[Hondentanden Ceremonie 18-5-'19] It's been too long

HONDENTANDEN CEREMONIE 18-5-'19

Cobra zat voor de schuur waarin hij sliep. Hij had een van zijn taken een beetje links laten liggen en het werd tijd dat hij er iets aan ging doen. Het zou niet eens zo lang duren, maar het was de bedoeling dat het wel gedaan werd. Hij keek eventjes om zich heen, voordat hij een muurtje sprong en zijn keel schraapte. ”Laat alle katten oud genoeg om te doden zich verzamelen,” sprak hij op een rustige toon. Het was rustig in het kamp en het duurde niet al te lang voordat het merendeel van de Elite bij hem aanwezig was. ”Het is tijd dat er een paar hondentanden worden uitgedeeld. Jackdaw krijgt er één, Thora krijgt er drie, Lethal heeft er één verdiend. Fortuna ontvangt er één, Shade mag er twee ophalen. Braten, Ceren en Nevermind krijgen er ieder één. Agate en Chawl mogen er twee komen halen. Zelf neem ik er nog drie in ontvangst.” Hij keek de katten eventjes aan terwijl zijn blik iets langer op zijn jongere broertje bleef hangen. ”De genoemde katten mogen zich zometeen melden in mijn schuur, waar ze de tanden kunnen krijgen.” Hij kreeg geen reactie op het feit dat hij nog geen volle halsband had, gelukkig maar. Het was lastig voor hem dat hij eigenlijk nog geen goed gerespecteerd lid van de Elite was op het moment dat hij de leiding over nam. Maar de laatste tijd was het rustig en dat wilde hij zo houden. Hij sprong van het muurtje af en liep in de richting van de schuur, wachtend op de katten die hij net had geroepen.

Too Long Don't Read:

xoxo

Hij lag in zijn nest op de barn en zag dus ook dat Cobra voor zijn schuur zat. De schuur die ooit van Claw en daarna van Shark was geweest. Het bleef voor hem vreemd om zijn broer daar te zien zitten. Hij vroeg zich af of het ooit zou wennen, maar alles kon normaal worden zeiden ze toch? Al wist hij niet zo zeker of hij daar in alle gevallen in moest geloven. Cobra keek het kamp rond en dat had vast een reden. Toen liep hij naar het muurtje, dus kwam Chawl ook overeind. Zijn spieren verstrakten iets toen hij de Elite bij elkaar riep. Als dit voor een hondentandenceremonie was, dan wist hij wat er ging komen. Hij was er niet trots op welke tand hij dit keer ook in ontvangst zou moeten nemen en ergens hoopte hij niet dat katten door hadden welke reden er achter die tand zat. Hij wilde het er niet over hebben en hij wilde er niet aan herinnerd worden, al zou dat vanaf nu wel altijd gebeuren als hij naar zijn halsband keek. En aangezien die onder zijn neus hing zou dat elk moment van de gehele dag zijn… Cobra begon te praten en ook zijn naam viel en ergens borrelde er kwaadheid in hem op toen Cobra aangaf dat hij er twee mocht komen halen. De blik van de leader bleef ook langer op hem gericht dan op de rest. Hij wilde die ene tand niet en dat moest zijn broer toch ook weten? Wilde hij hem zijn hele leven blijven tarten. Vond hij dat misschien ergens gewoon leuk. Hij dwong zichzelf overeind te komen en Cobra te volgen naar zijn schuur. De laatste keer dat hij daar binnen was geweest, was toen Thora hem had gestraft. Hij kon het niet voorkomen dat hij het litteken voelde prikken bij die herinnering. Hij stapte de schuur binnen en liet zijn ogen wennen aan het halfduister.

Zuchtend liep de kattin kamp in, niet echt blij met haarzelf. Voor haar jacht poging was totaal mis gelopen, dus had ze het maar opgeven. Volgende keer beter niet waar? Was het maar zo makkelijk. De rossige poes wilde naar haar nest, en bijkomen. Ze was zo verschrikkelijk moe, van alles meer dan ze wilde toegeven. Met haar goede oog merkte de ze zwarte vacht van Cobra op die op het muurtje sprong, het was nog steeds een gek gezicht om hem daar te zien. En de kattin kreeg een smerige smaak in haar mond. Maar besloot bij de andere aan te sluiten, dit kon immers de honden ceremonie zijn waar ze al lang op gewacht had. Toen de kater begon te praten waren haar vermoeden bevestigd, en nog beter haar naam werd genoemd. Dit betekende dat ze nu haar tiende hondentand mocht ophalen, en Barn three haar huis mocht maken. Brat leek haar energie weer wat terug gevonden te hebben. En liep met de andere katten die een tand mochten ophalen naar Cobra's schuur.

Agate zag een zwarte flits in haar ooghoeken en richtte haar blik op Cobra. Ze trok kort met haar oortje toen hij aangaf dat de katten zich moesten verzamelen en vroeg zich af waar hij het nu weer over wilde hebben. Een ceremonie? Ze liep naar de andere katten toe en ze merkte op dat er een korte tinteling door haar lijf ging toen ze Chawl herkende onder één van die katten. Hun gesprek schoot weer door haar kopje en snel richtte ze haar blik op Cobra. Nee, ze zou Chawl’s broer geen pijn doen, maar ooit zou die troon die Cobra nu had van haar zijn. Ze zou het juiste moment afwachten. En bovendien had Chawl niks over Thora gezegd. Haar blik gleed kort naar de flame point, bedenkelijk. Daarna keek ze weer naar Cobra toen hij de namen begon op te sommen van de katten die eigenlijk al redelijk lang geleden hun hondentand verdiend hadden. Cobra had zijn taken behoorlijk links laten liggen na Shark’s verbanning, wat Agate deed vermoeden dat de tom eigenlijk heel onzeker was over hoe hij de Elite moest leiden. En dat zou het voor haar des te makkelijker maken om hem van de troon te stoten als het zover was. Maar eerst moest ze nog haar hondentanden verdienen. En per toeval werd toen net haar naam genoemd, samen met die van Chawl. Ze vroeg zich kort af waar hij zijn hondentanden voor had verdiend, maar ze zou het maar niet aan hem vragen. De blik in zijn ogen sprak boekdelen; hij wilde nu even met rust gelaten worden. Agate ging hem voor naar de barn en richtte haar blik vervolgens op Cobra, wachtend tot hij de hondentanden om haar halsband zou doen. Ze vertrouwde het ergens niet dat hij dan zo dichtbij zou komen, maar ze had er ook wel het vertrouwen in dat hij niets zou proberen als er anderen in de buurt waren. Nog niet.

Rustig was Cobra de schuur in gewandeld, achter de plek waar hij normaliter lag te slapen lag een stapeltje met tanden die hij kon gebruiken voor dit soort gelegenheden. Hij was zich er van bewust dat hij misschien binnenkort de stapel weer eens moest gaan aanvullen, maar dat zou hij later wel gaan doen. Immers hoorde hij nu hoe verschillende katten achter hem aan de schuur in liepen. Hij greep zorgvuldig de tanden in zijn bek, tellend hoeveel hij er in totaal nodig had en liep terug naar de katten die er al waren. Chawl was de eerste die ging zitten en aan zijn blik te zien was hij alles behalve blij met het feit dat hij hier was. Cobra wist hoe zijn halfbroertje in elkaar zat en waarom hij hier niet wilde zijn, maar dat betekende niet dat hij zijn eigen regels kon buigen voor familie. "Chawl," begroete hij zijn halfbroertje op een neutrale toon. Ergens was hij toch wel trots op zijn familie, hoe ver ze kwamen ondanks dat niemand meer aanwezig was. Claw was dood, Howl was dood. En zelfs hij had zijn moeder niet meer, nadat Moonwhite verdwenen was. Hij knikte daarna enkel, voordat hij een van de twee tanden neer legde en ze een voor een in zijn halsband zetten. "Je kunt gaan," miauwde hij rustig. Hij liet zijn blik eventjes hangen op zijn halfbroertje, voordat hij naar de volgende stapte; Brat. De rode kattin deed het goed voor de hondentanden en hij was blij dat ze nog in de Elite zat. Hij knikte naar de kattin, voordat hij de tand in haar halsband zetten. "Klaar," sprak hij kalm. Verder maakte hij er geen woorden aan vuil. De volgende zat al klaar om de tanden te ontvangen. Een dochter van Shark, Agate. Iemand die hij in de gate moest houden, maar aan de andere kant bleef het toch een member van de Elite, dus moest hij zijn eigen regels volgen. Hij knikte naar de kattin en boog zich daarna naar voren toe om de twee tanden in haar halsband te zetten. "Je bent klaar," deelde hij kalm mee. Hij deed een stap naar achter toe en knikte de katten toe dat ze konden gaan. Nu wachten op de rest.