Silhouette

Ze had weer eens ruzie met haar vader gehad en was deze keer het kamp uit gelopen om verdere confrontatie uit de weg te gaan. Hij was tenslotte ook al niet blij geweest toen ze zonder iets te zeggen het kamp uit gegaan was om Bloodpaw te zoeken. Maar zoals zo vaak ging het bij haar het ene oor in en het andere oor uit of vermeed ze hem voor een tijdje zoals nu. Ze stapte dan ook flink door om zo veel mogelijk afstand tussen haar en het kamp te krijgen. Vaak genoeg kwam Bloodpaw mee, maar deze keer was hij er niet geweest, dus moest ze maar zelf iets gaan doen. Ze was dan ook vrijwel direct uit automatisme richting de grens gegaan in de hoop dat daar iets zou zijn dat voor wat afleiding zou kunnen zorgen, maar de geur die haar daar tegemoet kwam was degene die ze ook had geroken toen ze op zoek was geweest naar Bloodpaw. Was dit dezelfde kat als die Bloodpaw had aangevallen? Of was het een ander? Ze stopte en liet haar blik rondgaan, zoekende naar de bron van de geur. Als dit de kat was die Bloodpaw had aangevallen, dan zou ze niet zomaar wegrennen.

[Gesloten]

De geur werd sterker en het duurde dan ook niet lang voor er een zwarte poes in zicht kwam. Ze had de kat niet gezien die Bloodpaw had aangevallen, maar het was de enige andere geur die er geweest was. De poes bevestigde het dan ook alleen maar met haar woorden. Beechpaw zette een paar stappen dichter naar de zwarte poes toe, haar nagels nog in hun hulsen. "Dit is nog steeds Shadowclangebied." Sprak ze dan ook. Niet dat de grens haar heel veel uitmaakte, want ze ging er vaak genoeg zelf overheen, maar ze had genoeg over Bloodclanners gehoord om te weten ze niet in het territorium te laten komen. "En Bloodpaw is zijn naam. Jij bent dus degene die hem aangevallen heeft?" Sprak ze, haar nagels uitklappend voor het geval dit ook echt zo was.

Beechpaw vernauwde haar ogen bij de woorden van de poes. Ze wist vrijwel zeker dat dat zo was, want anders zou de bloodclanner het niet over Bloodpaw hebben. "Beechpaw en beste vriendin zou je kunnen zeggen." Niet dat het de bloodclanner veel aanging. Ook al was ze niet van plan om te zeggen dat de deputy haar vader was, want dat was iets dat ze niet per se trots op was en ze wilde er liever ook niet mee geassocieerd worden. Ze had er nog niet echt veel bij stil gestaan wat ze had gevoeld toen hij vemist was. Het was tenslotte een nog onbekend gevoel voor haar en straks zou het alles veranderen. Ze zette de laatste stappen richting de poes en keek omhoog naar haar. "Dus als je echt degene bent die mijn beste vriend pijn heeft gedaan, dan kan ik je moeilijk laten gaan." Het maakte haar niet uit dat de poes ouder was dan haar. Ze had al wat gevechtstraining gehad, dus wie weet kon ze dit.

Kittens? Dat was niet hoe ze het bedoelde. Sowieso was dat nog niet eens iets waar ze overna dacht. Ze negeerde de opmerking dan ook gewoon, want ze had wat anders waar ze zich op moest focussen en dat was ervoor zorgen dat ze de poes zou terugpakken voor wat ze Bloodpaw had aangedaan. Ze kon dit, gewoon doen zoals ze had geleerd. Het was misschien wel waar dat ze geen schijn van kans maakte, maar als ze het niet probeerde, zou ze het ook niet weten toch? "We zullen wel zien of ik geen schrijn van kans maak." Sprak ze en spande haar spieren aan om zich af te zetten en zo met een sprong hopelijk op de rug van de poes te komen, waar ze haar nagels in de schouders zou kunnen slaan.

Ze kreeg het voor elkaar om de poes omver te duwen, wat haar kort een triomfantelijk gevoel gaf. Toch bleek al snel dat de poes het expres had gedaan toen er klauwen naar haar buik toegingen en daar kort contact maakten. Ze duwde zich weg van de poes en merkte dat bloed haar buikvacht begon te besmeuren. Ze was alleen niet van plan om dat haar te sloten en schoot weer naar voren na de woorden van de poes. Natuurlijk was ze er nog niet klaar mee. Ze kwam overeind op haar achterpoten en haalde met haar voorpoten snel uit naar de poes haar kop.

Een van haar slagen maakte contact met de neus van de poes, maar veel meer dan wat bloeden deed het niet. Voor ze dan ook weer terug kon gaan naar vier poten kwam er een klauw naar haar schouder toe die haar raakte en uit balans bracht. Pijn schoot door haar schouder heen na de uithaal. Een gefrustreerd geluid kwam uit haar keel opzetten, terwijl ze zwaar op haar poten landde. Ze had niet veel tijd om te herstellen want gevolgd door de woorden, dook de poes weer naar haar toe. Ze ging uit de weg van de poes en probeerde haar nagels langs de flank te halen. Haar schouder deed pijn terwijl ze deze beweging maakte, maar voor nu zou ze het verbijten.