{Southernpaw} Hole in the wall

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw moest eerlijk gezegd toegeven dat ze, ondanks haar Windclan wortels, het niet zo had op gaten in de grond. Het maakte haar claustrofobisch. Ze had duidelijk haar moeders Moor Runner bloed in haar aderen vloeien. Open ruimtes, het liefst zo open mogelijk. Vandaar dat ze ook intens moest wennen aan de bomen om haar heen in Shadowclan. Misschien dat ze toch in Windclan gebied had moeten blijven. Maar goed, er was geen weg meer terug. Oceanstar had haar een ultimatum gegeven voor zolang als dat ze kitten was. Daarom dat Pepperpaw nu ook twijfelachtig hier stond, met haar witte tenen in de modder, en staarde naar het gat wat zich voor haar opdoemde. De Swamp Cavern als ze het goed onthouden had. Zou ze naar binnen durven?

{Eerste post voor Southernpaw}}

Sinds hij zijn zus hier had zien proberen om naar binnen te gaan, was de kater regelmatig in de buurt van de grotopening te vinden. Ergens probeerde hij haar erop te betrappen dat ze toch naar binnen ging - niet per se om daarna te kunnen klikken, maar eerder omdat hij haar wou beschermen. Het was echter niet Beechpaw die nieuwsgierig voor de ingang stond, maar wel de kersverse Pepperpaw. Hij vernauwde zijn gele blik terwijl hij op de jonge kattin afliep. Luisterde tegenwoordig niemand nog naar wat er gezegd werd? De regel was dat ze niet naar binnen mochten en dus deed hij dat niet - maar blijkbaar was hij de enige. "Je mag niet naar binnen.", mauwde hij dan ook tegen de crèmekleurige poes, zijn aanwezigheid plots bekendmakend.

Pepperpaw staarde nieuwsgierig in het donkere gat. Het deed haar denken aan de tunnels van Windclan. Dat gaf haar toch wel een veilig gevoel. Haar blik werd letterlijk naar binnen gezogen. Maar voordat ze zelfs maar een pootstap kon naderen, hoorde ze een stem die aangaf dat dat niet de bedoeling was. Pepperpaw maakte een klein sprongetje van schrik en rolde bijna naar binnen, maar wist zichzelf al krabbelend en schrapend overeind te houden. Oef! Pepperpaw keek omhoog naar Southernpaw, de eigenaar van de stem. "Niet?" vroeg ze, oprecht verbaasd. Hier was ze nog niet geweest met haar ronde met Acorndust. Sterker nog, ze had alleen maar verhalen gehoord dat het gewoon een diep gat was.