Oh, SO done [Owlbate]

Onderwerp: Oh, SO done [Owlbate] di 16 jul 2019 - 16:37

Laurelkit was er zó klaar mee. Ze was klaar met de katten om haar heen, klaar met de regels en klaar met de wereld. De kitten voelde zich onzichtbaar, want haast niemand had meer tegen haar gepraat, sinds het 'Dewpaw'-incident. Misschien was het ook maar goed zo; nu kon immers niemand haar meer irriteren.
Je zou het levensmoe kunnen noemen, maar Laurelkit dacht er nooit zo over na. Voor haar wilde ze gewoon klaar zijn met alles om haar heen. In haar korte leven had ze besloten dat leven niet voor haar was. Of ze nu naar Starclan ging, of niet, het maakte haar niet zo veel uit. Als ze maar alleen was.
Laurelkit vond het zo raar dat, ook al waren er zoveel katten, ze zich toch zo alleen kon voelen. Langzaam aan begon ze te beseffen dat het misschien niet de schuld was van iedereen op deze wereld, maar misschien wel dat van haar. Was het haar schuld dat ze zo geworden was? Ze krulde zich nog iets verder op, alsof ze zich wilde beschermen tegen de harde waarheid.
Was er nog iets het waard om voor te leven?