The Fish Incident [Shark]

Onderwerp: The Fish Incident [Shark] ma 29 apr 2019 - 9:15

L O C K E D

notes x - tag Shark - words 543 -

merci

◄

Waffles was die ochtend al vroeg te vinden op de deurmat van zijn huis. Ondanks dat de twolegs de tuin hadden schoongeveegd van sneeuw, lag de kater met overgewicht toch liever op het gedeelte wat niet nat was. Hij hield er niet van vies te worden. De dag leek als een dag als alle anderen en dat zou het ook zijn geweest, als plots Waffles niet z'n ontzettende trek had gekregen. Eventjes wachtte de jonge kater nog, voordat hij zijn buik echt hoorde rommelen. Toen stond de grijze zak vet op en liep naar het kattenluikje. Een golf van paniek vloeide over hem heen, toen hij erachter kwam dat het luikje dichtzat. Toch kon hij wel zijn voerbak zien, door het half matte glas heen. Eerst zachtjes, toen harder begon hij tegen de deur te bonken. Geen reactie. Enigszins teleurgesteld en vooral boos, draaide Waffles zich om en liep het tuinpad af. Eigenlijk was hij hier nooit echt geweest, maar de kat had regelmatig gehoord dat uit de vuilnisbak aan het eind van de straat goed eten te halen was. Dus sleepte hij zijn gewicht de straat door, waarbij hij af en toe een pauze nam om bij te komen. Halverwege de straat was de kater v-o-l-k-o-m-e-n uitgeput en dus plofte hij neer. De kater had geen zin om ook maar één stap te verzetten.
Een tijdje had hij daar zo gezeten, tot hij opeens een geur opving uit de lucht. "Vis." Constateerde Waffles en opgetogen hees hij zichzelf weer op zijn poten en ging nu naar de overkant van de straat. Toen de kater eindelijk de straat overgekomen was (wat een aardige opgave was geweest), hijgde hij even uit, voor hij zijn weg vervolgde. Aan het eind van de steeg leek het alsof er een verhoging was en daarna bergen aan vis. Zo snel als zijn korte pootjes hem dragen konden, haastte hij zich naar de schuin-op-lopende plank. Zonder erbij na te denken, klom Waffles de plank op, recht in een vrachtwagen, zonder dat hij dat doorhad. Op het moment dat de jonge kat bij de vis was gekomen, besefte hij zich iets. Er zat plastic om de vis heen. Verward liep de Kittypet naar een andere vis toe, maar al voor hij daar aangekomen was, zag hij dat ook deze in plastic was gewikkeld. Teleurgesteld plofte hij weer neer.
En toen ging alles opeens razend snel. Voor Waffles het goed en wel doorhad, hoorde hij Twolegs naar hem toe lopen en plots de klep dichtdoen. Het werd donker en de jonge kat kon geen poot voor ogen zien. In paniek probeerde hij naar het enige streepje licht te komen, die langs de deur scheen, maar ging onderuit op duizenden vissen. Het brommende geluid dat van onder Waffles leek te komen, maakte dat hij opsprong en daarna tegen de muur aan werd gegooid, door de vrachtwagen die vlug zijn weg uit de steeg maakte. Met de Kittypet in zijn buik.
Al vanaf het moment dat de vrachtwagen de steeg uitgekomen was, was Waffles buitenbewust zijn. Als een slap, zielig hoopje vacht lag hij op de vloer van de vrachtwagen, terwijl hij soms wat verschoof door de wilde bewegingen van de wagen. Dat die uiteindelijk ook stopte, kwam bij de jonge kater niet binnen.

Met zijn lippen teruggetrokken in een grom volgde Shark de bewegingen van het gigantische monster dat heen en weer leek te gaan tussen Twolegplace en terug. Hij bevond zich vlakbij het stukje territorium dat het einde aangaf van the rogue territory en het begin van Twolegplace. Vlak nabij bevond zich een Thunderpath en het was daar waar hij het grote monster de hele tijd heen en weer hoorde rijden. Het ronkende geluid van het monster was tot aan zijn eigen schuur te horen en zorgde ervoor dat hij niet kon slapen. Maar ja, zelfs hij, de voormalige leader van de Elite en een gevreesde tegenstander, kon niet op tegen zo’n beest. En dus keek hij enkel toe met een haatvolle blik in zijn geelgroene ogen. Plotseling opende er iets zich aan de achterkant van het monster en kon Shark recht in de buik kijken. Hij trok kort met zijn oortje toen hij een dikke kat zag liggen in het monster, duidelijk van slag zijnde. Even twijfelde hij. De kat was waarschijnlijk zelf naar binnen gelopen zonder over te gevolgen na te denken en als Shark iets niet in zijn hoofd wilde halen, was het wel een kittypet redden. Aan de andere kant… “Oh, verdomme,” snauwde hij. “Ik word te soft.” Maar toch ging hij over de grens heen en rende naar het monster toe. Hij controleerde over de Twoleg niet in de buik zat en rende toen over de vreemde metalen plank dat hard onder zijn poten aanvoelde naar schuin naar boven, totdat hij naast de kittypet stond. Met een harde tik gaf hij de kittypet een draai om zijn oren. “Opstaan, vetzak,” snauwde hij. “Dadelijk neemt die Twoleg je mee naar Scourge weet waar. Dus hef die luie kont van je op en doe eens wat moeite.” Met een grauw draaide hij zich om en rende de buik van het monster weer uit. Hé, nu kon de kittypet tenminste niet zeggen dat hij hem niet gewaarschuwd had!