{Littlepaw} A little the same

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Littlepaw leek wat emotioneler te worden van haar vragen en ergens begon Pepperpaw een lichte vonk van schuldgevoel te voelen in haar buikje. Ze wilde helemaal niet dat Littlepaw zich naar ging voelen, maar tegelijketijd won haar nieuwsgierigheid het van haar empathie. Toch was haar blik zacht terwijl ze naar Littlepaw luisterde, hoe ze sprak over haar siblings. Pepperpaw had geen siblings, ze kon dus enkel gissen naar hoe Littlepaw zich voelde, maar tegelijkertijd voelde ze zich extreem rot voor de kattin. Ze was gek op Bloodpaw en Settledpaw en het idee dat ze hen pijn deed drukte haar maag ontzettend in de knoop. Laatst staan hoe dat was voor echte familie. Langzaam knikte Pepperpaw. "Dat lijkt me heel moeilijk," miauwde de jonge apprentice op meelevende toon. Ze schrok op toen het echter naar haar gekaatst werd. Haar oren trokken eventjes en ze ging wat rechter zitten, waarna ze haar blik toch weer naar de grond richtte. "Uhm.. nou.. mijn papa is Tallstar," miauwde Pepper zachtjes, van Shadowclan obviously. Ze zocht toch eventjes moed bij elkaar, maar Littlepaw zou het wel snappen toch? "Maar mijn mama is Tinderlight uit Windclan.."}

Littlepaw haalde verbaast haar wenkbrauwen op toen Pepperpaw mauwde dat haar vader Tallstar was. Oh.. Dat was nieuw. Ze wist niet dat de Shadowclan leider kittens had. Maar toen zei de Shadowclanner dat haar moeder Windclan was - wat maar één ding kon betekenen. Ergens tijdens haar kittentijd was zij, ook, verhuisd van clan. "Oh..", antwoordde de calico verbaasd met open mond. "Ik heb nog nooit iemand ontmoet die ook van clan verhuisd is!" Ergens voelde ze een verbintenis met Pepperpaw nu ze dit wist. Ze zaten in hetzelfde schuitje.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw voelde haar tong aan haar gehemelte plakken. Haar mond was spontaan droog geworden van de stress en ze had haar oren plat in haar nek gedraaid. De eerste reactie van Littlepaw maakte het ook niet veel beter. Maar gelukkig reageerde ze daarna enthousiast. “..Niet?” besloot Pepperpaw langzaam te vragen, niet goed wetende hoe ze moest reageren. De apprentice schuifelde wat nerveus met haar voetjes over de grond heen.}