We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De groffe kitten had de ochtend besteed met wat spelletjes te spelen. Hij was van zijn leeftijdsgenootjes toch echt de grootste, waardoor hij vaak won met dingen zoals stoeien of warriortje spelen. Dit was simpelweg omdat hij een beetje dikker was en fors. Hoe kon het ook anders met beiden van zijn ouders? Daarbij was de rest van het nest, op zijn broertje Pythonkit na, ook allemaal klein. Dat had meer ruimte voor hem overgelaten om te groeien. Zelfs nu had hij dat probleem nog, dankzij zijn formaat kon hij makkelijk zijn siblings aan de kant duwen als hij extra melk wilde. En het zwart, wit en grijze beestje was zeker een veelvraat als het op dat vlak kwam. Misschien nog wel extra omdat hij dan dicht bij iedereen kon zijn. Hij hielt veel van zijn familie, ze waren voor hem een enorm steunpunt, met name zijn moeder. Daarover gesproken... het was wel weer tijd om haar op te zoeken. Het jonge diertje had dan ook enorme verlatingsangst en vond het vrij moeilijk om lang zonder zijn moeder te zijn. Hij had die bevestiging gewoon heel hard nodig. Vandaar dat Cottonkit terug naar het nest holde en hier met een slecht sprongetje weer in klom. Meteen duwde hij zijn witte kop tegen die van zijn moeder aan. "Hey mama" En op de manier die kittens eigen is probeerde hij zich hierna meteen in haar liefde te wurmen door tussen haar poten proberen te gaan liggen. Om hierna uit te lokken naar prees. "Ik heb gewonnen met het stoeien! Ik word straks de sterkste warrior die er is. Zelfs sterker dan jou en papa." Besloot hij nog toe te voegen uit kittense speelsheid, terwijl hij zijn oogjes op haar richte. Ze begonnen langzaam los te laten aan hun blauwe kleur en werd vervangen door de gouden van zijn moeder.
+ sinclaw
Sinclaw
Dark forest
Michelle 1791 Actief She wears strength and darkness equally well, the girl have always been half goddess, half hell.
Technically, I’m a murderer but I like to think that’s one of my better qualities
Ze had even heerlijk van haar rust genoten. Op dit soort kleine momentjes wist ze precies dat dit was waarom ze na elk nest zei dat ze geen kits meer wilde. De constante drukte was een enorm irritatie punt. Maar goed, ze moest er iets voor over hebben. En dit maal. Dit maal had ze alles over voor haar nest.
Haar rust was echter kortgeleefd toen de grootste van haar kittens haar nest in stormde, haar bijna een kopstoot verkocht en vervolgens zichzelf tegen haar aan nestelde. Ze rolde half ongezien met haar ogen terwijl ze hem een ruwe lik over zijn kop gaf. "Werkelijk nou Cotton." Sprak ze zacht, iets extra nadruk plaatsende op zijn prefix terwijl ze hem aankeek. "Ik heb je toch al eens het verhaal verteld van je grote broer Bee of niet?" Ze trok met haar oren. "Die dacht ook dat hij sterk was.."
Onderwerp: Re: mater matris ma 10 jun 2019 - 23:08
De kitten krulde zich comfortabel op tussen de poten van zijn moeder, tevreden om op deze veilige en warme plek te zijn. Hij was onmogelijk aanhankelijk en kleefde het liefste ieder moment van de dag tegen deze gevlekte pels aan. Zijn grote had hij hier ook van mee, aangezien hij zonder genade zijn broertjes of zusje aan de kant wilde duwen om zo meer plek voor zichzelf te maken. Maar goed, alle kittens waren nu eenmaal egoïstisch. Hij sloot een van zijn ogen en kromp ineen bij de toon, al had hij nog niet door wat hij precies had gedaan. Bij de vraag fronste hij en schudde zijn kopje. “Nee mama, wat is er dan met hem gebeurd?” Vroeg hij ijverig, in de illusie zijnde dat dit een verhaaltje was met een goed einde.