I suck, you suck, everyone sucks. [Undersea]

L A U R E L K I T

notes x - tag Undersea - words 193 -

merci

◄

Laurelkit staarde naar de ingang van de Nursery, terwijl ze met haar gedachten volkomen ergens anders zat. Ze wist niet meer wat ze moest doen. Aan de ene kant wilde de jonge poes iedereen die haar pijn deed ook pijn doen, maar dat was z'n beetje elke kat die op haar pad kwam. Aan de andere kant wilde ze ook niet voor eeuwig kitten blijven of voor altijd aangekeken worden alsof ze de b*tch van de clan was. Die blikken deden haar ook pijn. Alles deed haar pijn.
Wanneer ze naar de gelukkige gezinnetjes om zich heen keek, deed het haar pijn dat zij geen ouders had. Als ze een gelukkige kitten zag, deed het haar pijn dat zij niemand had die met haar wilde spelen. Als ze een blij kat door Windclan zag lopen, deed het haar pijn dat zij nooit zou worden zoals zij. Eigenlijk was ze heel vaak verdrietig, maar dit kwam altijd tot uiting in boosheid. Ze wilde niet laten tonen dat ze zwak was, bang dat iemand dat tegen haar ging gebruiken. Wat moest ze nou doen, als er niet eens een wereld was die kon instorten.

De rode tom had opgemerkt dat Owlbate wat vaker met en bepaalde jonge kat rondhing. Hij had er naar gevraagd en zijn partner had hem verteld dat deze kitten Laurelkit heette, een wit met bruine tabby die het nogal moeilijk had om bij de clanleven te horen. Zo nu en dan had hij wel eens opgevangen dat de kitten een kort lontje had. Undersea was normaliteit goed met kinderen want hijzelf was ondanks dat hij warrior was nogal speels en hield hij ervan om verhaaltjes te vertellen, al zou Laurelkit waarschijnlijk niet echt van zulk soort dingetjes houden. Toch zal hij zijn best doen om het leuk te krijgen met de kitten want kennelijk leek ze wel belangrijk voor Owlbate. Met een vriendelijke glimlach op zijn snuit liep de tom met wat enkele takken de nursury binnen en legde deze in het midden neer om vervolgens daarna weg te lopen om nu een hoopje mos naar binnen te halen. Zo liep hij een paar keer heen en weer zodat er toen hij klaar was verschillende soorten voorwerpen op de grond verspreid heen lagen. Expres warrig door elkaar heen. "Hallo!" Mauwde hij. "Ik moet de wanden van de Nursury verstevigen met deze voorwerpen. Ze liggen echter allemaal slordig door elkaar heen, zou jij me willen helpen om ze te ordenen, Laurelkit?" Vroeg hij rustig aan de kitten.

Spullen:

Laurelkit was verbaasd om een kat zoals Undersea in de Nursery te zien. Niet dat ze hem nooit eerder gezien had, maar de kater was nu eenmaal niet een typische Windclan-kat. Nu ze langer naar de tom keek, besefte ze dat hij ook nog eens onzettend jong was. Haast té jong om een vader te zijn van kittens in de Nursery. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg was, sleepte de kat ook nog eens een groot aantal takken mee. Ze kneep even haar ogen dicht, terwijl ze de bewegingen van de kat voor haar in zich opnam. Het leek wel alsof de kater een of andere vuilstort had gevonden, want hij bleef maar het ene rotzooi na het andere naar binnen slepen, alsof hij dat het liefste deed.
De begroeting was een grote verrassing en dat was ook duidelijk te zien op haar gezicht. Had hij niet meegekregen dat ze een apprentice aangevallen had? Oh, wacht. Hij wilde een gunst. Laurelkit kneep haar ogen tot smalle streepjes. "Kun je dat zelf niet?" Vroeg ze argwanend, niet wetend of ze uitgedaagd werd of dit een of andere manier was om haar in de val te laten lopen.

Undersea krabde achter zijn oor met zijn achterpoot na de reactie van Laurelkit. Het was dus inderdaad waar dat ze niet bepaald de kitten liefheid bezat die elke ander pluizenballetje had. Maar! de rode tom liet zich niet snel verjagen, immers deed hij dit voor Owlbate. "Vier poten zijn sneller dan twee." Sprak de rode Moor runner voor hij begon met de stenen bij elkaar te rapen, expres een beetje langzaam. Hij hield echter wel de kitten in zijn ooghoek in de gaten, om haar reactie te pijlen maar ook om haar in de gaten te houden. Het nieuws dat de witte met bruine tabby kitten Dewpaw aangevallen had was behoorlijk door het kamp heen gegaan als vuur in een droge woud. Undersea ging veder met de stenen uit de hoop materiaal te plukken en dit op een stapeltje naast hem te sorteren. Als Laurel mee wou helpen mocht dat zeker, maar als ze het niet wou ging hij haar ook niet dwingen. Je moest geen weigerende paard mee trekken.

(yess, ik ben heel goed in posten vandaag, *kuch* *kuch*)

I suck, you suck, everyone sucks. [Undersea] Oie_rf11

________________________________________________________________________
Laurelkit staarde Undersea lang aan. Oh Starclan, wat wilde hij van haar? Dat ze oprecht ging mee helpen? Ze dacht even na en stapte toen langzaam naar voren, tot ze bij de moshoop stond. Even keek ze naar de hoop en toen begon de kleine poes met sorteren. Laurelkit legde de mos op kleur, waardoor er op een gegeven moment een prachtige streep mos lag, van lichtgroen naar donkergroen-blauw.
Vanuit haar ooghoek zag ze plots een stukje donker mos wat tussen het lichte lag. Bijna direct boog ze zich voorover, met haar poot reikend om het stukje mos te pakken, maar niet de streep willen onderbreken. Met haar nagels viste de kleine poes naar het stukje en ze kreeg het te pakken, maar raakte uit evenwicht. Terwijl Laurelkit viel, vloog het stukje mos door de lucht, tot het Undersea's hoofd raakte. Geschrokken krabbelde Laurelkit overeind, stijf van de zenuwen en bang dat Undersea boos zou worden. "I-ik..." Stotterde ze zachtjes.

Onderwerp: Re: I suck, you suck, everyone sucks. [Undersea]