Pepperpaw was rillerig en kreeg haar bezoek aan Windclan niet uit haar hoofdje. Ook met Settledpaw had ze het incident besproken en hij leek het ook echt verschrikkelijk te vinden wat hij had gezien. Maar Pepperpaw had niet het gevoel dat iemand binnen Shadowclan zou begrijpen wat ze hierover voelde.. of nou ja.. wellicht wel. Pepperpaw's blik vond een crèmekleurige pels net zoals de hare in de menigte van katten. De dikke, pluizige pels van haar opa. Meteen drentelde de kleine apprentice erheen en drukte ze haar kop in zijn borstvacht. "Opa?.." murmelde ze zachtjes, hopende dat hij tijd voor haar had. Ze moest het kwijt, of ze zou ermee blijven zitten.