Daan 3043 Actief The road to hell is paved with good intentions.
| |
| Onderwerp: When the sun rises in the west zo 9 jun 2019 - 10:43 | |
| Fawnstep gaapte eens goed en keek naar de spelende kittens. Een aantal queens waren even een luchtje scheppen en de zwarte kattin deed niets liever dan op ze passen. Zo nu en dan moest ze ingrijpen wanneer er een kleine ruzie ontstond, maar de meeste kittens leken in vrede te kunnen spelen. Haar ogen gingen naar een van de kittens en geamuseerd keek ze waar deze mee bezig was.
Open! |
|
Anonymous 214 Actief
| |
| Onderwerp: Re: When the sun rises in the west zo 16 jun 2019 - 19:36 | |
| Loudkit giechelde zachtjes terwijl hij op zijn rugje lag en lui een mosballetje tussen zijn poten geklemd hield. Hij had er een kleine wedstrijd voor zichzelf van gemaakt om het mosballetje zo lang mogelijk tussen zijn poten geklemd te houden. Steeds als het echter wiebelde en dan uit zijn pootjes viel, moest hij het met zijn achterpoten proberen terug naar zich toe te trekken. Het kostte hem veel energie, maar het zou er straks uiteindelijk wel voor zorgen dat hij goed kon slapen. Als hij dicht tegen zijn moeder aankroop, voelde hij zich meestal al zo veilig dat hij direct in slaap viel, al zeker als zijn siblings dicht naast hem lagen. Hij hoopte dat als ze allemaal apprentices zouden worden, ze in hun nieuwe den ook dicht bij elkaar gingen liggen. Alleen zou hij een eindje van Chillykit af gaan liggen. Hij zou wel naast Littlekit gaan liggen. Die was tenminste aardig tegen hem. Of Hoarsekit. Zijn broertje vond het altijd wel leuk om een speelgevechtje met hem te houden en was heel aardig voor Loudkit. Loudkit’s aandacht werd getrokken omdat hij ogen op zich voelde en hij draaide zijn kopje naar opzij. Het mosballetje rolde vergeten zijnde uit zijn pootjes toen hij zag welke kat er in de nursery was. “Oma!” riep hij vrolijk uit en hij krabbelde overeind waarna hij naar haar toerende. Hij verborg zijn kopje kort in haar vacht zoals hij gedaan had vlak nadat Pepperkit – nu Pepperpaw – tegen de grond was gegaan en gaf haar pootje daarna een liefdevol kopje. “Oma, kijk eens wat ik kan!” riep hij luid, waarna hij zich omdraaide en het mosballetje die hij net nog stevig tussen zijn pootjes geklemd hield een harde mep gaf zodat het door de nursery vloog, recht naar de andere kant en tegen een queen aan. Hij giechelde toen ze zich niet verroerde en draaide zich weer om naar zijn oma. Had ze het gezien?!
|
|