Protector

Ze waren alweer twee weken verder. Dustkit groeide net zoals haar siblings snel, al was wel duidelijk dat ze nooit geweldig groot van bouw zou zijn. Tot nu toe was alles aan haar gemiddeld. Haar oogjes zaten nog stevig dicht, maar die zouden vast snel wel opengaan. Sommige van haar siblings hadden hun oogjes echter al open. Ze zou altijd een beetje een laatbloeier zijn. Het jonge poesje piepte eventjes, draaide zich om zodat ze op de andere zij ging liggen maar kon geen comfortabele houding vinden. Uiteindelijk duwde ze haar neusje onder het hoofdje van haar oudste zusje, zodat die deels op haar zou gaan liggen. Zo was ze veilig en beschermd.

+Sunkit eerst

Sunkit had haar oogjes nu… een paar uur? Een dag? Misschien al twee dagen open? Maar de lol van kijken was al snel een beetje ervan af als alles steeds hetzelfde was. Ze had zichzelf al zo goed ze het kon bestudeerd. En haar zusjes en broertje waren er niet onderuit gekomen. Maar Sunkit was nu wel een beetje moe van het kijken en legde haar kopje neer en haar oogjes toe. Totdat opeens ze een snuitje onder haar kin voelde en haar kopje omhoog werd gewipt. Haar jongste zusje probeerde zowat onder haar te kruipen? Sunkit fronste gefrustreerd en piepte een keer verontwaardigd toen ze in een houding werd gemanoeuvreerd die ze eigenlijk niet zo leuk vond. Nou ja zeg! Maar als Dustkit wilde dat ze bovenop haar ging liggen, dan zou dat gebeuren. Sunkit wriemelde zich nog wat verder en trok haar achterpoot over de rug van haar jongste zusje heen. Puh, zo. Dan lag ze er maar helemaal bovenop.

Sunkit leek te snappen wat ze wou en ging volledig op haar liggen. Hoewel Dustkit nu een beetje geplet werd, vond ze dat niet erg. Het was een veilig gevoel - op een bepaalde manier was het een beetje zoals het geweest was in de buik van hun moeder, al herinnerden ze zich dat natuurlijk niet meer. Allemaal knus bij elkaar, een grote wirwar van ledematen. Het poesje snorde tevreden bij deze houding. Met haar grote zus die haar beschermde kon ze alles aan!

Sunkit vond het maar raar toen haar zusje opeens begon te snorren. Verbaasd keek ze onder zich, waar haar gestreepte zusje lag. Ze was soms ook wel een beetje gek, maar Sunkit lag tevreden met al haar pootjes wijd open op haar zusje. Ze bewoog langzaam mee op en neer met haar ademhaling en tevreden legde ze haar kinnetje op haar kop. Zo, het perfecte bek. Ze sloot haar oogjes toe en snorde toen tevreden mee.

Dustkit greens toen haar oudste zus haar kin op haar kopje legde. Even bleef ze gewoon liggen, tevreden en af en toe snorrend, maar toen begon het wel heel warm te worden met dat Sunkit-dekentje. De bruine tabby begon wat te worstelen en te friemelen, proberend om een pootje los te krijgen zodat ze die in de koelte kon leggen.

Sunkit was al bijna weer naar dromenland vertrokken, toen haar matras wild begon te schudden. Hey! Sunkit piepte verontwaardigd. Dustkit had zichzelf onder haar gewurmd, dan moest ze niet zo snel van gedachten veranderen. Maar het wiebelde zo erg, dat op een gegeven moment Sunkit zomaar van Dustkit af rolde en naast haar zusje in het mos belandde. Sunkit knipperde een aantal keer verward, waarna ze boos een pootje richting haar zusje sloeg. Waarom deed ze dat nou weer?

Plots verdween haar hele dekentje. Dustkit piepte geschrokken één keertje, en toen nog een keertje maar luider toen ze plots een poot in haar gezicht kreeg. Oh nee, dat was helemaal niet wat ze gewild had! Ze had gewoon wat koelte gewild, maar niet volledige naaktheid! Het kleine poesje kroop naar voren, rondvoelend met haar voorpootjes naar haar zusje tot ze de zachte vacht voelde. "Sojjy..", mauwde ze, een paar keer als om er zeker van te zijn dat Sunkit haar snapte. Dit was helemaal niet haar bedoeling geweest!

Sunkit kreeg bijna traantjes in haar ogen. Ze was boos en verdrietig tegelijkertijd. Met een trillend lipje keek ze toe hoe haar zusje op tast naar haar toe kwam. Ze wilde nu niet huilen, dat kon ze Dustkit niet aandoen. Haar staartje zwiepte op en neer, maar al snel zei Dustkit enkele keren sorry. Ja, beter dat ze dat wel zei! Ze snikte eens, waarna ze haar bekende, verontwaardigde blik weer op haar gezicht kreeg. ‘Waajom deed je dat!’ piepte ze toen boos. Ja, ze zou de schuld helemaal op Dustkit afschuiven. Nee, het was onmogelijk haar eigen schuld!

Oh nee, nu was Sunkit boos op haar! Dustkit kon niet goed tegen negativiteit en wou dat altijd meteen oplossen. Ze voelde zich schuldig en verdrietig. Met haar oogjes nog toegeplakt kroop ze op haar zusje af, zachtjes kopjes gevend. "Ik wash wajm..", mauwde ze zachtjes, verontschuldigend. Wees alsjeblieft niet boos, Sunkit, het was per ongeluk en Dustkit had haar helemaal geen pijn willen doen..

Meteen werd Sunkit beladen met kopjes. Ja, dat moest ze maar beter ook doen! Sunkit ontving ze nukkig. Ze was nog steeds niet overtuigd. Haar zusje miauwde dat ze het warm had, ofzo. Sunkit keek met haar oortjes nog plat naar haar nog blinde zusje. Misschien was haar nu slaan dan ook wel heel gemeen. Uiteindelijk wist Sunkit haar emoties onder controle te krijgen. Maar ze was nog steeds wel een beetje boos. ‘Okeej.’ miauwde ze uiteindelijk.

Dustkit snorde zachtjes toen Sunkit uiteindelijk toegaf en nestelde zich opnieuw aan de zijde van haar oudere zusje; dit keer echter minder onder haar, en meer aan haar zijkant. Haar kopje duwde ze gezellig in de zachte nek van Sunkit, waardoor haar gesnor nog iets luider werd. Ze hield van haar siblings, ze waren zo zacht en lief en ze wist dat ze haar altijd zouden beschermen, net zoals zij hen zou beschermen als dat nodig zou zijn!

Sunkit kon al niet toegeven, of haar jongere zusje plakte alweer aan haar zijde. Nukkig zuchtte ze en ze sloot haar oogjes, terwijl het geronk van haar zusje haar slaperig maakte. Sunkit gaapte en rolde toen toch ook maar wat dichter tegen Dustkit aan. Zo verschrikkelijk was dit ook weer niet. Misschien moest ze gewoon maar een beetje zoals Dustkit doen. Oogjes dicht, knus tegen elkaar en een beetje spinnen. Misschien vond mama haar dan ook wel super lief. Sunkit deed nog voorzichtig één oogje open, waarbij ze naar haar gestreepte zusje keek, om vervolgens hem weer toe te doen. Opnieuw gaapte ze, waarna ze tevreden smakte en haar kopje tegen die van haar zusje legde.