[02-05-'19] Ceremonie: It's peppertime

Shadowclan Ceremonie Mei

Tun-tununun. tun-tun. tun.

Vandaag was het geen normale ceremonie, en zag de kater het dan ook helemaal niet zitten naar boven te klimmen en zijn zegje te doen. Vandaag had hij daar beneden moeten staan, of misschien zelfs helemaal niks moeten doen. Gewoon moeten melden dat ze niet meer aan warriors deden hier, of aan apprentices. Maar ja, zo werkte het niet.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek.” Zo werkte het inderdaad niet, al kon hij zich nauwelijks voorstellen dat zijn moeder zich ook zo had gevoeld "Beste clangenoten," Begon hij maar gewoon, ondertussen met een wrang gevoel wetend dat zijn moeder waarschijnlijk trots was geweest. Deze keer geen mededelingen, en bovendien wilde hij het zo snel mogelijk voorbij hebben. "Er zijn apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben, en wat kittens die aan het apprenticeschap toe zijn,” Duh, anders zou hij hier niet staan. Zijn blik ging onwillekeurig toch naar Pepper, en hij glimlachte kort. Ze verdiende in ieder geval wat bemoediging, ook al stond hij niet achter het feit dat ze opgroeide. Wie had dat bedacht?

”Flurrypaw, Cricketpaw en Mousepaw, die de trainingen nu ook op kan pakken, hebben een nieuwe mentor nodig,” Hij zocht de apprentices en glimlachte. ”Corwing,” – ja hij was de volledige naam even kwijt doordat hij die constant afkortte so what – ”zal het mentorschap van Cricketpaw en Mousepaw op zich nemen. Fawnstep zal zich ontfermen over Flurrypaw,” Duidelijk zat leek hem. Hij liet de mentoren en de apprentices elkaar even ontmoeten en ging toen door met het deel wat hem zwaarder viel.

“Dan zijn er nog wat kittens die toe zijn aan hun apprenticeschap, Nightmarekit, Toxickit, Rockkit en… Pepperkit mag ik jullie vragen naar voren te komen.” Hij knikte ook deze kittens even toe, waarbij zijn gouden ogen even op de flame bleven hangen. Bijna wilde hij zuchten, en nog snel alles afblazen. Ze hoorde hier niet, en nu zou hij haar een ongelukkige toekomt injagen. Maar het zij zo. ”Jullie hebben de leeftijd van zes maanden bereikt, en zijn nu oud genoeg om apprentice te worden. Vanaf deze dag zullen jullie bekend staan Nightmarepaw, Toxicpaw, Rockpaw en Pepperpaw totdat jullie warrior worden,” Hij sprak haar naam extra snel uit, maar wist er ook een trotse glimlach uit te persen. Ze mocht niet lijden onder zijn pussyness. ”Jullie mentoren zijn Breezespring, die zowel Nightmare als Toxic zal trainen, Fawnstep, die Rockpaw zal trainen, en Acorndust, die Pepperpaw zal trainen,” Je had van die clanleiders die hun eigen kind het slechtste van het slechtste gaven om te doen alsof ze hen niet voortrokken. Tall was niet zo’n leader. Bovendien kon Acorn dan mooi alle vragen beantwoorden over hoe de poes het deed en hoefde hij zich zo min mogelijk met haar training te bemoeien – iets wat hij bij een andere mentor waarschijnlijk tot in den treuren had gedaan. ”Mentoren. We hebben veel apprentices in de clan wat de werkdruk hoog maakt, doe uw taken goed, leer de apprentices wat ze nodig hebben, en maak Shadowclan sterk. Mocht een van jullie hulp nodig hebben, sta ik klaar om te helpen” Zodat ze dat maar wisten.

Even liet de kater de tijd voor de mentoren en nieuwe apprentices elkaar te zien en ontmoeten, waarna hij verder ging met de nieuwe warrior.

“Naast het vreugdevolle nieuws dat zoveel apprentices aan trainingen kunnen beginnen, is er ook nog een kat in ons midden die de training afgerond heeft,” Zijn blik gleed naar de desbetreffende kat, en hij wenkte hem naar voren. "Silverpaw, kom naar voren," Hij sprong van de rots en keek de kat serieus in de ogen. "Ik, Tallstar, leider van Shadowclan,” Yup, nog steeds, ondanks de riots thank you very much ”vraag Starclan neer te kijken op deze apprentice. Die heeft hard getraind om de warrior code te leren, en ik beveel hem aan bij u om warrior te worden." Zijn blik ging naar de apprentice, "Silverpaw, beloof je plechtig de warrior code na te streven, en de clan te beschermen en verdedigen, zelfs moge het ten koste gaan van je eigen leven?" Tall wachtte op het antwoord van de apprentice, en knikte toen. "Dan, bij de macht van Starclan, geef ik je nu je warrior naam. Silverpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Silverdragon. StarClan eert jouw moed en intelligentie. Wij verwelkomen je als volwaardige warrior van Shadowclan."
Trots keek hij de nieuwe warrior aan, en neeg toen zijn hoofd naar hen, een beetje respect was hier op zijn plaats.

Na deze plechtigheid sprong de kater weer terug de rots op, en keek de clan rond. Eens zien of het vandaag, weer, zonder gedoe kon. Zodat hij snel Pepper kon feliciteren.

“Hierbij is deze ceremonie geëindigd.”

En voordat iemand kon protesteren was hij al van de rots af en naast de wupper beland, die hij trots een duw met zijn neus gaf waarna hij breed grijnsde. ”Nu ben je echt oud,” Plaagde hij haar, maar keek ondertussen ook met een genegen blik. Man, dit viel hem zwaarder dan verwacht.

Lijstje:

Tallstar zijn stem wekte Mousepaw uit haar dutje. Ze hief haar kopje slaperig op. Ze geeuwde breed en veegde loom met één pootje over haar kop om de mos en twijgjes die er aan haakte eraf te halen. Een ceremonie! Dat vond ze altijd super spannend om te zien. Haar favoriete deel was als de leerlingen hun officiële krijgers naam kregen. Ze verwonderde zich er altijd over wat de namen betekenen konden en wat haar naam zou zijn geweest als zij daar had gestaan. Sommige namen waren zo zoet als honing, gevaarlijk en scherp, of heel gewoon. Mousepaw duwde zich uit haar nest en rende samen met de andere, jongere kittens, de open plek op. Met fonkelende ogen ging ze aan de rand van de groep staan en keek ze omhoog naar Tallstar. "Er zijn apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben, en wat kittens die aan het apprenticeschap toe zijn,” Begon de cyperse leider. Mousepaw verwachtte niet dat haar naam vallen zou. Ze was immers al 8 manen oud en anders. Dat zeiden haar ouders altijd, dat ze 'anders' was. Mousepaw vond het niet erg dat ze anders was. Mousepaw was gewoon Mousepaw.

”Flurrypaw, Cricketpaw en Mousepaw, die de trainingen nu ook op kan pakken, hebben een nieuwe mentor nodig,” De bleke kitten keek verschrikt op toen haar naam viel. Mousepaw? Mousepaw keek om zich heen maar er was geen andere Mousepaw in de clan. Dus toen Tallstar haar blik ving wist ze dat zij het moest zijn. ”Corwing zal het mentorschap van Cricketpaw en Mousepaw op zich nemen. Fawnstep zal zich ontfermen over Flurrypaw,” De kleine she-cat was nog niet van haar plaats gekomen en keek een beetje beduusd om zich heen. Wat moest ze doen? Mama en papa hadden gezegd dat ze misschien geen warrior kon worden en dat zij haar zouden trainen. Waarom moest ze dan trainen met Corwing? Ongelukkig keek ze om zich heen of ze haar ouders kon vinden maar ze zag ze nergens zitten. Fijn.. en nu? 

Een nieuwe ceremonie, maar niet zomaar een. Dit was degene waar Pepperkit apprentice zou worden en het had hem niks verbaasd als Tallstar de ceremonie naar hem toe had geschoven om naast Pepperkit te kunnen staan. Dat had hij alleen niet gedaan, dus was hij degene die nu beneden stond te luisteren naar de woorden van de leider. Eerst kwamen de apprentices die nieuwe mentoren nodig hadden, maar dan was het toch tijd voor de kittens die oud genoeg waren om apprentice te worden. Hij luisterde naar de apprentice en mentoren koppels en het verbaasde hem eerlijk niet dat hij Pepperpaw kreeg. Ook al had hij misschien verwacht dat Tallstar haar zelf als apprentice had genomen, maar dat had de kater nog net niet gedaan. Hij stapte naar voren en drukte zijn neus tegen die van Pepperpaw aan en glimlachte licht bij haar woorden. Hij had niks anders verwacht dan dat ze haar best zou doen.
Al snel genoeg was de ceremonie voorbij, maar hij gaf Pepperpaw en Tallstar even de tijd met elkaar voor hij er naartoe stapte. "Ik had gedacht dat je Pepperpaw zelf als apprentice zou nemen." Sprak hij naar Tallstar, voor hij zijn blik naar Pepperpaw richtte. "Wanneer je hier klaar bent, kun je een plekje uitzoeken in de apprentices den. Morgenochtend zullen we met trainen beginnen." Sprak hij naar haar. Voor vandaag zou ze haar nog haar gang laten gaan, maar vanaf morgen zouden ze aan de bak moeten.

Met gespitste oren keek de kleine, gevlekte kitten toe naar hoe zijn vriendin een apprentice werd. Nooit had het echt tot Brittlekit doorgedrongen... maar Pepperk-paw... Was eigenlijk best veel ouder dan hem. Dit zorgde ervoor dat zijn hart even zakte in zijn borstkas. Hij was ouder geworden, veel ouder, en daarbij was zijn besef duidelijk ook gegroeid. Hij kon beter praten en lopen, het was bijna natuurlijk op dit punt. Maar goed... Het feit dat Pepper nu niet langer naar de nursery moest komen betekende veel dingen.... Maar uh yea... Hij mocht niet verdrietig zijn, hij moest blij zijn voor haar! Daarom trippelde het katertje ook naar haar toe, een lieve warme glimlach op zijn gezicht. "Gefeliciteerd Pepperpaw!" zei hij dan ook opgetogen tegen haar. Kort trokken de spieren in zijn gezicht samen. De gespannen uitspraak liet zijn longen prikken, maar hij liet het voor wat het was... het zou wel weg gaan.

Het had inderdaad wel wat dat Pepperpaw nu dingen zou hebben om aan Tallstar te laten zien in plaats van dat ze alles met hem zou leren. Hij hoopte alleen niet helemaal dat Tallstar serieus was over het volgende dat hij zei. Zolang het alleen vragen was hoe het ging zou het meevallen, maar volgen tijdens trainingen zou hij toch liever niet hebben. "Zolang je ons maar niet gaat stalken tijdens een training." Sprak hij de kater dan ook toe. Zolang hij geen idee had of Tallstar serieus was of niet kon hij maar beter antwoord geven.

Skylarkkit was mooi afgeborsteld door de tong van mama. Net zoals Pepperkit. Het was haar zus haar grote dag. Nu ze ook wat ouder was begon ze te beseffen dat het niet helemaal haar bloedzus was. Want ze was de dochter van Tallstar en dat was de grijze kitten niet. Het had wat voor verwarring gebracht, maar mama had alles uitgelegd. Daarbij had ze niets anders gekend, dus bloedzus of niet, Pepperkit werd vandaag apprentice en ze ging haar naam kei luid roepen. Ze spitste haar grijze oortjes. "... en Acorndust, die Pepperpaw zal trainen," miauwde de leider. Woaaah! Skylarkkit keek met grote oogjes naar de deputy. Dat was zo cool! Ook wel een beetje oneerlijk, want dat zou betekenen dat Acorndust haar niet zou kunnen trainen later en dat zou wel cool geweest zijn. "PEPPERPAAAAAAW!!!", dat was duidelijk. Ze bleef even aan de kant zitten tot het rustiger was. Gemanierd trippelde ze naar het trio, maar haar stemming sloeg al snel over. Ze stoof naar voren en met poten gestrekt bombardeerde ze Pepperpaw. Dat was zo cool om te denken! Ze knuffelde de grote zus met al haar macht, doodknuffelen was een ding. "Neem je me een keer naar buiten?" Haar manier om proficiat te zeggen.

Tag: @Tallstar , @Acorndust , @Pepperpaw