Running, running, running. || Stallionheart

Een rustige blik was in zijn groene ogen te vinden terwijl hij het stukje mos gevuld met water voor de elders neerlegde. Met zijn poot duwde hij op het hoopje mos zodat het water er uit kon stromen. Een kleine glimlach speelde zich om zijn lippen toen hij zag dat één van de blinde elders zich behoedzaam naar voren boog om vervolgens zijn tong naar buiten te steken en het water op te likken. Toen hij besloot dat hij Thawpaw genoeg vertrouwde, nam hij steeds grotere slokken en uiteindelijk liet hij zich voldaan naar achteren zakken. Thawpaw bewoog zich naar voren en begon in de pelzen van de overige elders te zoeken naar teken. Hij vond er echter geen en na een poosje werd hij ontheven van zijn verantwoordelijkheden. Hij draaide zich om en ging vervolgens, na een korte blik op de slinkende prooistapel, snel naar buiten. Zijn poten brachten hem steeds sneller in beweging. De wind voelde aangenaam tegen zijn vacht en even genoot Thawpaw van het landschap, de wind dat met zijn pels speelde en gewoon het gevoel van de grond dat voorbij zoefde onder zijn poten. Na een poosje stopte hij met rennen en opende hij zijn bek om de verschillende geuren in te drinken. Deze keer zou hij niet afdwalen naar de border. Nee, deze keer zou hij binnen zijn eigen grenzen blijven. Zijn groene blik gleed naar opzij toen hij pootstappen in zijn richting hoorde. Hij glimlachte toen hij Stallionheart herkende, zijn deputy. Hij wachtte tot zijn deputy naast hem stond en gaf hem vervolgens een begroetend knikje. “Het is mooi weer voor een goede jacht,” sprak hij beleefd tegen de tom. “Zullen we eens kijken of we samen iets kunnen vangen?”

De wind blies in zijn gezicht terwijl hij langs de grenzen liep, er was ander weer op komst en hopelijk warmer weer dan vandaag. Hij rilde kort ondanks zijn dikke vacht, de prooistapel was wel gegroeid maar niet zo hard als toen ze de Heatherfields hadden. Hij snoof even en keek naar de lucht waar nu een waterig zonnetje doorheen kwam. Kort wiebelde hij met zijn oren en liep door door het gras. Iets verderop zag hij Thawpaw zitten en hij besloot te gaan kijken hoe het met de Apprentice ging. Toen hij naast de Apprentice stond keek deze naar hem op waarna hij beleefd begroet werd. “Het is mooi weer voor een goede jacht,” miauwde de jongere kater en hij knikte. Het was wel mooi weer maar de dagen die eraan kwamen beloofden nog beter weer. “Zullen we eens kijken of we samen iets kunnen vangen?” stelde Thawpaw voor en de gevlekte Deputy trok met zijn snorharen. "Er zijn al diverse jachtpatrol's uit jagen" miauwde hij en hij keek naar de Apprentice. "Hoe gaat het met jouw vechttrainingen?" miauwde hij en hij knipperde met zijn groene ogen.