Flying Blind [Stallionheart]

"I don't know where I'm going
Its an un-chartered sky
I don't I think even really know
What I'm feeling inside."
~ Flying Blind by Ilse Delange

L A U R E L K I T

notes - tag Stallionheart - words 292 -

merci

◄

Laurelkit kon de dag dat ze Stallionheart voor het eerst 'echt' ontmoette, nog herinneren als de dag van gisteren. Ze wist ook nog dat ze eigenlijk nog had willen reageren op zijn opmerking over apprentices. Ze had willen schreeuwen dat het haar niks kon schelen, dat haar leider en alle andere katten op mochten rotten. Nu besefte ze wel dat het slim was geweest om dat niet te doen. De woede die het poesje toen had gevoeld, was een woede die naar haar zelf gericht was, hoewel ze die op dat moment naar anderen had willen richten. De vernedering die ze toen had gevoeld, gaf Laurelkit tot de dag vandaag nog een naar gevoel.
Nu zat ze in een hoek van de Nursery. De kitten zat erg graag in deze hoek, aangezien ze hierdoor alles kon zien. En zowel in haar gedachten, hield ze ook in de echte wereld graag overzicht. Het was een van de autistische trekjes waarvan ze later zou beseffen dat ze die nooit meer kwijt zou raken. De drang naar de controle houden, was iets wat deel geworden was van Laurel zelf.
Daardoor zat ze de laatste dagen nogal weinig te doen. Naast een controle van Windclan's Medicinecat, was ze van haar 'avontuurtje' goed afgekomen. Nu probeerde de kitten nóóit meer zichzelf voor schut te zetten. En dat bleek lastiger dan gedacht.
Vanuit haar ooghoek kon ze de drie takjes, die ze eerder die ochtend zorgvuldig recht had gelegd, en schrok. Eén van de takjes werd opgetild door de lucht en vloog nu richting de uitgang. Zonder er goed over na te denken en al haar eerdere voornemens weg gooiend als een rot stuk konijn, rende ze erachter na. Laurelkit was vastberaden het takje niet te laten ontkomen.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Neutral «

De zon warmde zijn vacht en liet het oranje in zijn vacht schitteren als kleine vlammen die aan hem likten. De kater onderdrukte een geeuw, wat was vroeg geweest vandaag, vroeger dan normaal maar hij had niet veel keuze eigenlijk. De Clan moest gerund worden en Patrols moesten eropuit gestuurd worden. Hij wiebelde met zijn oren toen hij het geluid van ritselen hoorde. Was daar een muis? Hij opende zijn bek en rook dat het om een spitsmuis ging en hij nestelde zich tegen de grond aan waar hij een paar tellen wachtte waarna hij sprong en met een snelle beet de muis doodde. Het was een kleine vangst maar een belangrijke voor het voortbestaan van de Clan. De gevlekte kater nam het muisje tussen zijn kaken en begon terug te lopen naar het Camp waar hij de muis bij de prooistapel zou leggen. De ochtendzon kroop langzaam maar gestaag omhoog en hij liep het Camp in waar het al redelijk druk was. Apprentices werden mee naar buiten genomen voor een training en het leven zag er doodnormaal uit. Hij glimlachte en voelde zicht trots dat hij de Deputy mocht zijn van deze Clan, zijn Clan. WindClan.

...

L A U R E L K I T

notes X - tag Stallionheart - words 285 -

merci

◄

De angst om zichzelf te vernederen leek nu weggeblazen als bladeren in Leaf-fall, door de harde wind van haar autisme. Dat deel van haar liet haar wel vaker dingen vergeten, die voorheen zo belangrijk waren voor haar. En nu rende ze dus achter het takje aan, die door de ijzige wind opgetild werd als een vogel die opstijgt. Een paar seconden later landde het dan weer een stukje verderop en dan net het moment dat ze op het takje wilde springen, vloog hij alweer weg van Laurelkit. Het was een spelletje wat veel kittens wel speelden, als ze ongezien weg konden komen uit de Nursery, maar deze kitten had het nooit eerder gedaan. Laurelkit hield niet van nutteloze spelletjes en dat ze hier nu wel nut in zag, was zeker. De taak om de drie takjes van vanmorgen bij elkaar te houden, had ze uiterst serieus genomen. Ookal was het ook zijzelf geweest die de taak had opgelegd.
Zonder dat Laurelkit het doorhad, waaide het takje steeds verder de open plek op, weg van de veilige Nursery en ze had moeite om het takje bij te houden. En toen, opeens, doemde er een object van uit het niks op. En het object was niet zomaar een object, nee, het was de gedaante van een dier. Een kat om precies te zijn. Laurelkit rende nog steeds als een storm en het was al te laat toen ze de wegversperring in het oog kreeg. Met een aardig doffe klap, door de twee vachten die botsten, knalde ze harder dan je zou verwachten tegen de kat aan. En met haar pech was de kat natuurlijk niet zomaar een kat. Nee, het was de Deputy in hoogsteigen persoon.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Neutral «

De kater liet zijn blik over de katten gaan, het was fijn om te zien dat alles weer normaal aan het worden was. Hij sloot zijn groene ogen en luisterde naar de Camp geluiden om hem heen. Soms vergat hij wel eens hoe vertrouwd die geluiden klonken en hoezeer hij die koesterde. Een doffe plof liet hem een oog opentrekken om daar Laurelkit aan zijn witte voeten te zien die wat verdwaasd omhoog keek. "Zo, zo. Jij bent ver van de Nursery" miauwde de kater semi streng. En hij keek naar het hoopje pluis dat weer voor hem zat in sneeuw die minder hoog was. Hij zag iets verderop een takje liggen en vermoedde al waarom de kitten zo ver van de Nursery gedwaald was. StarClan, welke kat had dit niet gedaan?

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 128 -

merci

◄

Pas toen het schepsel ging spreken, herkende ze hem als haar deputy. Nice. Met haar hoofdje in haar nek keek ze omhoog, naar de grote kater. "Ja. Heb je daar wat op tegen?" In plaats van boos of chagrijnig, klonk het meer voorzichtig. Wat als ie echt boos ging worden? Daar zou Oceanstar niet blij van worden waarschijnlijk. Of eigenlijk niet waarschijnlijk. Ze zal er sowieso niet amused mee zijn. "Ik doe toch niks verkeerd? Het is niet alsof ik dood aan het gaan ben ofzo." Ze haalde verbaasd haar schouders op, duidelijk makend dat ze er echt helemaal niks aan kon doen. Ze was tegenwoordig meer voorzichtig tegenover oudere katten. Maar niet onderdanig. Nope. Zoiets als dat zou ze waarschijnlijk nooit zijn. Laurelkit verloor haar brutaliteit niet.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Neutral «

Zijn semistrenge stem had blijkbaar indruk gemaakt of een andere kat had Laurelkit een mep verkocht, waarschijnlijk een Elder. Hij bleef een soort bezorgd gezicht houden voordat hij begon te spreken. Laurelkit vroeg of hij er wat op tegen had dat ze zo ver van de Nursery was en hij knikte langzaam en streng. "Ja Laurelkit. Je behoort in de Nursery te blijven tot je 6 moons oud bent. Je mag er alleen uit samen met een Queen" miauwde hij nu met iets meer daadkracht. Het kon eigenlijk niet dat Kittens om de haverklap door het kamp renden zonder toezicht en dat hij als een soort kittenfort beschouwd werd. "Ik doe toch niks verkeerd? Het is niet alsof ik dood aan het gaan ben ofzo." miauwde Laurelkit in haar verdediging. De kater liet zijn oren een tikje naar achteren zakken. "Dat zou er nog bij moeten komen" miauwde hij en hij zuchtte even. "Je doet niks verkeerds maar er moet een Queen bij je zijn. Je mag het belachelijk vinden maar dat is de regel en dat weet je eigenlijk dondersgoed. Of niet?" miauwde hij en hij glimlachte naar de kitten. Hele preken afsteken had geen zin met kittens maar het moest wel duidelijk zijn. "Wat was je aan het doen?" miauwde de kater nu wat schappelijker.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 151 -

merci

◄

Laurelkit rolde met haar ogen toen ze Stallionheart hoorde. "Ja, want er zijn natuurlijk queens die voor kitten willen zorgen die niet van hen zijn." Zei ze, druipend van sarcasme. Het moment dat de Deputy weer verder ging met zijn preek, gaapte de kitten zo hard en ongeïnteresseerd, dat er geen mogelijkheid was dat ze daad werkelijk moe was. Ze hield ervan om emoties te overdrijven. Stallion's vraag naar haar bezigheden negeerde ze. "Ik geloof dat ik zo onderhand wel weet wat er gebeurd als je dingen doet die niet mogen, maar ik heb toch al een Moon elder-sitting op gelegd gekregen, dus heel veel erger kan het niet worden." De kitten wilde momenteel gewoon even iemand hebben die ze af kon katten, zodat ze haar frustratie kwijt kon. De meeste Queens waren onderhand wel zat van haar, dus werd het tijd dat ze maar weer eens een nieuw slachtoffer zocht.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Not impressed «

Hij zag de rollende ogen van de kitten en keek haar doodkalm aan. Het maakte weinig indruk een klein hoopje kitten dat met de ogen rolde, helemaal nul. "Ja, want er zijn natuurlijk queens die voor kitten willen zorgen die niet van hen zijn." miauwde de kitten vol sarcasme. De gevlekte Deputy trok enkel even met zijn rechteroor. "Dat is de taak van de Queens" miauwde hij kalm met het puntje van zijn staart bewegend. De woorden die hij verder had gesproken werden in de wind geslagen door de kitten maar dat maakte nog niet veel indruk. "Ik geloof dat ik zo onderhand wel weet wat er gebeurd als je dingen doet die niet mogen, maar ik heb toch al een Moon elder-sitting opgelegd gekregen, dus heel veel erger kan het niet worden." miauwde de kitten en de Deputy schudde zijn kop. "Dat kan het wel. Daar kan ik persoonlijk op toezien" miauwde de kater scherp. Dat deze kitten al een keer ontsnapt was was een ding maar een tweede keer zou niet mogelijk zijn. Het Camp stond onder hoge supervisie van alle Warriors en kittens die zich buiten de Campmuren wilde begeven zouden aan hun oren mee teruggesleurd worden. Als Laurelkit zou gaan doordrijven zou hij een straf opleggen die ze zich nog lang zou kunnen heugen.

...

L A U R E L K I T

notes-x-tag-Stallionheart-words-100-

merci

◄

Het kon Laurelkit haast niet minder deren. Om dat maar even duidelijk te maken, liet ze een vreugdeloos lachje horen. Hoewel ze een kitten was, klonk hij toch al bijster indrukwekkend. "Ja, natuurlijk." Ze gaapte. "Wat wordt ik nu opeens bang." De kitten staarde haar commandant sarcastisch aan.
Als je Laurelkit zou moeten omschrijven, zou een storm toch wel de beste vergelijking zijn. Haar emoties konden als rukwinden haar alle kanten op laten uitzwenken, terwijl ze dan weer boos was en dan weer blij. Nu was dat ook weer het geval. Ach, wat haatte ze de wereld toch weer eens.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Not impressed «

Veel reactie kreeg hij niet op zijn onuitgesproken straf. Bij haar vraag of ze nu ineens bang moest worden zweeg hij kort. "Dat zeg ik niet, ik zeg enkel dat je even stil moet staan bij je acties" miauwde hij kalm en evenwichtig. De kater stond op en keek naar de kittens. "Je zal nog een lange weg voor je hebben voordat je een Warrior bent" miauwde hij half tegen haar en half tegen zichzelf. De kater draaide zich om en besloot dat hij nu wel een stuk prooi had verdiend na alles wat er gebeurd was. Zonder de kitten nog een blik waardig te keuren liep hij de Nursery uit. Laurelkit moest gaan nadenken als ze ooit Apprentice wilde worden en tot die tijd zou ze gewoon in de Nursery blijven. In een rustig tempo liep de kater naar de prooistapel waar hij een muis vanaf pakte die hij langzaam begon op te eten in het waterige zonnetje.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 122 -

merci

◄

Het kostte Laurelkit elke haar in haar vacht om niet te ontploffen en haar deputy in stukken te scheuren. Niet dat ze daar toe in staat was, hoewel ze dat wel graag wilde geloven. Maar de kleine kitten was niet dom en nu het haar lukte om haar ademhaling onder controle te houden, besloot ze iets onverwachts te doen.
De kitten liep achter Stallionheart aan, maar op een beleefde manier die waarschijnlijk nog geen kat ooit bij haar gezien had. "Welke eigenschappen moet een Warrior hebben, denkt u?" Laurelkit merkte dat het haar veel moeite kostte om niet sarcastisch of brutaal te klinken, maar het klonk wel een beetje zo. Toch kon je aan haar gezichtje zien dat ze bloedserieus was. Bloed. Serieus.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: - «

Terwijl de smaak van muis zijn bek vulde sloot hij even zijn ogen. Hij had het getrippel wel achter hem gehoord van Laurelkit maar had er gewoon niks over gezegd. Terwijl hij doorat zag hij dat ze weer in zijn blikveld kwam en hem bloedserieus aankeek. "Welke eigenschappen moet een Warrior hebben, denkt u?" vroeg ze hem en er kwam een kleine fonkeling in zijn groene ogen. Hij nam nog een paar happen van de muis die daarna op was en strekte zijn poten voor zich uit waarna hij haar aankeek vanaf zijn steen. "Warriors hebben respect voor hun Leader en Deputy" miauwde hij als eerste en hij keek haar even streng aan. "Ook houden ze zich ten alle tijden aan de Warrior Code" vervolgde hij "En het meest belangrijke in een Warrior is dat hij of zij trouw is aan zijn of haar Clan. Maar dat komt eigenlijk terug in de Warrior Code" miauwde hij en hij bleef even stil. Voor hemzelf waren loyaliteit en respect hele belangrijke meters voor katten die Warrior waren. Ook moesten sommige katten respect afdwingen door zichzelf te bewijzen bij twijfel.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 212 -

merci

◄

Laurelkit hield er niet van als anderen neerkeken op haar en op dit moment was het letterlijk van toepassing. Ze moest dus ook moeite doen om te concentreren op wat de kater zei.
Respect. Okay. Laurelkit besefte zich opeens dat ze misschien niet aan alle punten kon voldoen. Maar aan één punt niet voldoen kon wel, toch? Ze moest gewoon kapot goed zijn in de andere punten. De strenge blik was haar niet ontkomen, maar die had ze gewoon genegeerd.
De Warrior Code. Mousecr*p. Dat was eigenlijk ook een punt waar ze niet aan kon, maar eigenlijk ook niet aan wilde voldoen. Misschien was het wel niet zo erg, zolang ze de andere punten maar kon halen.
Maar dat was niet zo. Trouw zijn aan de, uit Laurel's ogen, grote bende vol gestoorde paddestoelen, dronken garnalen en domme bananen was toch wel héél veel van haar gevraagd. Hoe kon ze nou trouw zijn aan haar clan, als die vol zat met al die katten?
Hopend dat Stallionheart nog een punt ging opnoemen, waar ze wél aan kon voldoen, bleef ze hem aanstaren, terwijl haar blik op standje 'héél moeilijk' stond. Toen het er niet naar uitzag dat de kater nog iets ging zeggen, besloot Laurelkit hem maar even aan te sporen. "En? Nog meer?"

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: - «

Laurelkit leek moeite te hebben met bevatten wat hij net gezegd had en hij moest even een glimlach onderdrukken. Over een moon zou ze als ze er klaar voor was Apprentice worden maar haar mentor was nog niet helemaal duidelijk wie dat moest zijn. Hij trok even met zijn snorharen en keek naar de kitten die keek alsof ze zo hard nadacht dat ze om zou vallen. Na een korte pauze kwam er weer een vraag uit haar mond. "En? Nog meer?" vroeg ze hem en hij zweeg. "De Warrior code en respect zijn de belangrijkste dingen om een Warrior te worden. En ook inzet van jou als Apprentice. Als je geen inzet toont dan blijf je Apprentice totdat je Elder wordt" snorde hij lichtelijk geamuseerd. "Respect komt ook weer terug in je relatie met je mentor" miauwde hij en hij bewoog zijn oren. "Wil jij Tunneler of Moor Runner worden?" vroeg hij haar. Hij kon nu nog niet helemaal invoelen wat het beste bij haar zou passen.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 264 -

merci

◄

Laurelkit kom niks anders dan bedenken hoe een hel haar apprentice tijd zou worden. Want, zeg nou eerlijk, hoe kun je óoit warrior worden als je het vertikt om je aan de warrior code te houden, je alleen respect voor jezelf hebt en inzet niet eens in Laurel's woordenboek stond. Ze had gedacht dat het fun zou zijn om eens legaal het territory te ontdekken en om niet direct gestraft te worden als ze weer iets uithaalde. Maar daar zou waarschijnlijk helemaal niks van komen en dat maakte haar onbewust een heel stuk minder blij, waardoor ze weer terug in haar schelp kroop. Haar chagrijnige schelp.
De vraag van haar Deputy maakte dat Laurelkit opschrok uit haar gedachten. Haar antwoord was simpel. "Dat boeit me eigenlijk niet." Zei ze, terwijl ze haar schouders ophaalde. Daarna besloot de kleine poes dat het weer haar beurt was om een vraag te stellen. "Wanneer wordt ik eigenlijk apprentice?" Toen ze heel even stil was vervolgde ze daarna dramatisch;"Wanneer kan ik eindelijk uit dit rotkamp om teken en luizen op te lopen in die vage velden die blijkbaar van ons zijn?" Het klonk alsof ze geen zin had in ook maar iéts wat met apprentice-zijn te maken had en, als ze eerlijk was, was dat ook geheel waar. Ze had geen vrienden, al veel te veel vijanden en een rothumeur. Haar toekomstige mentor zou waarschijnlijk halverwege haar training haar uit pure wanhoop vermoorden en, als de kitten eerlijk was, zou dat geheel terecht zijn. Oh, wat haatte ze haar leven en alles wat daar deel van was.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

35 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: «

"Dat boeit me eigenlijk niet." kreeg hij als antwoord en hij fronste. "Dan ben jij de eerste die dat zegt" miauwde hij en hij trok even met zijn oren. Meestal wist een kitten al vrij snel wat hij of zij wilde worden. Hijzelf had namelijk al vrij snel geweten dat hij nooit een Tunneler had willen worden. Hij zag dat ze haar schouders ophaalde maar besloot dat hij daar geen reactie op zou geven. Erop ingaan zou waarschijnlijk niks opleveren wist hij al. Wanneer wordt ik eigenlijk apprentice?" vroeg Laurelkit ineens aan hem. Hij keek haar even aan en hij hield haar blik vast. "Dat weet elke kitten. Met zes moons mag je Apprentice worden mits je jezelf gedragen hebt" miauwde hij rustig. Zijn woorden waren nog niet koud en Laurelkit sprak weer "Wanneer kan ik eindelijk uit dit rotkamp om teken en luizen op te lopen in die vage velden die blijkbaar van ons zijn?". Na deze woorden bleef de gevlekte kater stil en keek hij haar aan met vernauwende ogen. "Als je er zo over denkt mag je ook nog wel wat langer Kitten blijven van mij hoor" miauwde hij streng. "Geen probleem" zei hij en hij duwde zich overeind op de steen. Kittens die zich zo gedroegen waren overduidelijk nog niet klaar om Apprentice te worden. Hij zou de Nursery nog steeds dagelijks checken en misschien zou het bij Laurelkit binnen komen dat ze zich respectvol moest gedragen als ze ooit Apprentice wilde worden. Hij had het daar immers net over gehad en dat had ze nu alweer in de wind geslagen.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallionheart - words 76 -

merci

◄

Toen Stallionheart begon te dreigen met haar kitten te laten blijven, deinsde ze onbewust achteruit. Wat had ze nu weer fout gedaan? Ze had toch alleen gezegd dat er teken en luizen waren, buiten het kamp. Dat was een feit! In Laurelkits hoofd leek het haast alsof ze nog te aardig was geweest. "Als jij daar blij van wordt." Siste ze alsof het haar allemaal niks boeide. Wat was haar leven toch fan-tas-tisch. Maar niet heus.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

35 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Observing «

Zijn staart tikte nog een keer of drie op de steen voor hij zichzelf helemaal overeind hees. Hij keek naar beneden en zag Laurelkit achteruit deinzen. Een prima reactie, geen enkele Kitten wilde langer kitten blijven dan nodig was. Hij schudde zijn vacht even in model en hij luisterde nog even naar haar woorden die ze uitsiste. "Als jij daar blij van wordt." zei ze en hij keek haar nog een keer streng aan. "Laurelkit, je beslist zelf wat voor Warrior je later bent. En mijn blijdschap heeft daar niks mee van doen. Respect van Clangenoten en je gedrag heeft wel veel van doen met wat voor een Warrior je later wordt en zal zijn" miauwde hij rustig en hij sprong van de steen af. Vandaag had hij nog meer te doen dan een kitten bezighouden.

...

OOC: Topic uit

Onderwerp: Re: Flying Blind [Stallionheart]