On My Own

Onderwerp: On My Own di 30 jul 2019 - 15:45

Met een glimlachje liep de kleingebouwde apprentice richting de Pinewoods. Een paar dagen geleden was haar broer warrior geworden, en oh wat was ze blij voor hem geweest! Ze begreep het heel goed dat zij nog even apprentice moest blijven, immers was ze niet erg getalenteerd of blonk ze nergens echt in uit. Dit vond ze af en toe wel lastig, maar ze trainde hard als tegenprestatie! Vooral de wat ruigere dingen in haar trainingen gingen haar nog wat moeilijk af. Met jagen was ze al wel op warriorniveau, dat had haar mentor haar verteld, maar met vechten had ze toch nog wat meer trainingen nodig. En dat was dan hoe het was! Soft was niet iemand die hier dan erg over zou lopen mokken.

Vandaag had ze een vrije middag, though, aangezien haar mentor op patrouille was. Vandaar dat ze besloten had om op jacht te gaan. Ze had niemand mee durven vragen, dus deed ze het zoals gewoonlijk alleen. Dit vond ze wel jammer, maar op iemand afstappen? Brr, nee, dan deed ze het liever in d'r uppie.
- 1st Wolfpaw {Wolf x Soft voor besties 2k19!!}

Onderwerp: Re: On My Own wo 31 jul 2019 - 19:57

On My Own Dbyufyg-5a1a214a-8dd4-4ab0-ae82-3da045112d6f

Hoewel ze sneeuw niet heel erg kon waarderen, hunkerde Wolfpaw inmiddels naar de winter. Haar dikke, ontembare vacht die haar haar naam had gegeven was niet bepaald gemaakt voor de temperaturen van de zomer. Daarom was ze er in de ochtendgloren al opuit gegaan, zodat de dageraad nog wat verkoeling kon bieden en zij in alle vrede kon jagen. Alleen, als je dan de tijd uit het oog verloor en de zon opeens op z'n hoogste punt stond, tja, dan was je als Wolfpaw zijnde de pineut. De hitte had haar gevloerd en kribbig had ze dan maar toevlucht gezocht in de schaduw, waar ze nu plat op de koele grond lag. Zucht. Kon iemand haar even kaalscheren, anders? Of op z'n minst de zon uit de hemel knallen, ze was die hitte nu al zat. Haar verveelde en geërgerde blik viel toen echter op Softpaw, die kennelijk wel kon overleven met dit weer. Wolfpaw vond Softpaw maar lastig. Stiekem had ze een zwak voor katten zoals zij, maar dat was juist het probleem, ze was niet zwak. Toch vond ze haar gezelschap wel fijn, alleen kon ze dat natuurlijk niet zomaar laten merken. "Euh, oh, hey Softpaw," probeerde ze achteloos en koel te zeggen, want niet echt heel soepel eruit kwam.

Gods of slaughter's

favorite daughter

Slap Count: 08

Kill Count: 02