Infinite light [Little Training 1]

klik voor trainingschema:

Chivysniff was vroeg op. Het was druk geweest. Te druk om haar apprentice iets te leren. Nadat de doden waren begraven, dat er gerouwd was en dat alle wonden een beetje aan de betere hand was vond ze eindelijk tijd voor haarzelf. Deze ging ze niet spenderen aan eventjes wat me-time. De poes keek naar buiten. Haar apprentice had vandaag ook niet uitgenodigd om bij haar te slapen. Het kwam goed uit, anders moest de arme stakker voor de zon op was terug naar zijn eigen den. Het regende lichtjes. De poes stak haar hoofd naar buiten en voelde de druppels op haar hoofd vallen. Ze duwde zichzelf helemaal uit haar warme den en begaf zich naar de prooistapel. Het was alweer twee dagen geleden dat ze deze had aangeraakt. Chivysniff keerde terug met twee kleine waterratjes. Haar apprentice moest ook eten. Toen ze de den binnen kwam was Coyotepaw nog steeds in dromenland. Die gewoonte zou ze moeten afleren. Dat had zij ook moeten leren. De poes liet een eindje van het nest de prooi vallen en keek naar haar slapende apprentice. Een warm gevoel spreidde zich over haar lichaam. "Coyotepaw! Tijd om op te staan. Kom bij mij zitten."

_{Coyotepaw was niet echt een ochtendpersoon. Ze lag ontzettend lekker te dromen over hoe zij zo geweldig een vis aan het vangen was, wat in de realiteit steeds misging. Maar nu ging het goed! En wat was ze trots op haarzelf. Maar haar droom werd jammer genoeg verstoord door een stem. Met een slaperig hoofd keek ze op en zag daar Chivy staan. Huh? Wat deed zij nou weer in de Apprentice's Den? Kwam ze gezellig buurten? Maar algauw wist ze weer waar ze was. Ze was de Apprentice van de Medicine Cat, wat betekende dat ze haar mooie nest naast Littlepaw had moeten verlaten en bij Chivysniff kwam wonen. Oh jaaaa. Ze krabbelde slaperig overeind. "Mmmmm eten." mompelde ze, terwijl ze naar de waterratjes keek. Vervolgens keek ze weer naar haar vriendin, en keek die met een schuin hoofdje aan. "Wat zijn we vandaag van plan?"}

214

Een kleine glimlach ontsprong op haar snoetje. Ze schoof de kleinste waterrat naar Coyotepaw toe. "We gaan vandaag de basis zien, maar als eerste wil ik een regel uitleggen." Ze zwaaide met haar staart voordat ze deze rond haar pootjes krulden. Haar oren stonden recht, haar houding trots. Ze probeerde te herinneren hoe Fairfaith het had aangepakt. Hoewel dit erg goed was, wilde ze er ook een eigen touch in leggen. Iedereen medicine cat vond andere dingen belangrijk. "Wij medicine cats eten om de 3 dagen bij prooi tekort, behalve als we een lange trip maken om kruiden te zoeken. Langs de andere poot... als we prooi nemen is het grootste stuk voor degene die het het meest nodig heeft óf degene die het belangrijkst is," miauwde ze terwijl ze knikte op het prooiverschil. Chivysniff vervolgde: "Wanneer jij zwakker ben, of ik vriendelijk geef ik je het grootste stuk. Respect en vriendschap zijn de meest belangrijke termen in ons vak." Hierna gaf ze haar apprentice en vriendin een glimlach. Ze boog zich verrukt over het prooidiertje heen en nam een sappige hap eruit. Ondertussen verborg ze haar twijfels over haar aller eerste training ooit. Deed ze het goed?

_{De kleinste waterrat werd naar haar toegeschoven, waarna ze lichtjes jaloers naar de grotere waterrat van Chivy keek. Maar ze hield haar mond, dit zou vast horen bij de training, waar ze vandaag mee gingen beginnen. Ze had naar de training uitgekeken, aangezien ze enigszins tegen haar wil in opeens van vak moest veranderen. Beter was dan ook leuk. Chivy begon te vertellen wat ze vandaag zouden gaan doen. De basis dus, maar eerst een regel. Nieuwsgierig sloeg Coyo haar staart op de grond, waarna ze rustig luisterde naar haar mentor. "Wij medicine cats eten om de 3 dagen bij prooi tekort, behalve als we een lange trip maken om kruiden te zoeken. Langs de andere poot... als we prooi nemen is het grootste stuk voor degene die het het meest nodig heeft óf degene die het belangrijkst is," Met grote ogen keek ze Chivysniff aan. Whaaat, om de drie dagen eten bij prooi tekort? Ergens begreep ze het wel maar... oef dat zou afzien zijn! "Dusss, nu zouden we alleen maar om de drie dagen eten? Dus ik mag nu drie dagen niet meer eten?" miauwde Coyo, met een beteuterd gezichtje. "Wanneer jij zwakker ben, of ik vriendelijk geef ik je het grootste stuk. Respect en vriendschap zijn de meest belangrijke termen in ons vak." Hierop knikte Co. Dit kon ze wel begrijpen. Vervolgens keek ze toe hoe haar mentor zich over haar grotere deel van het eten boog en een hap nam. Na een moment volgde Coyote haar voorbeeld, met haar kleinere waterrat. Hmmm, hoewel het niet heel veel was, was het wel ontzettend lekker.}

Na een paar happen keek ze weer op. Naar haar apprentice. Het was nog steeds vreemd om haar vriendin les te geven. Toch moest het. Ze knikte. "Ja op de 4de dag mogen we weer eten. Vanaf dat de prooistapel weer mooi vol is, is het steeds een dag minder." Haar blauwe ogen draaiden zich weer naar haar prooi. Ze bleef even stil tot hij helemaal opgegeten was en begroef dan de botjes. "Oké. Als eerste stuk mag jij mij kruiden brengen en ik vertel je wat ze doen. Dan heb je pauze en mag je even babbelen met Littlepaw ofzo, maar daarna geef ik je uitleg over de meest basis kruiden." Ze zwiepte met haar staart en stond op. Een vriendelijke, maar strenge glans stond in haar ogen. Als social akward butterfly wist ze niet goed of ze haar nu als apprentice moest behandelen of als vriendin.

_{Jemig dit zou ongelooflijk zwaar worden. Drie dagen niet eten, vierde dag dan weer wel? Straks viel ze nog dood neer omdat ze ondervoed was, daar had je wat aan. Ze boog zich maar weer over het beetje eten wat ze had, want als ze niet zo veel te eten had, moet ze alles eten wat er te eten viel. Zoiets in ieder geval. Chivysniff begon al verder met praten, en droeg Coyo op om wat kruiden te gaan zoeken en dan terug te brengen naar haar, zodat zij zou vertellen wat hun nut was. Vervolgens zou ze een pauzetje hebben om te gaan babbelen met Littlepaw. OH, leuk! Na dat gebabbel moest ze echter wel weer terug om haar eerste les te krijgen over de meest basis kruiden. Oh joh, dit viel nog wel mee! Dit zou vast wel leuk worden. "Okido! Hoeveel kruiden moet ik ongeveer meenemen?" vroeg Coyotepaw vrolijk aan de grijze poes.}

Ze wiebelde even haar oortjes. Goede vraag! Zie, met een beetje werk werd Coyotepaw een degelijke medicine cat. Zij was ook niet een van de beste. Ze miste soms wat empathie enzo. "Neem er maar 5 mee," miauwde ze. De zilveren kattin had haar kopje naar de roodkleurige kattin gedraaid. De tijd was gevlogen. Ooit had zij daar gestaan als kleine pruts. Zelfs nog geen apprentice. Nu stond zij hier. Ze had twee mentors versleten en ze hoopte dat het niet zo ging zijn voor Coyote.

Onderwerp: Re: Infinite light [Little Training 1]