mud

De wit met grijze shecat keek even haar haar pootjes en naar de grote plas modder voor haar tenen, kijkend naar een manier om er omheen te komen. Ze trok haar bovenlip op in afschuw toen ze de koude smurrie onder haar pootjes voelde en het de spierwitte kleur van haar vacht een donkerbruin kleurde. "Gatver," mompelde ze en schudde haar poot heen en weer om het eraf te krijgen, zonder veel geluk. De modder zat voordat ze het door had op haar borst en nu zaten daar ook bruine spettertjes van de donkere smurrie. Haar lange staart hing boven de modder en zo snel maar toch voorzichtig mogelijk liep ze door naar de andere kant, daar waar het droog was. Dewpaw trok haar neus op toen ze naar haar bruine poten keek. Het was niet zo dat ze een echte diva was, zeker niet, maar ze hield haar poten liever schoon als dat kon. Mocht ze haar poten toch vies moeten maken om de één of andere reden toch vies moeten maken dan wou ze ze daarna gewoon schoon maken als dat kon. De shecat hief haar kop in de lucht toen de geur van een andere kat naar neus binnendrong en liet haar goudgele ogen de omgeving scannen.


|| pepperpaw

Verbaasd. Dat kon je wel zeggen. De kattin trok beide wenkbrauwen op toen ze de ander zag en opende even haar bekje om wat te zeggen, maar al snel had ze deze al gesloten en zetten ze een paar passen dichter bij de border. Ze had natuurlijk wel gehoord wat er gebeurd was, maar ze had niet verwacht dat ze de kattin tegen zou komen. "Pepper?" Vroeg ze na een korte stilte en haar goudgele ogen zochten naar haar blauwe. Ze hadden samen in de nursery gelegen, het enige was dat Dewpaw twee moons ouder was, maar dat had haar er nooit van weerhouden om met de jongere kittens te spelen of om mosballetjes te maken voor ze. "Je- uh..." Ze wist niet wat ze moest zeggen en alle vragen die ze in haar kop had kwamen niet over haar lippen. Ze leken stom, overduidelijk en toch zo onduidelijk op hetzelfde moment.

Met een frons keek ze de kattin tegenover haar aan. Ze was groter geworden in de tussentijd en, als Dew eerlijk mocht zijn, was ze er zeker niet lelijker door geworden en hoewel de kattin tegenover haar nu in een andere clan zat betekende dat niet dat ze niet blij was om haar te zien ook al was dat de bedoeling niet. "Uhm.. sorry.." stamelde Pepperpaw en Dewpaw ging rustig zitten, niet goed wetend wat ze in deze situatie nou eigenlijk moest doen. "ik mag je waarschijnlijk niet spreken.. ik.. ik ga wel weer." Door wat ze zei stond de grijs met witte kattin echter weer op en stond bijna met haar tenen op de grens. ”Je hoeft toch nog niet te gaan? Er is niemand… Ik wil alleen weten hoe het met je gaat, Pepper.” Miauwde ze, vriendelijk als altijd. Ze wilde echt weten hoe het met haar ging, niet voor de clan maar voor haarzelf.

De jonge kattin zwiepte eventjes met haar staart terwijl ze haar kopje een beetje schuin hield. "..Goed.. En met jou?" Met een schouderophaal sloeg ze haar staart om haar poten en wiebelde met haar oortjes. "Prima, denk ik" zei ze. Ze hield niet van zulke vragen omdat ze nooit wist wat ze moest zeggen. "Je... je ziet er goed uit." Miauwde ze met een glimlach en bekeek haar even van top tot teen. Ja. Ze zag er prima uit. Ze kreeg in ieder geval genoeg te eten en op de één of andere manier stelde dat de grijs met witte apprentice gerust, want anders, nou anders dan zwaaide er wat hoor! Dan zou ze persoonlijk naar Tallstar toe gaan en hem bij zijn oor pakken en hem te dwingen al hun prooi aan de flame point te geven.

Ze kon nooit lang boos zijn op iemand, dus toen ze, ook al had clan haar verteld dat dat kon, haar al lang vergeven voor wat er gebeurd. Het was niet haar fout, maar Tallstar... Oh als ze die kater ooit zou zien zou ze hem bekogelen met modder. "Gelukkig maar," reageerde de kattin en een iets grotere glimlach speelde op haar lippen. "Jij.. ook, ben je al lang apprentice?" Even schudden ze met haar kop. "Ongeveer een moon en een half, jij?" Vroeg ze vriendelijk met haar kopje een beetje scheef. De kattin stond op en liep nog net iets dichter naar de border (als dat al kon) en ging weer zitten met een kalme en rustige houding.

"Wow, al zo lang? Ik nog maar een paar dagen," bracht de jongere apprentice uit en Dewpaw speelde een beetje met een steentje voor haar poten. "Je wordt vast een goede warrior" miauwde ze. Ja, misschien was ze te vriendelijk naar haar, maar ze kon niet anders. Zo zat ze nou eenmaal in elkaar en ze kon het niet veranderen, zeker niet als het iemand als Pepperpaw was en als de kattin graag wou weten hoe het nou met haar ging. "En Tallstar? Moet ik die bij zijn oor pakken of nog niet?" Vroeg ze om de sfeer wat luchtiger te maken en knipoogde naar haar.

"Weet ik niet, ik kan niet zo heel goed jagen. Ik wil liever rennen dan sluipen." Dewpaw knikte terwijl ze luisterde naar wat ze zei en trok een wenkbrauw op waarna ze haar schouders ophaalde. "Iedereen heeft zo zijn voorkeur" reageerde ze. Zelf was ze geen vechter maar wel een jager. Er waren dingen waar ze beter in was en dingen waar ze slechter in was en zo zal het altijd blijven. "Huh zijn oor? Papa is de beste papa," de grijs met witte kattin grinnikte zachtjes, niet omdat ze iets doms zei, maar omdat ze eigenlijk best schattig was en omdat ze zei dat haar vader de beste was. "Ik bedoel dat hij je beter goed behandeld, anders gooi ik modder in zijn gezicht" miauwde ze overduidelijk grappend naar haar.

Toen de flame point begon met lachen moest de windclan kattin toch wel giechelen. Oké, modder naar de leader van shadowclan toe slaan was misschien geen goed idee. "Hij is sowieso al gewend aan modder, want Shadowclan is modder!" Haar gegiechel veranderde naar een zacht gelach en ze knikte. "Uh, een sprietje gras in zijn neus? Een kikker?" Lachte ze en draaide zich even om om een lange spriet te pakken en liet deze aan de ander zien. "En dan, als hij slaapt, kriebel ik eerst onder zijn poten" miauwde ze. "En als hij eenmaal een beetje wakker wordt gaat hij een beetje zijn oor in om nog meer te kietelen" Dewpaw probeerde het grasje naar Pepperpaw te gooien, maar deze viel bovenop de border. "Maar daarna gaat hij zijn neus in hoor! En dan springt er een kikker op zijn kop om het af te maken. Of een dikke pad!" giechelde ze luid.

Ze stak haar tong uit naar de jongere appentice net zoals ze vroeger wel eens had gedaan en liet haar daarna een pruillipje zien. "Maar dat werkt sowieso allemaal niet, want dan moet je de grens over en dat mag je niet, en hoeft ook niet want papa is een goede papa," Nee. Misschien kreeg ze de pad zelf niet in het kamp... "Ik ga gewoon allemaal padden en kikkers vangen en dan train ik ze" miauwde ze, trots op het idee waarmee ze zojuist was gekomen en keek haar met een grote grijns aan, de geamuseerde blik overduidelijk zichtbaar op haar snuitje.

"Waar ga je kikkers vinden in Windclan gebied dan?" De kattin fronsde even. Juist. Kikkers. Die moest ze wel hebben als ze die wou trainen. Dat was iets wat ze even over het hoofd had gezien, maar dat maakte niet uit. Ze kwam wel weer met een ander idee dan. "Ik ga gewoon bij de border liggen en wacht op kikkers" reageerde ze weer. Of ze vroeg Viperpaw om een kikker. Geen grote. Gewoon een klein kikkertje die ze konden missen. Ja. Dát kon ze ook nog doen! Maar dat zou ze de andere appentice niet vertellen. Nee. De volgende keer dat ze haar zou zien zou ze een kikker hebben die op haar kop kon zitten.