We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Sean 3462 Actief and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night
CAT'S PROFILE Age: 110 moons Gender: Tomcat ♂ Rank: Old man
Onderwerp: Mijn geliefde papa za 29 jun 2019 - 14:42
Oh ja, het was weer eens een van die dagen waar hij zijn vader nergens kon vinden. Waar zat die oude brombeer nu weer? Even zuchtte de kater, diep en ergens wel geïrriteerd. Kom op Litje, het was bijna donker, tijd om je middagdutje te doen. Liefst voor eeuwig, want dan kon ie niet wegrennen. OK OK dat was een joke geez, hij wilde zijn vader niet dood. Waarom zou hij dat willen? Als hij dat immers wilde had hij het al lang gedaan. "Litíll?" riep hij dan maar over de velden heen. Het was eigenlijk best dom, hij kon immers overal zijn, dus waarom deed hij dit?
Onderwerp: Re: Mijn geliefde papa zo 30 jun 2019 - 17:48
... by it's cover Don't judge a book...
Soms, soms wilde hij terug naar die goede oude tijd. Waar hij met Miles aan de macht stond.. Nee, hij miste eigenlijk de tijd met Velirane het meeste. Hij zuchtte even zachtjes. Ergens wilde hij achter Appleblossom aan gaan, hij wist nu waar ze naar toe was, maar, ja. Hij kon niet zomaar weg gaan zonder zijn zoon ook maar iets te zeggen. Hij zuchtte zachtjes terwijl hij zich helemaal uitstrekte in het veld, zijn kopje rustend op het veldje. De zon voelde fijn aan op zijn witte vacht en het was echt gewoon fijn om geen stress te hebben. Toen echter de bekende geur van zijn zoon zijn neusgaten in drong zuchtte hij even zachtjes, moest hij nog op gaan staan ook met zijn ouwe, ouwe lijf. "Lítill?" werd er kort erna geroepen, waarop hij even zijn ogen dichtkneep, waarna hij diep zuchtte en langzaam overeind kwam. "Hier." bromde hij rustig en slightly annoyed. Hij lag net zo lekker. Hij liep rustig de kant op van zijn zoon, waarna hij na een tijdje stopte. "Goed om je te zien." bromde hij rustig, al klonk het totaal niet alsof hij er blij mee was en zijn gezicht was ook totaal niet blij... maar als je hem kende wist je wel dat hij het meende. Nevermind