Neon Gravestones

Onderwerp: Neon Gravestones zo 23 jun 2019 - 20:24

De dag was al snel voorbij toen Owlbate eindelijk terugkwam van een snelle patrouille. Hij zag de kleur van de lucht al donker worden. De zon al niet meer zichtbaar. De hitte en vocht van de dag was al snel weer weg en maakte plaats voor een aangename temperatuur. Owlbate had gelukkig al snel een konijn weten te vangen. Het was dom van het beest om in de tunnel te schuilen waar hij makkelijk bij kon. Nu waren zijn poten nog vies van de aarde. Maar dat kon hij makkelijk weg krijgen. Niet meer zoals de natte modder dat in zijn vacht bleef. Undersea had dan ook snel gezegd dat hij zijn vacht niet meer schoon wou maken als het zo vies was. En Owlbate wou dat zelf ook niet, dus deed hij nu meer zijn best om het zo netjes mogelijk te doen.

Hij had zijn blik gericht op de prooihoop terwijl hij met langzame passen die richting toe liep om vervolgens zijn vangst daar te leggen. Zo, derde vangst van vandaag. Hij kon wel opmerken dat de prooi terug kwam. Maar WindClan mocht niet al te enthousiast zijn.
Dat was ook toen hij de grijzige vacht van zijn leider- en mentor herkende. Ze leek alleen te zijn. Perfect om samen een gesprek te hebben. Het was lang geleden sinds de kater een gesprek met Oceanstar gevoerd had. En dat was ook toen ze hem de les had geleerd en zijn hart naar Under had gewezen. Hij was zeer dankbaar voor de kat die hem een beter iemand had helpen worden en ook zelf een moederrol op hem had genomen. "Oceanstar," begroette hij de kattin in een zacht gemiauw. Het kamp was rustig, gezien sommige katten al lagen te slapen. Hij vroeg zich af waarom zij zelf ook niet in haar nest lag.

+ Oceanstar

Onderwerp: Re: Neon Gravestones zo 23 jun 2019 - 21:36

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

Het zag er naar uit dat haar vroegere Apprentice een goede Warrior was geworden. Aan het prooi te zien dat hij binnenhaalde, leek hij veel van haar geleerd te hebben. Zelfs al was ze officieel geen Tunneler meer, ze had de opleiding door Brindleleaf wel gevolgd. Het was altijd een uitdaging in de tunnels te jagen en niet vies te worden, waardoor ze licht geamuseerd naar de kater keek die duidelijk modder in zijn vacht had zitten. Modder smaakte echter niet bepaald lekker, wellicht zelfs een beetje zuur waardoor ze wist dat hij moest wachtten totdat het op zou drogen voordat hij het uit zijn vacht kon wassen of schudden. Het was al een poos geleden dat ze met de kater gesproken had, immers had hij een eigen leven gekregen. Een samen met Undersea, zover ze had kunnen opmerken. De twee leken net zoveel van elkaar te houden als ze van Abysshowl deed waardoor het haar hart gelukkig maakte haar clangenoten zo te zien. Ze vond het niet vreemd dat de twee zo close waren, zelf had ze dat ook gehad met haar eerste partner. Neverland, dit was echter al vele Moons geleden. "Oceanstar," Begroette hij de kattin met een zachte stem terwijl hij naar haar toe kwam gelopen, meteen gebaarde ze uitnodigend met haar staart. "Goede jacht gehad, zie ik." Mauwde ze zacht maar vrolijk terug. Het zag er na uit dat ondanks het verlies van de Heatherfields, Windclan nog niet zou verhongeren. Al stak het nog steeds, ze had haar leven voor iets goeds gegeven en daarmee een territorium verloren.

THANKS