Bad taste.

Onderwerp: Bad taste. za 20 jul 2019 - 19:39

Het was meer een soort kittenachtige drang geweest om te gaan ontdekken dan dat het echt op zijn agenda had gestaan om de maïsvelden in te trekken. Zijn taken waren gedaan en over een half uurtje zou de zonsondergang zich al aankondigen. Dan zou hij naar het kamp moeten gaan, zich naast Crowcall nestelen en met haar samentongen zoals hij meerdere avonden wel deed. Soms ging hij ook bij een andere kat liggen zodat ze een gesprekje uit konden wisselen, maar het waren voornamelijk dezelfde katten. Er was veel gebeurd de afgelopen tijd en Crowfur was blij dat het leven weer enigszins normaal begon te lijken. Nou ja, normaal… Oceanstar was dood, Stallionstar was nu de nieuwe leader en Owlbate, een jonge, vrij onervaren warrior, was deputy geworden. Oceanstar’s dood deed hem nog steeds zeer, maar hij vond het zo lastig om het daar over te hebben met zijn geliefde dat hij dat meestal niet deed. Hij wilde het hoofdstuk aan de ene kant achterwege laten, maar aan de andere kant wilde hij graag met Oceanstar praten zodat hij kon vragen wat er gebeurd was. Hij slikte de brok in zijn keel weg en richtte zich op de maïsvelden. En hij wist niet precies waarom, misschien om afleiding te hebben, misschien om een onverklaarbare, opkomende drang van nieuwsgierigheid, maar opeens boog hij zich naar voren en pakte een korreltje maïs tussen zijn tanden… om vervolgens een vies gezicht te trekken en het half uit te spugen nadat de bittere smaak zijn smaakpapillen aantastte. Hij wilde net nonchalant weer weglopen toen hij opkeek en recht in het gezicht van Whitefur staarde. “Eh… Hoe lang stond je daar al?” vroeg hij schaapachtig. En dat had hij weer.

+ Eerste post voor Whitefur

Onderwerp: Re: Bad taste. zo 21 jul 2019 - 0:01

Op haar gemak liep Whitefur richting het maisveld. Ze was toen aan even wat rust. De nursery was druk en benauwd sinds de kittens van Oceanstar daar waren. Vele katten wouden even een kijkje nemen. Ook was de jonge tigergaze vaak in de Nursery te vinden. En haar kittens waren al 2 manen oud. Ze konden prima iets langer zonder hun moeder. Whitefur was koppig, de laatste tijd was ze steeds minder vaak bij haar jongen. Ze ging vaak even wandelen. Of een luchtje scheppen. Niet dat de kittens haar niets konden schelen. Ze hield van ze, meer dan wat dan ook. Maar toch, het gevoel was moeilijk uit te leggen. Misschien moest ze de kittens eens mee naar buiten nemen. Dat zou het beste zijn. Dan was ze toch buiten en bij haar kittens. Veder diep in gedachten verzonken droegen haar poten haar naar het maisveld.
Toen ze dichterbij kwam rook ze een andere kat. Ze herkende geur van Crowfur. Misschien wou hij gezellig kletsen. Whitefur was wel toe aan een gesprek met een andere kat. De laatste tijd had ze steeds met de zelfde katten in de nursery gesproken. Niet dat dat erg was, maar ze hield wel van wat afwisseling. Ze stapte met haar staart recht omhoog het veld in. Na een paar stappen zag ze enkele staartlentes voor zich Crowfur, Hij probeerde een hapje te nemen van een mais korrel. Vrijwel meteen spuugde hij de gele substantie weer uit en trok een vies gezicht. Whitefur grinnikte. “Eh… Hoe lang stond je daar al?” vroeg hij schaapachtig. Whitefur grinnikt opnieuw. "Lang genoeg" nog steeds glimlachend keek ze hem aan.