I write sins not tragedies

T	here's blood in the water ❝ NOW I AM THE VIOLENCE, I AM THE SICKNESS, WON'T ACCEPT YOUR SILENCE, BEG ME FOR FORGIVENESS. I AM THE PEOPLE, THE STORM, THE RIOT. ❞

█ Tigergaze stapte met vluchtige stappen tussen de lange stengels in de maize fields door. Hij was aan het oefenen om zijn poot weer volledig te laten functioneren. Tijdens het gevecht om de heatherfields had Panthergrowl hem flink toegetakeld, maar hij was weer langzaam aan het verbeteren. Van de meeste wonden was amper nog wat te zien, enkel zijn poot was nog een probleempje. De kater klemde zijn kaken op elkaar toen hij een lichte steek door zijn poot voelde gaan en stopte met lopen. Misschien moest hij even een pauze nemen, dat was waarschijnlijk het beste. Daarom liet hij zich ook op zijn achterwerk zakken en geeuwde hij eens goed.

with Owlbate

█ NOTES
none

made by ayu of btn

ᗯᕮ'ᐯᕮ ᗩᒪᒪ GOT ᗷOTᕼ ᒪIGᕼT ᗩᑎᗪ ᗪᗩᖇK IᑎSIᗪᕮ ᑌS
I write sins not tragedies VFRwuTO

ᗯᕼᗩT ᗰᗩTTᕮᖇS IS Tᕼᕮ ᑭᗩᖇT ᗯᕮ ᑕᕼOOSᕮ TO ᗩᑕT Oᑎ

Normaal was hij hier niet vaak. Omdat de Maize Fields wat verder af waren van de Tunnels, en hij niet erg van verandering genoot. Maar af en toe kwam hij hier ook nog langs. Misschien niet om te jagen, maar het was altijd weleens ontspannen om alleen te zijn in zo een breed gebied. Prooi was hier bijna altijd aanwezig. Maar nu blijkbaar niet. Hij kon geen verse geursporen vinden, al kon dat komen door de wind. Want hij kon boven alles de bruine gevlekte vacht van een warrior zien. Langzaam liep Owlbate op de ander af. En al snel kreeg hij de geur van WindClan binnen. De jonge kater versnelde zijn pootstappen. Tot hij eindelijk naast de oudere warrior stond. "Tigergaze," begroette hij de ander. Hij had niet veel met de ander gepraat. Misschien ook omdat ze allebei elkaar niet vaak tegen het lijf hadden gelopen. Maar nu leek het wel een goed idee om een praatje aan te gaan met hem. Als hij het goed had was Tigergaze degene die Raptorecho het meest had gekend. "Aan het zonnen?" Vroeg hij als volgt in een geamuseerde toon. Dat had hij ook nodig. Even op zijn rug liggen en genieten van het feit dat hij nog jong was. Maar telkens als hij stil stond leek het alsof hij juist lui was. Hij moest iets doen. Non-stop tot hij uiteindelijk in de nacht besloot te gaan slapen. Zo kon iedereen zien dat hij wel een goede warrior was. Dat moest iedereen nu wel zien, toch?

T	here's blood in the water ❝ NOW I AM THE VIOLENCE, I AM THE SICKNESS, WON'T ACCEPT YOUR SILENCE, BEG ME FOR FORGIVENESS. I AM THE PEOPLE, THE STORM, THE RIOT. ❞

█ De kater opende zijn ogen toen hij een stem hoorde en er een schaduw over hem heen viel. Iemand blokkeerde zijn heerlijk warme zonnetje. Hij herkende de stem van Owlbate, een zoon die Raptorecho met Northdrift had gekregen. Het was het enige nestje geweest van zijn vroegere beste vriend. ”Owlbate,” begroette hij de kater dan ook maar terug. Hij had nooit veel contact gehad met de kinderen van Raptorecho, maar op een gegeven moment was er geen ontkomen aan. Ze zouden de verhalen horen waarin Tigergaze en Raptorecho twee handen op één buik waren geweest. Het was iets waar hij altijd al rekening mee had gehouden en ondanks dat het tussen hem en Raptorecho niet meer goedgekomen was op het einde, verweet hij diens kinderen niets. De kater snoof en sloot zijn ogen weer. ”Dat lijkt maar zo,” bromde hij op zijn gebruikelijke toon, maar hij was duidelijk lichtelijk geamuseerd door zijn eigen woorden. ”Soms moet een kat even een moment pakken en genieten van het warme zonnetje. Voordat je het weet is het weer leafbare en bibberen we allemaal onze nesten uit.” Het was geen geheim dat hij dit zonnetje liever had dan de sneeuw. Zijn vacht was maar kort en hij kon het dan ook flink koud krijgen, net zoals elke kat tijdens leafbare, eigenlijk.

█ NOTES
none

made by ayu of btn

ᗯᕮ'ᐯᕮ ᗩᒪᒪ GOT ᗷOTᕼ ᒪIGᕼT ᗩᑎᗪ ᗪᗩᖇK IᑎSIᗪᕮ ᑌS
I write sins not tragedies VFRwuTO

ᗯᕼᗩT ᗰᗩTTᕮᖇS IS Tᕼᕮ ᑭᗩᖇT ᗯᕮ ᑕᕼOOSᕮ TO ᗩᑕT Oᑎ

WE OWN THE NIGHT

Something happened to my imagination
This situation's becoming dire
My tree house is on fire
And for some reason I smell gas on my hands
This is not what I had planned

Tigergaze

332

X

G

elukkig leek de kater wel in de stemming te zijn van een gesprekje. Owlbate was meestal niet iemand die graag van wat small talk hield. Maar hij vond dat de warrior voor hem wel wat kon betekenen. ”Dat lijkt maar zo,” kwam er terug. In een licht geamuseerde toon. Dat was al genoeg voor de jonge kater om het goed op te vatten, dus zat hij neer naast de ander. Zodat Tigergaze zelf wist dat hij geen andere plannen had. ”Soms moet een kat even een moment pakken en genieten van het warme zonnetje. Voordat je het weet is het weer leafbare en bibberen we allemaal onze nesten uit.” Daar kon hij wel mee instemmen. Al was het weer soms erg onvoorspelbaar, en meestal had hij het al benauwd in de hitte. Maar nu vond hij het ook wel prima. Wat warmte maar toch ook wat wind. De perfecte temperatuur om te liggen en uit te rusten. Maar rusten vond hij ook wat te ver gezocht. Vooral na het gevecht met RiverClan. Ze hebben een deel van hun territorium verloren en jagen zou dan ook wat lastiger zijn. "En terecht," miauwde Owlbate terug. Voor hij voor even zijn voorpoot likte en het over zijn kop haalde. Hij draaide zich weer om naar de oudere warrior. "Het gevecht voor de Heatherfields was geen pretje. We hebben veel meer verloren dan we hadden verwacht." Mompelde hij. Ze hadden naast het territorium ook wat katten verloren. Waaronder Northdrift. Het onderwerp lag nog gevoelig bij hem. Al had hij geen sterke band met zijn moeder gehad, ze had wel voor hun gezorgd. Zelfs na Raptorecho's dood. De langharige kater schraapte voor kort zijn keel om de ongemakkelijke stilte wat te verbreken. De dood was ook een nieuw onderwerp voor hem. Vroeger was hij nog jong, en wist hij niet dat het permanent was. Maar nu leek alles voor zo kort te bestaan. Elke keer was het maar uitkijken dat het niet om de volgende hoek stond.

this is not what i had planned.

T	here's blood in the water ❝ NOW I AM THE VIOLENCE, I AM THE SICKNESS, WON'T ACCEPT YOUR SILENCE, BEG ME FOR FORGIVENESS. I AM THE PEOPLE, THE STORM, THE RIOT. ❞

█ Hij kon niet wachten tot het greenleaf was en de eindeloze velden van WindClan weer in de bloei zouden staan, wanneer de prooi in overvloed het kamp binnengebracht zou worden en wanneer nieuwe nesten kittens voor het eerst de nursery mochten verlaten. De clan moest aansterken na een gevecht en daarvoor hadden ze een nieuwe generatie en een vruchtbaar territorium nodig. Beide waren factoren waar ze zelf weinig invloed op zouden hebben en ze konden alleen maar hopen dat StarClan hen een pootje zou helpen. De bengaal keek kort opzij naar de langharige zoon van zijn voormalige beste vriend. Het was vreemd om te zien hoe snel de tijd kon gaan. Hij kon het zich nog als de dag van gisteren herinneren dat hijzelf een kleine kitten was geweest, hoe hij samen met Raptorecho heel WindClan had geterroriseerd met hun arrogante en duistere gedrag. Dat leek een eeuwigheid geleden. Tigergaze knikte kort toen de kater begon over de heatherfields. "We moeten zorgen dat we het voor greenleaf terug hebben, anders lopen we nog een extra klap op." Het zou hem niet verbazen als RiverClan het gebied niet op zou geven wanneer de hongersnood voorbij was en de rivier weer vol met vis zat.

█ NOTES
none

made by ayu of btn

ᗯᕮ'ᐯᕮ ᗩᒪᒪ GOT ᗷOTᕼ ᒪIGᕼT ᗩᑎᗪ ᗪᗩᖇK IᑎSIᗪᕮ ᑌS
I write sins not tragedies VFRwuTO

ᗯᕼᗩT ᗰᗩTTᕮᖇS IS Tᕼᕮ ᑭᗩᖇT ᗯᕮ ᑕᕼOOSᕮ TO ᗩᑕT Oᑎ

Gelukkig duurde het niet lang voor Tigergaze ook wat erover zei. Zodat Owlbate niet al teveel na kon denken over de dood en wat het kon brengen. Hij had niet veel tijd gehad om te rouwen om Northdrift. En soms liet hij zijn emoties wel los. Maar niet al te lang, hij moest immers lijken alsof hij wist wat hij deed. "We moeten zorgen dat we het voor greenleaf terug hebben, anders lopen we nog een extra klap op." Voegde de oudere warrior eraan toe. De bruine kater voelde zijn vacht even tintelen. Ja, dat was hun doel. RiverClan zou het territorium vroeger of later moeten teruggeven. Was het vechten dan wel überhaupt waard geweest? Had Butterstar alles vooraf gepland, het leven van warriors geriskeerd, om het stukje territorium dan toch terug te brengen na een seizoen of twee? "We moeten Heatherfields eventueel toch weer terug krijgen, ja." Miauwde hij. Zijn blik naar de grond gericht. "Daarnaast zie ik voor de RiverClanners ook geen nut aan wat grond. Het enige wat ze kunnen doen is zwemmen. Met zulke zware poten jagen ze zelfs de slakken weg." Mompelde hij. Het was als een grap bedoeld. Maar toch kon je de bittere ondertoon horen. De jonge kater was zeker geen fan van hun. Ook nooit geweest. En al helemaal niet meer na wat ze gedaan hebben. Alles moest dramatisch volgens hun.

Onderwerp: Re: I write sins not tragedies