Yeah, ah yeah, ah yeah, fuego

De rosse kater zakte verveeld neer bij de uitgang van de nursery. Iedereen deed een middagdutje, maar hij was nog lang niet moe! Zijn kitteblauwe ogen gingen door het kamp, zoekende of daar iets te beleven viel. Niet dat hij nog een stap uit de nursery had gezet, dat mocht namelijk niet van zijn mama. Hier was het veiliger en hij had haar beloofd om te luisteren. Cinnamon was dan ook niet van plan om die belofte nu al te breken. Hij leunde iets naar voren om naar de helderblauwe lucht te kijken. Een kleine glimlach verscheen rond zijn lippen bij het zien van de hoge bomen die het kamp omringde. Stel je voor dat hij daar ooit eens in zou klimmen!

tag: Open

BY MITZI

Sinds de ceremonie hadden zij en Mallowleaf al enkele lessen gehad en Cherrypaw merkte dat haar zelfvertrouwen iets beter aan het worden was. Ze panikeerde soms nog steeds en soms had ze ook haar extreme momenten zoals toen met Dustpaw, maar ze zag wel verbetering. Ze hoopte alleen dat haar Clanmates dat ook zouden zien. Ze slikte. Misschien was dat nog wel het moeilijkste onderdeel. Ach ja, ze zou wel zien. Ze maakte in elk geval vooruitgang en daar ging het om. Als het zo door zou gaan, had Mallowleaf haar gezegd, dan zou hij het er zeker met Thornstar over hebben om haar warrior te maken. En aan de ene kant kon ze niet wachten om warrior te worden, maar aan de andere kant vond ze het ook weer eng. Een hoop verantwoordelijkheid zou dan op haar schouders terechtkomen en ze wist niet of ze er klaar voor was om daar al mee te dealen. Ze haalde diep adem. Gelukkig had ze wel wat tijd voordat Thornstar de volgende ceremonie zou houden, als Mallowleaf haar dan al überhaupt waardig achtte om warrior te worden. Cherrypaw liep het kamp binnen nadat ze gejaagd had en liet de twee muizen die ze had weten te vangen op de prooistapel vallen met een zacht plofje. Ze richtte haar blik vervolgens op de nursery, omdat ze het gevoel had dat iemand naar haar keek. Ze keek recht in de ogen van Cinnamonkit, de nog maar pasgeboren kitten van Sandflower. Even deed ze niets, bleef ze hem enkel aankijken. Toen bedacht ze zich dat ze waarschijnlijk toch niks beters te doen had en dat ze geen training met Mallowleaf op de planning had staan, dus dat ze gemakkelijk even langs kon gaan. Ze zette een paar stappen in hun richting en zwiepte met haar staart om zijn aandacht te trekken. Ze glimlachte voorzichtig naar hem, maar zei niets.