{Pythonkit} Back in the nursery

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Vandaag was een saaie, regenachtige dag en Acorndust had haar gezegd dat ze anders wel de nursery iets kon gaan uitruimen. Gelukkig had Settledpaw haar dat al een keer geleerd. Je moest het mos oprollen tot een grote bal en dan kon je het zo meer naar buiten nemen. Dat ze toen een mosmonster was gaan spelen was uiteraard bijzaak. Waarschijnlijk moest ze dit nu ook doen omdat Settledpaw aan het trainen was met Acorndust en ze het als jonge apprentice nog niet allemaal kon bijbenen. Maar goed.. Misschien kon ze nog wat met haar oude den genootjes praten. Voorzichtig begon Pepperpaw het eerste mos bij elkaar te verzamelen en op te rollen. Dat was stap 1.

{Eerste post voor Pythonkit}}

Langzaamaan kreeg Pythonkit meer moed. Elke keer dat hij het nest uitging en het weer terugvond, durfde hij de volgende keer weer een stapje verder te gaan. Nu was hij opnieuw op pad. De nursery was relatief verlaten; veel kittens waren waarschijnlijk buiten aan het spelen met hun nestgenootjes. Dat durfde Pythonkit nog niet echt. Het was ver en compleet nieuw; hij hield niet zo van nieuwe dingen. De nursery was in ieder geval bekend, hij begon al meer zijn weg te weten. Met elke tocht werd de kaart in zijn brein weer een beetje groter. Nu ging hij drie stappen naar links, wetend dat daar een nest was van iemand anders; maar op de plek waar het zou moeten zijn voelde hij helemaal niets. Het katertje fronste verbaasd. Huh? Misschien had hij niet goed geteld - hij zette nog een stap naar voren, maar ook daar was niets. Alsof iemand het nest had weggehaald.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Het was op het gegeven moment als een bosbrand door het kamp gegaan. Pythonkit was blind. Pepperpaw had er niet zo heel erg veel aandacht aan besteed. So what? Slatefur was ook blind. Toen ze de kitten door de nursery zag wandelen, zeer voorzichtig, keek Pepperpaw eerst ook enkel naar hem, zich met haar eigen zaken bemoeiend. Maar op het gegeven moment leek Python in de war te zijn. Pepperpaw glimlachte zachtjes, ook al kon de kitten dat niet zien en begon op een zachte toon te spreken, straks liet ze hem nog schrikken. "Ik ben de nesten aan het opruimen, komt zo een nieuwe."}