Ra Ra Rasputin

Onderwerp: Ra Ra Rasputin wo 15 mei 2019 - 0:07

I will not be like a bird bred in a cage
too dull to fly even when the door stands open.

Nesten waren stoffig en saai. Na 1 maan in zijn leven had hij dit al besloten. Het was een gevangenis voor zijn ontwikkeling. Hij wou de wind door zijn vacht voelen, maar de kittenpluis van zijn borst en buik was nog te fragiel. Zijn spieren waren nog lang niet ontwikkeld genoeg en zijn nagels waren iniminie, hoe scherp ze dan ook waren! Het maakte niet uit welk argument hij tegen zijn moeder gebruikte, of tegen welke kat dan ook, De uitgang van het kamp bleef veilig beschermd en zijn gevangenis bleef bestaan uit muren en nesten.

"Hmpfff" De pluizige kitten liet zichzelf naast zijn moeder vallen, neus first in het mos waardoor hij nieste en zijn kop omhoog trok. Zijn pootjes zo hard hij kon neerzette en om zich heen keek. "Little!" Piepte hij, zijn stem hoog en vernauwde zijn ogen om haar in het donker goed aan te kijken. "Jij hebt mijn mosbal gestolen!" Beschuldigde hij haar terwijl zijn stem op het laatste woord een octaaf omhoog schoot.

Zijn mosbal was afgepakt door een gemene apprentice, maar dat hoefde zij niet te weten. Als je gevangene was, moest je toch je eigen vermaken op welke manier dan ook. Hij liet zijn oortjes zaken en een super gevaarlijk grommetje rolde van zijn lippen. "Daar krijg je klappen voor!" Piepte hij, de speelse tint duidelijk in zijn stem voor hij zichzelf afzette en op haar sprong.

- Littlekit first

Onderwerp: Re: Ra Ra Rasputin za 29 jun 2019 - 19:09

Ah, wat waren schoonheidsslaapjes toch verfrissend! Of nuja, eigenlijk niet. Littlekit had stiekem echt iets te veel energie om telkens met de queens te zitten dutten in het zonnetje, maar het maakte de moeder poezen altijd zo blij wanneer ze erbij kwam zitten. Dan wasten ze haar vacht en zeiden ze wat voor mooi, lief en braaf meisje ze wel niet was. En dat, dat hoorde Littlekit maar al te graag! Nu leken alle moeder poezen rustig even te slapen, waardoor ze stiekem één oogje open deed en toen zo stil als ze kon weg sloop. Kijk, soms was het heel vervelend dat ze echt een stuk kleiner was dan haar leeftijdsgenootjes, maar het zorgde er ook voor dat ze erg licht op haar pootjes was en daardoor de nieuwe master of stealth van de nursery. Tevreden liep ze dan ook wat dieper de nursery in, om met iemand te kletsen of spelen. Dat was, totdat een vervelende stem keihard haar naam riep, en haar ook nog eens beschuldigde van diefstal. "Nietus! Jij bent een liegenaar!" piepte ze beledigd terug naar haar stomme, stomme broertje Hoarsekit. "Daar krijg je klappen voor!" ze ging rustig zitten en schudde haar kop, haar borst wat arrogant naar voren. "Nuh-uh! Anders ga ik mama-" en toen vloog hij haar gewoon aan! Littlekit liet een hoog gilletje horen en kon niet op boksen tegen haar grotere broertje. "Ga we-eeeg! Stommerik!" klaagde ze beledigd en probeerde haar pootjes in zijn gezicht te duwen, in de hoop zo te ontsnappen. "Ik ga mama roepen hoor! Stomkop!" by far haar minst favoriete sibling, na Chillykit. 2/10