A Lazy Day

Vandaag was één van de mooiere dagen. De zon scheen zo nu en dan tussen de dikke groepen wolken heen en verwarmde dan haar vacht. De zon was warmer dan normaal maar door de hoeveelheid wolken kon ze maar moeilijk de aarde verwarmen. Blueflower zag het als een goed teken echter. Het zou een kwestie van tijd zijn voordat het weer echt om zou slaan en de kou voorbij zou zijn. Met zachte stappen liep de blue point poes langs de rivier heen. Nu dat het water eindelijk weer open was kon ze naar harte lust een duik nemen. Het was dus ook niet zo gek toen ze zich in de water liet glijden tot haar middel en voor enkele momenten de sensatie in zich opnam. Dit zou de eerste zwempartij zijn sinds de rivier was dicht gevroren al die manen geleden. Ze zou er lang van genieten. Wie weet wanneer het over zou zijn. Voordat ze die kans kreeg echter zag ze een eindje verderop een zilvergrijze tabby bij de oever staan. Hij stond aan zijn kant van de rivier en leek haar niet op te merken. "Hallo!" Miauwde ze beleefd terwijl ze zijn kant op begon te waden.

Blueflower voelde de grond onder haar poten dieper begon te worden. Gretig zette ze zichzelf af en schoot ze vooruit. Toen ze niet langer de bodem onder haar poten voelde voelde ze haar binnenste een sprongetje maken. Met vlugge slagen zwom ze door het water, gelukkiger dan ze zich in een lange tijd gevoeld had. Ze stopte halverwege de rivier waar ze dus ook bleef watertrappelen. Ze wilde niet te dicht bij komen en hem het gevoel geven dat ze op zijn kant van de rivier zou komen. "Wat bedoel je?" Sprak ze verbaasd. "Ik ben van riverclan, als ik niet zou zwemmen zou ik in de verkeerde clan geboren zijn denk ik." Lachte ze geamuseerd.

Blueflower dobberde op en neer op de zachte stroming. Ze vond de thunderclanner aardig. Ze was zelf nou niet bepaald onvriendelijk of vijandig aangelegd dus zulke gesprekken vond de kleine poes heel fijn. "Geeft niet hoor. We hebben allemaal onze dagen." Toen de kater een ontspannen houding aannam voelde zij zichzelf ook wat extra ontspannen. Ze nam het moment aan om een eindje terug te zwemmen, de stroming trok haar immers heel langzaam verder. "Aangenaam Lightstrike. Ik ben Blueflower." Stelde ze zichzelf voor.

Af en toe knikte Blueflower terwijl ze luisterde naar de grijs cyperse kater met de groene ogen. Ze was het absoluut eens met hem. De rivier was een uitstekende plek om te komen ontspannen en dat zeker ook als je van streek zou zijn. De rivier was heerlijk om gewoon in te dobberen zonder enige weerstand tegen de zachte stroming. Daarom kwam ze hier ook zo graag, wanneer de rivier niet bevroren was. "Ik kwam hier om te zwemmen." Miauwde ze dromerig. "Dit is de eerste keer sinds de rivier dichtgevroren is. Daar moet ik gebruik van maken.. het liefste zou ik hier de hele dag blijven zweven." Een vage glimlach kwam op haar gezicht terwijl ze daar dobberde.

Vanaf haar plek in de rivier kon ze Lightstrike van beneden af goed zien. Zijn uitdrukking en zijn manier van doen. De manier waarop hij naar het water keek was haar niet ontgaan natuurlijk maar ze twijfelde of een thunderclan kat bij haar in het water kwam. Toch sloeg ze hem stilletjes gaande. De cyperse kater staarde naar het wateroppervlak terwijl er een stilte viel. Toen ze zag dat hij zijn voorpoot er in zette greep ze toch in. "Hey," zei ze om zijn aandacht te trekken. "Ik weet dat het er fijn uit ziet en zo maar technisch gezien ben je op mijn gebied als je er in komt.." Oké, dat was de halve waarheid. "En dan moet ik je komen redden want thunderclanners kunnen niet zwemmen, alleen klimmen." Citeerde ze de woorden die haar moeder ooit haar geleerd had. Thunderclanners konden wel meer dan klimmen maar toch was dat een trek die zij niet beheerste. Hun sterke spieren en brede schouders waren daarvoor gemaakt. Zij was gebouwd om moeiteloos door het water te glijden.

Blueflower trok onhandig met haar oren en voelde zich toch wat opgelaten. Haar moeder had dat geleerd aan haar en ze twijfelde er niet aan dat hij meer kon. Toch voelde ze zich beter toen hij weer zijn poot terug zetten. Ze besloot om zijn mannelijke trots niet nog verder te krengen door op te merken dat zwemmen hem niet goed af zou gaan. Immers was hij geen riverclan en het was ongehoord dat een kat het water in dook en zonder zwemles wist wat te doen. Ze dacht terug aan het verhaal van de twee geliefdes die haar vertelt was toen ze een kitten was. De poes in thunderclan wilde naar haar geliefde toe zwemmen en verdronk toen. Blueflower had dat verhaaltje nooit leuk gevonden.

Ze kon haar geschokte uitdrukking niet verbergen toen hij vroeg of ze hem het wilde leren anders. Ze twijfelde dus ook totaal niet toen ze hem erop aan sprak. "Nee! Dat mag niet," oké dat kwam er misschien iets intenser uit dan ze had bedoeld. "Ik bedoel- dat kan niet. Dat staat in de warrior code. Het zou niet juist zijn." Voegde ze er zacht aan toe.

Zacht dobberde Blueflower op en neer terwijl ze op bleef kijken naar Lightstrike. Ze hield haar gezicht in de plooi toen hij op haar zwemkunsten complimenteerde. Was het een compliment? Ze had immers alleen maar hier gedobberd. Ze knikte zachtjes en wendde haar blik af. Misschien moest zij ook maar eens verder. "Het was leuk je ontmoet te hebben, Lightstrike." Ze keek weer omhoog en ontmoette zijn groene ogen opnieuw. "Ik ga denk ik nog maar eens wat vis vangen, tot ziens." Zei ze met een zachte glimlach. Ze kon niets anders dan aardig tegen hem zijn. Ze draaide om en begon tegen de stroom in te zwemmen, weg van Lightstrike. Wie weet zou ze hem nog wel eens weerzien binnenkort.

Topic uit!