Family meeting

Haar rosse poten bedekten de grond als sneeuw. Haar ogen glinsterden in het zonlicht. regendruppels vielen van de takken recht op haar snoet. Haar rood-rosse vacht verscholen in het helder groene(half vervuilde) gras, concentreerde ze zich op haar prooi. Het bos eindigde bijna. En liep over in een vervuild grasveld, voor het dorp van de tweebeners. Regendruppels vielen zachtjes als sneeuwvlokken naar beneden. Haar hele lichaam was gespannen. Gespannen, om te springen. Haar rood-rosse staart stak net iets boven het hoge gras uit, haar groene ogen werden zichtbaar door de grassprietjes. Ze knipperde nog één keer met haar ogen, en sprong uit het hoge gras, recht op het konijn af. Ze had zijn nagels nog net diep genoeg in het konijn zijn vel geboord, zodat het niet meer kon ontsnappen. Het konijn bokte een beet om zichzelf te bevrijden. Maar het had allemaal geen zin meer. Bloed spatte uit het konijn zijn kop, en viel ter plekke dood. Indi nam het konijn mee haar bek in, en wandelde rustig verder. Op zoek achter een hol. Haar ogen keken alle kanten uit. Totdat ze de perfecte schuilplaats vond. Ze rende naar het dichtbijzijnde boerderijtje, kroop door een kapot laaghangend raam in de muur, en kwam vanzelf in een warme kelder terecht, die vol ging met buizen. Indi begon gulzig van het konijn te eten, en viel weldra in slaap.

De volgende morgen

Wankelend, half slapend stond ze weer terug op. Ze schudde haar vacht uit, en klom weer door het raampje in de muur. Buiten waren er enkele kinderen aan het spelen. Jammer genoeg zaten de ouders er ook bij. Indi sloop alweer door het hoge gras, en rende de andere kant van het huis op. Naar het bos. Net toen ze het bos wildde invluchten, werd ze beschoten door de boer met zijn jachtgeweer. Haar flanken, waren flink beschadigd, en bleven doorbloeden. Alles voor haar ogen werd zwart, en voor ze het doorhad, viel ze flauw op de grond. Een bloedspoor achtervolgde haar, wat het gemakkelijk maakte voor de boer en boerin om haar te vinden. Eén van de kinderen die bij hun waren bukte zich, en raapte haar bebloede lichaam op. Hij nam haar mee naar hun huis, en verzorgde haar wond. Buiten westen bleef haar lichaam nog stilletjes bloeden. De jongeman pakte haar terug op, en legde haar in de stroschuur.

Uren later

Indi opende sloom haar ogen, stond op, en begon haar vacht uit te schudden. Wankelend viel ze terug in het zachte stro. Ze rekte haar lichaam uit, en stond terug stabiel genoeg op haar poten. Haar ogen bleven op haar omgeving gericht. De deur voor haar ging open. Indi verbrede haar puppillen, en keek schichtig naar de jongeman die haar had gered. Bang rende ze op hem af, en rende zo de deur uit. Haar poot nog half in het verband rende ze het bos in. De bomen versperden deels haar weg. Lenig kon Indi zich door enkele boomstammen door wringen. De grens naderde haar poten. Het hoge gras kietelde aan haar oksels. Onvermoeid rende ze door. Op de grens stopte ze met rennen, en miauwde zo luid als ze kon. Ze ging geduldig wat zitten wachten. Totdat de zon haar laatste oogwenk reek. En de maan hoog aan de hemel kwam te staan.

[Cloud, Indi, en (als ze het willen) de andere kits]

Stilletjes weerklonken de pootstappen van een jonge rood-witte kater. Zijn pluizige vacht stond alle kanten op en was simpelweg besmeurd met modder. Zijn lichte ogen keken oplettend om zich heen. Hij rook hier een onbekende, maar toch wel bekende geur. Die geur leek wel alsof het uit zijn verleden kwam. Hij kende deze geur toch wel ergens nog van, maar hij kon het niet meer plaatsen. Maar dat was niet de enige geur die er hier rondhing. Er hing een onheilspellende geur in de lucht, de geur van gevaar en de geur van doods. Zonder achter zich te kijken versnelde hij zijn passen en keek toen toch achter zich. In de verte hoorde hij een miauw en bleef ineens stilstaan. Wie was daar? Even stak het jonge katertje zijn neus in de lucht en keek om zich heen, waar was hij eigenlijk? Langzaam begon hij verder te lopen en keek alert om zich heen. ''Hallo, is daar iemand?'' Vroeg hij zacht en trippelde door. Zijn lichte ogen stonden wel een beetje angstig maar zijn passen bleven zeker.

-kort, ik moet werken xD

-Maakt niets uit, heb genoeg inspi nu-

Een kleine witte schim werd vanaf de horizon in de verte zichtbaar. De rood-rosse kattin die zichzelf Indi noemde bleef haar blik op de kleine schim houden. Haar rug- en nekharen al deels overeind, haar scherpe tanden ontbloot belette ze een verrassings aanval. Indi rekte zich uit, en rende naar de kleine schim toe, die alsmaar groter en groter werd. Haar groene ogen bleven op zijn blauwe ogen hangen. Met haar poten op zijn borst gedrukt, rechtte ze zich terug, en stond vlak voor hem. Indi was verbaasd door zijn aanwezigheid. Ze had haar kitten(s) al lang niet meer gezien. Indi stapte gerust op de kleine kater af, en begon zijn vacht schoon te likken." Wat heb ik je gemist. Je bent gegroeid kleine; Waar zijn je andere broertjes en zusjes???" Vroeg ze tevreden. Hij was veel gegroeid sinds de laatste tijd. Indi keek even terug richting de grens. De maan aan de horizon ging terug onder. De sterren schenen minder opvallend als voordien. De lucht kleurde blauw, rood, geel, .... De eerste zonnestralen piepten al vanuit de verte boven de heuvels uit. Het land was groot genoeg. Daar was haar clan, haar territorium. Hier was ze niets anders dan prooi voor dieren. Hoewel ze zich goed wist te verdedigen tegen roofdieren was ze nog steeds niet opgewassen tegen arenden en andere gevogelte. Indi keek weer terug naar haar zoon, en nodigde hem uit in haar land." Kom mee, hier ben je veel te gemakkelijk als prooi. Ik weet waar je gerust kan rondlopen zonder opgejaagd te worden." Haar blik bleef even op de kleine witte kater hangen, waarna ze richting haar land wandelde.

In WC

Indi wandelde rustig door het zanderige oppervlak. Haar poten helemaal verborgen onder het zand, baande ze zichzelf een weg richting haar territorium. Haar gebied. Waar niemand anders binnen kwam. Indi keek af en toe achter zich. Stapvoets wandelde ze richting 'haar' oude schuur. Ze duwde aan de deur, die niet meer dan op een kiertje zat, en stapte binnen. De schuur was omgeven door allerhandige spulletjes. Zoals hooi om op te slapen, een prooistapel, een wasbak, speeltjes, vluchtroute's die ze nog wat meer moest uitwerken. Indi wandelde richting de prooistapel, en nam er een vogel af. Deze legde ze voor de ingang van de schuur, spande er een gespannen touwtje aan, die ze vast maakte aan een val, en ging weer terug. Ze wandelde weer terug naar de prooistapel, en haalde er deze keer twee kippen af. Deze legde ze in het hooi, en begon op één te kauwen. De ander legde ze aan de kant voor haar zoon.

[flut]

Nog altijd wist hij niet wie daar was, maar iets in hem dreef hem door. Opeens stond hij recht voor een grote poes en keek op naar haar. De poes stapte gerust op de kleine kater af, en begon zijn vacht schoon te likken. "Wat heb ik je gemist. Je bent gegroeid kleine. Waar zijn je andere broertjes en zusjes???" Vroeg ze tevreden. Hij was veel gegroeid sinds de laatste tijd, ja dat wist hij zeker. Verward keek hij op, was dit zijn moeder? Even tikte hij met zijn neus tegen de pels van de poes en herkende daar de geur die hem altijd bij was gebleven. ''Mamma!'' Zei hij blij en begon zacht te snorren. Nu wist hij welke bekende geur hij had geroken en zijn ogen begonnen nu echt te stralen. Na een lange tijd had hij zijn moeder terug gevonden. " Kom mee, hier ben je veel te gemakkelijk als prooi. Ik weet waar je gerust kan rondlopen zonder opgejaagd te worden." Cloud keek haar aan en zodra ze begon te lopen volgde hij haar gewillig. Zijn ogen schoten nieuwsgierig in het rond en zijn pluizige staartje zwaaide vrolijk heen en weer.
Met vrolijke sprongetjes huppelde hij mee door het zand, hij wist niet waar ze heen gingen maar hij vertrouwde zijn moeder. Zijn ogen werde groot toen hij de schuur zag waar zijn moeder al naar binnen ging. Zodra hij binnen stond rende hij richting het hooi, zette zich af en kwam met een zacht plofje in de berg terecht. Vrolijk kroop hij helemaal weg tussen het hooi en sloop zo stil als hij kon door de hooistapel heen naar zijn moeder. Met al zijn kracht sprong hij tevoorschijn en klemde zich zonder zijn nagels vast aan zijn moeders rug. ''Je hoorde me niet hé!'' Miauwde hij vrolijk en toen viel zijn blik op de kip en hij sprong van zijn moeder af. ''Is die voor mijn?'' Vroeg hij vrolijk.