We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: {Toxicpaw} Blackened za 4 mei 2019 - 15:02
Peppernose
I watched the storm, so beautiful yet terrifying
Het leren hoe het territorium eruit zag van Shadowclan was belangrijk voor Pepperpaw. Hoe meer ze in haar hoofd had, hoe beter ze natuurlijk was als een apprentice. Zo had ze deze keer een grote boom gevonden in haar zoektochten. Ergens herinnerde ze zich dit nog wel uit de verhalen van de elders. Er stond immers een grote verbrande boom in het Shadowclan territorium die ze de burnt Sycamore noemden. Dan zou ze die nu wel gevonden hebben! Nieuwsgierig keek Pepperpaw omhoog, zich afvragend of ze ook omhoog kon klimmen.
Onderwerp: Re: {Toxicpaw} Blackened di 7 mei 2019 - 17:34
Toxicpaw had vaak gezien hoe Pepperpaw, sinds ze apprentice was geworden, het kamp buitenging en vervolgens alles ging onderzoeken. Ze haatte de kat. Er stroomde WindClanbloed door haar aderen en ze leek echt het lieverdje van Tallstar te zijn. Ze kon zich dan ook wel vinden in de aanval van Seagull, ook al was hij een enorme sufferd geweest om het in het openbaar te doen. Als hij haar echt had willen aanvallen, had hij beter kunnen wachten tot niemand in de buurt zou zijn en haar vervolgens dodelijk te verwonden. Nu had hij enkel zijn klauwen kort in haar vacht laten zinken en niet tot nauwelijks indruk achtergelaten. Of die stomme she-cat was te naïef om zich te beseffen in wat voor positie ze had gezeten, dat kon ook natuurlijk. Heel de Clan was direct op Seagull gedoken, maar Toxicpaw had hem bewonderd voor zijn actie. Hij had hun bloed verdedigd, maar dat was hem niet in dank afgenomen. Iedereen bleek tegenwoordig een half-Clanner te zijn en het was nog maar de vraag wie er echt puur bloed door zijn aderen had stromen. Maar goed, Toxicpaw was dus stiekem achter Pepperpaw aangegaan om te kijken wat de apprentice toch steeds ging doen. Ze had geen training en niemand liep met haar mee, dus vermoedde dat de jonge apprentice op eigen houtje naar buiten ging. Dom, want ze kon elk moment aangevallen worden en zichzelf niet verdedigen. Toxicpaw zag haar voor de grote verbrande boom staan die zich in hun territorium bevond en rolde met haar ogen toen ze praktisch gezien kon raden wat de kitten nu moest denken. “Ik zou maar oppassen, Pepperpaw,” sprak ze terwijl ze zonder waarschuwing tevoorschijn kwam uit de schaduwen, haar groene ogen fonkelend. “Je zou maar eens uit de boom vallen en je nek breken. En niemand die hier is om je te helpen.” Het zou als een waarschuwing geklonken hebben ware het niet dat er een sinistere fonkeling in Toxicpaw’s ogen te zien was nadat ze de woorden had gesproken.
Onderwerp: Re: {Toxicpaw} Blackened di 7 mei 2019 - 21:27
Peppernose
I watched the storm, so beautiful yet terrifying
Pepperpaw hield haar hoofdje langzaam scheef terwijl ze naar de verkoolde schors van de boom keek. Er moest wel iets heel erg verschrikkelijks met deze boom gebeurt zijn, wilde je zoveel schade aanrichten. De boom was dood, dat was wel duidelijk, maar Pepperpaw had geen idee hoeveel risico zij op het moment aan het lopen was. Ze keek op toen de stem van een mede apprentice klonk en hield haar hoofdje wat scheef bij de woorden van de apprentice. De toon stond haar niet helemaal aan. Er lag een zekere dreiging in. "Geen zorgen, ik sta nog met alle vier mijn voeten op de grond," miauwde Pepperpaw, vertwijfeld. Misschien had ze het wel verkeerd gehoord. Ze besloot het op een ander onderwerp te gooien. "Weet jij waarom de boom zo verbrand is? Acorndust is daar niet aan toe gekomen."