip hadden gebruikt en het deed haar giechelen voor een moment om er weer aan terug te denken. "Finally it was time for another big moment. It was time to meet our opponent. But it was not one we did expect. It was one without respect. We got accused of something not right. And we got to hear it the rest of the night" Ze was best geïrriteerd geweest die nacht, maar het was ook haar eerste gathering geweest, dus toch had het een speciaal plekje. "You walked up to me with a dare. And it was amazing I swear. We told each other the truth. And we got to live our youth. Then the final dare had to go wrong. We might have been going a bit too strong." Het was toch een geweldige dag geweest, ondanks dat haar vader er absoluut niet blij mee geweest was. Nu was het in ieder geval tijd voor het laatste deel en hiermee keek ze Bloodpaw in zijn ogen aan. "And now we stand here. So far away and yet so near. This moment is one I will never forget. Just like the moment we met. So let's make a vow. And kiss me now" Een grijns verscheen om haar lippen en ze hield zijn blik strak vast, afwachtende of hij het zou doen.

Haar wangen werden warm en als ze geen lange vacht het zou het waarschijnlijk overduidelijk zijn dat ze aan het blozen was. De kater had namelijk precies gedaan wat ze had gezegd en ze had niet eens volledig bij haar woorden stilgestaan tot hij het letterlijk had gedaan. Bij zijn woorden werd ze weer teruggebracht naar de realiteit en ze besefte zich wat ze net had gedaan en hem verteld had. "Jouw tekst was ook goed." Sprak ze met een kleine glimlach. "Dus, wat nu?" Ze konden nog zoveel dingen doen en er was ook nog een beetje catnip over voor als ze meer wilden gaan gebruiken.