ThunderClan Ceremonie [07-2019]

Na een lange Leafbare en een koude Newleaf was Greenleaf eindelijk aangebroken, maar ook dit seizoen uitte zich extreem. Het was vaak warm, heet zelfs. Het warme weer bracht veel voordelen mee, maar de prooistapel werd niet veel groter. Ook nu hadden ze nieuwe Warriors nodig om de Clan te helpen, en daarbij moesten een aantal Apprentices hun training verder zetten. Thornstar sprong dan ook op de High Rock vanaf waar hij de bekende woorden uitsprak. “Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!”

“Twee van onze Apprentices hebben zichzelf bewezen en zijn klaar om Warrior te worden. Cherrypaw en Olivepaw, kom maar naar voren,” begon hij, waarna hij wachtte tot de jonge katten voor hem stonden. Als eerste keek hij de zandkleurige kattin aan. “Cherrypaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Hij bleef even stil om haar de kans te geven om te antwoorden. “Dan zal je vanaf nu bekend staan als Cherrydawn.” Zoals gewoonlijk riep de rest van de Clan de naam van de kersverse Warrior voordat Thornstar de Ceremonie verder zette. Hij vestigde zijn blik dit keer op de pikzwarte kater die als volgende aan de beurt was. “Olivepaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Ook dit keer bleef de kastanjebruine kater even stil om de jonge kat de kans te geven om te antwoorden. “Dan zal je vanaf nu bekend staan als Olivebranch.” Deze nieuwe naam werd ook weer geroepen door de Clan, waarop Thornstar weer wachtte tot de rust was weergekeerd.

“Er zijn nog een aantal Apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben,” vervolgde hij. “Whirlvoice, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Charypaw. Silvervine, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Ardentpaw, en Dawnwhisper, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Silverpaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent.” Hij knikte het drietal Apprentices in opleiding even toe voordat hij zich weer op de rest van de Clan richtte. “Hierbij is de Ceremonie beëindigd.” Zoals gewoonlijk liet hij zich weer van de High Rock af glijden en begaf hij zich tussen de menigte katten om de nieuwe Warriors te feliciteren.

Lijst en tags:

Het was zover, hij voelde het: vandaag zou hij warrior worden. Na iets meer dan twee seizoenen was zijn training eindelijk af. De final assignment was zonder problemen afgerond en nu zat Olivepaw vlak naast de apprentice-den af te wachten. Niet veel later zag hij Thornstar op de High rock springen en hoorde hij hem zijn gebruikelijke oproep uitspreken. Van alle kanten en uit alle dens kwamen katten richten de rots en Olivepaw kreeg het voor elkaar om recht tegenover hoge positie te komen staan. Hij was zenuwachtig, ook al wist hij precies hoe deze ceremonie werkte. En ja hoor, de toespraak begon met het benoemen van de nieuwe warriors. Cherrypaw en hij werden naar voren geroepen en Olivepaw keek de ander even aan, alvorens weer recht voor zich uit te kijken. De kattin naast hem was als eerst aan de beurt, zij zei haar belofte en ontving haar warriornaam. Nu was het zijn beurt, in de laatste momenten van zijn apprenticeship keek Olivepaw Thornstar recht aan. “Olivepaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” De zwarte kater knikte resoluut "Dat zweer ik" Miauwde hij op een duidelijke toon. “Dan zal je vanaf nu bekend staan als Olivebranch.” Zijn mondhoeken krulde heel even omhoog, voordat hij knikte en zijn positie in de menigte weer innam. Thornstar maakte de ceremonie af, en Olivebranch glimlachte opnieuw toen hij hoorde dat Silverpaw een nieuwe mentor kreeg: en wel Dawnwhisper. Toen het voorbij was zag de kersverse warrior dat zijn leider op hem af kwam lopen, waarschijnlijk om hem te feliciteren.

Tag: Thornstar(?)

De bekende woorden van de leider galmden door het kamp. Het was weer tijd voor een clanmeeting. Met een schok besefte ze dat het niet zomaar een meeting was. Vandaag zou er een ceremonie plaatsvinden. Ze was inmiddels al een aardige tijd warrior. Rond deze leeftijd was het niet gek om je eerste apprentice toegewezen te krijgen. Zou het? Benieuwd haastte ze zich naar de High Rock, waar al enkele clanmates zich hadden gevestigd. Wat er ook zou gaan gebeuren: Olivepaw zou hoogstwaarschijnlijk een warrior worden. Dat alleen al zou al genoeg zijn. Ze mocht hem. Hij was volwassen voor een apprentice en ze kon goed met hem praten. Toen de clan compleet was begon hun leider te spreken. Als eerste werd Cherrypaw naar voren geroepen. Toen zij haar warriornaam: Cherrydawn had ontvangen, was het Olivepaws beurt. Trots keek ze toe naar hoe hij zijn nieuwe naam: Olivebranch ontving. "Olivebranch!" joelde ze enthousiast. Hij had het verdiend. Toen de apprentices mentors toegewezen kregen spitste haar oren. Twee apprentices waren al aan de beurt geweest, en net toen ze het bijna niet meer verwachtte, werd haar naam genoemd: "Dawnwhisper, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Silverpaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent." Ze stond perplex. Ze was mentor! De dopamine stroomde door haar lichaam. Niks kon haar dit pure geluksmoment afnemen. De ceremonie werd direct hierna beëindigd, dus ze kon haar apprentice meteen opzoeken. Maar eerst zou ze even haar vriend feliciteren. Thornstar feliciteerde altijd eerst de warriors, dus ze volgde hem en herkende de zwarte kater. "Gefeliciteerd Olivebranch!" mauwde ze. "Ik kom later bij je terug. Je snapt denk ik wel naar wie ik nu toe ga." Na dat te zeggen sprintte ze de open plek over, naar waar de apprentices zaten. Al snel spotte ze Silverpaws zwart-witte vacht en ze snelde op haar af. "Ik kijk er naar uit om samen te trainen." zei ze terwijl ze op adem kwam. Ze ging voor de poes zitten en schraapte haar keel. "Als je wilt kunnen we beginnen met wat gevechtstraining. Dan weet ik hoever je al bent. Je het eerder een mentor gehad, toch?" mauwde ze, hopend op dat ze het goed had. Maar wat dan nog? Iedereen maakte weleens fouten. Het belangrijkste was nu dat ze deze apprentice goed zou gaan trainen.

Tag: Olivebranch, Silverpaw

Silverpaw spitste haar oortjes toen ze Thornstars stem hoorde. Een Ceremonie? Eindelijk! Ze sprong op en haastte zich naar de High Rock. Ze kon bijna niet meer stilzitten. Ze had al meerdere mentoren gehad maar door allerlei gebeurtenissen had ze toch niet zo veel kunnen trainen. Nu was ze al bijna oud genoeg om een Warrior te worden, maar ze voelde zich nog helemaal niet klaar. Jagen kon ze al wel prima, maar wat extra tips zouden altijd welkom zijn natuurlijk. En vechten was nog een behoorlijke twijfel, al had Olivepaw haar al wel wat extra les kunnen geven.
Over Olivepaw gesproken, hij werd samen met Cherrypaw naar voren geroepen. Nu kreeg hij zijn Warrior naam: Olivebranch!
'Olivebranch!!' riep ze het hardst van allemaal. Ze was blij voor de zwarte kater. Hij was super aardig en ze begon hem ook wel steeds leuker te vinden.
Maar haar aandacht werd weer snel ergens anders naartoe getrokken toen Thornstar over de Apprentices begon die een nieuwe mentor nodig hadden. Daar zat zij tussen! Geïnteresseerd hoorde ze hoe haar nieuwe mentor Dawnwhisper was. Ze kende de kattin niet zo goed maar Silverpaw vond alles best. De Ceremonie werd beëindigd en Silver wilde snel nog even naar Olivebranch gaan om hem te feliciteren maar haar weg werd versperd. Ze zuchtte even maar haalde haar schouders op. Ze had later alle tijd om hem nog te feliciteren.
Ze zag de licht grijze kattin op haar afkomen en Silverpaw kon een brede glimlach niet onderdrukken. 'Ik kijk er naar uit om samen te trainen,' zei de kattin, op adem komend. Ze ging voor haar zitten en schraapte haar keel. 'Als je wilt kunnen we beginnen met wat gevechtstraining. Dan weet ik hoever je al bent. Je het eerder een mentor gehad, toch?'
De woorden van haar kersverse mentor gaf haar een goed gevoel en ze knikte uitbundig. 'Ja, heel graag! Ik ben nog niet super ver met vechten maar Olivebranch heeft me al super veel bij geleerd maar het zou dus super zijn als ik nog wat meer training zou krijgen daarin,' ratelde de zilveren kattin. 'Kunnen we nu meteen al beginnen?' vroeg ze, gretig om meer te leren.

Tag: Dawnwhisper

De poes keek verrast toen haar apprentice zei dat ze met Olivebranch had getraind. Een glimlach sierde haar lippen. Het kon ook niet anders. De zilveren poes sprak enthousiast en het was duidelijk dat ze er zin in had. Dawn had een goede leerling aan haar. Bovendien was trainen met een leergierige leerling een makkelijk begin van het mentorschap. "Kunnen we nu meteen al beginnen?" werd haar gevraagd. Dit was precies waar ze op had gehoopt. "Dat kunnen we zeker." mauwde ze met een knikje. "Laten we dan maar naar de sandy hollow gaan!" zei ze luid, waarna ze zich een weg door de menigte baande, richting de doorntunnel. Een geluksgevoel ging door haar heen. Ze had een apprentice.

Tag: Silverpaw
Dawn is het topic uit

Ardentpaw spitste zijn oortjes toen hij de bekende oproep voor een clanmeeting hoorde. Was het al weer tijd voor een nieuwe ceremonie? Hij wist dat hij had aangegeven dat hij het liefst een nieuwe mentor wilde, want hij had nog niet echt het gevoel dat Swallowflight helemaal over haar verdriet heen was en dat twee apprentices te veel zou zijn voor haar. En Nettlepaw had al zo lang moeten wachten om een apprentice te worden, dus ze verdiende een mentor die haar alle aandacht kon helpen. Hij vond het dus niet heel erg. Daarbij kon hij weer allerlei nieuwe dingen leren zou hij een andere mentor krijgen. Maar het was nog maar even afkijken of dat zo was. Wie weet hadden ze wel een tekort aan mentoren. Er waren vast nieuwe apprentices of andere apprentices die harder een andere mentor nodig hadden. Toch, enthousiast snelde de jonge kater zich naar de al verzamelde groep katten toe.
Thornstar begon met het maken van twee nieuwe warriors. Het was een aangename verassing om Cherrypaw's naam te horen. Hij had te teruggetrokken kattin een tijdje geleden ontmoet en een aangenaam gesprek met haar gehad, vooral over haar mentor en haar training. Hij was het dan ook helemaal eens met zijn leider dat Cherrypaw het verdiende om een warrior te worden. Ze had er dan ook hard voor gewerkt. "Cherrydawn!" Riep hij haar nieuwe naam dan ook luid mee met de rest van de clan. Ze mochten misschien nog geen vrienden zijn, maar dat betekende niet dat hij niet blij kon zijn dat ze eindelijk een warrior was. Nu was het dan de beurt van Olivepaw. Ook die had hij een keer ontmoet. Hij had zich misschien een paar keer versproken, maar hij dacht niet echt dat het veel had uitgemaakt. Hij wist niet zo veel over Olivepaw, behalve dat hij een aardige, nette kater bleek te zijn met een neiging naar wat ondeugendheid. Hij had hem immers wat tips gegeven over hoe hij het beste 's nachts het kamp uit kon sluipen. Niet dat Ardentpaw daar gebruik van had gemaakt tot op nu toe, maar het was altijd handige informatie. Oh, Olivepaw's nieuwe naam was dus Olivebranch. "Olivebranch!" Riep hij weer met de clan mee.
Thornstar was echter nog niet klaar met de ceremonie, bleek het zo. Apprentices die een nieuwe mentor nodig hadden... zou hij daar tussen zitten? Hij hoopte het wel. Het was niet dat hij iets tegen Swallowflight had, maar zijn training schoot nu gewoon niet op. “Whirlvoice, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Charypaw. Silvervine, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Ardentpaw, en Dawnwhisper, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Silverpaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent.” Hadden Charypaw en Silverpaw ook een nieuwe mentor nodig? Zijn ogen zochten even naar de timide kattin die hij eerder had ontmoet en naar een van zijn goede vrienden. Hij zag hoe Silverpaw al in gesprek was met haar nieuwe mentor. Misschien moest hij dat ook maar doen. Initiatief tonen was namelijk een goed iets! De apprentice zag nog net hoe Thornstar hem en zijn mede apprentices een knik gaf voordat hij op zoektocht ging naar zijn nieuwe mentor, Silvervine. Ah, Daar! Gauw snelde hij op zijn nieuwe mentor af, toch wel enthousiast om te horen wat deze hem nog te vertellen had en om weer te vorderen met zijn training.

Cherrypaw keek op toen ze de oproep van haar leader hoorde. Ze voelde een nerveus gevoel door haar binnenste gaan. Ze had haar final assesment succesvol afgerond en Mallowleaf had gezegd dat het grootste deel van haar zelfvertrouwen zou komen zodra ze ervoer hoe het was om een warrior te zijn. Ze had hem aan de ene kant tegen willen houden, maar iets in zijn blik had haar het zwijgen opgelegd en haar het doen laten ondergaan. Het was te laat tot haar doorgedrongen dat ze dan in dezelfde dan als Sparkfur zou slapen, dat ze constant op haar hoede zou moeten zijn. Ze wist echter ook wel dat hij niets in zijn hoofd zou halen als er anderen bij waren, maar ze kon zich de boze blik in zijn ogen maar al te goed herinneren toen het duidelijk was geworden dat hij haar training verwaarloosd had en het ook duidelijk was geworden dat hij binnen de kortste keren geen andere apprentice meer zou krijgen. Cherrypaw keek op toen de andere katten zich verzamelden en haar blik bleef zenuwachtig op haar leader hangen toen deze zijn oproep deed. Hij richtte zich tot haar en haar mond werd droog. Ze schraapte haar keel nog voordat hij de vraag aan haar stelde en sprak, met luide en heldere stem: “Dat zweer ik.” Toen kreeg ze haar nieuwe naam, Cherrydawn. Ze draaide haar kopje met een ruk naar rechts toen ze een bekende stem haar naam hoorde roepen en een warme blik ontstond in haar ogen toen ze zag dat het Ardentpaw was. Ze schuifelde een tikkeltje nerveus met haar poten, maar die nervositeit verdween naarmate Thornstar verderging met zijn ceremonie. Nadat de ceremonie gedaan was, rende ze snel in de richting van Ardentpaw voordat hij naar zijn mentor kon gaan en ze geen kans meer had om hem te bedanken. “Bedankt dat je mijn nieuwe naam vandaag riep, Ardentpaw. Dat zal ik nooit vergeten.” Ze boog zich naar voren en tikte zijn neusje aan met het hare. “Ik zal bij jouw naamceremonie vooraan staan om je nieuwe naam het hardste te kunnen roepen, dat beloof ik.”

Toen de bekende roep van haar leader klonk, duwde ze zichzelf overeind en voegde ze zich bij de andere katten. Een vleugje hoop vulde haar hart. Misschien kreeg ze nu wel een mentor! Ze hoopte dat maar, ze had er een tijdje op gewacht. Toen ze hoorde hoe Olivepaw werd vernoemd naar Olivebranch keek ze de kater zijn kant op en glimlachte. Vervolgens ging Thornstar verder en plots..hoorde ze haar naam. Haar oortjes gingen naar voren. Ook hoorde ze Ardentpaw zijn naam en ze kon het niet laten om haar oogjes even op hem te laten vallen. De kattin trilde van enthousiasme en toen de ceremonie over was keek ze rond opzoek naar haar mentor.

Even spitste de jonge kater zijn oortjes wat toen hij zijn naam hoorde tijdens de ceremonie. Hij kreeg een nieuwe apprentice? Spannend! Wel meteen sierde een brede glimlach zijn lippen toen hij te horen kreeg dat hij Ardentpaw mocht trainen. Hij had veel goede dingen over de jonge tabby gehoord. Met een licht knikje wachtte hij af tot de ceremonie was afgelopen. Hij had de kater al op het oog gehad, maar hij leek druk bezig. Het was pas toen de ander hem benaderde dat hij een lichte knik aan de ander gaf. "Ik kijk ernaar uit om je mentor te zijn," klonk er warm en vriendelijk van de grote kater af, zijn ogen fonkelden van opwinding. "Vind je het goed als we morgen beginnen? Ergens rond zonhoog? Dan kunnen we wat jagen en kan ik polsen wat je zo al weet en kan," kalm keek hij naar de ander, afwachtende op wat die zou zeggen.

- Sorry voor de late reactie, doen we een trainingstopic?

Hoewel hij het initiatief had genomen om zijn nieuwe mentor op te zoeken na de ceremonie, nam deze het initiatief met het eerste woord. Hij leek in ieder geval blij om zijn mentor te zijn en dat was een hele opluchting voor Ardentpaw, want wat als Silvervine hem niet leuk zou vinden en hem dan niet zou willen trainen? Dat zou dan een groot probleem zijn geweest, maar gelukkig zat het niet zo in elkaar. De apprentice kon dan ook zo een glimlach tevoorschijn toveren, vooral toen hem werd gevraagd of ze morgen al konden beginnen. Enthousiast knikte hij. Dat zou geweldig zijn! Ik kan niet wachten om weer te beginnen met trainen en mijn best te doen en allerlei nieuwe dingen te leren!" zei hij in één ademteug. Misschien was hij iets te enthousiast, en natuurlijk vond hij al zijn ontdekken en nieuwe vrienden maken leuk, maar die tijd besteede hij liever aan de beste warrior die hij kon zijn te worden. En dus probeerde hij dat enthousiasme toch een toontje lager te draaien, in de hoop toch wel serieus over te komen en niet helemaal als een kersverse apprentice. "Waar ontmoeten we dan?" Vroeg hij aan Silvervine. Hij was het helemaal eens met de tijd en dat de kater voor hem wilde weten wat hij allemaal al kon, maar dan moest hij nog steeds de plek weten waar ze dan zouden gaan trainen. Sandy Hollow? Dat was de meest logische plek voor training, maar niet echt als ze wilden gaan jagen, dat was beter onder de bescherming van de bomen te doen leek Ardentpaw zo.

-Geen probleem hoor, en yess, zou jij hem kunnen maken dan?

Onderwerp: Re: ThunderClan Ceremonie [07-2019]