We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Laurelkit was pissed off. Voor de duizendste keer in haar korte, vrij zinloze leven, had iemand haar verzameling stokjes omver gegooid. Laurelkit kon maar niet begrijpen hoe kittens zo lomp en dom konden zijn, dat ze ruzie met haar zochten. Ze zal ze krijgen! Met ogen verblind door haar woede kneedde ze de aarde onder haar door, en staarde naar de boosdoener. De rotkat. Ze zou de kitten vermoorden. Met een korte strijdkreet wierp ze zich naar voren, maar net voordat ze haar nagels in de ogen van haar slachtoffer kon slaan, botste Laurelkit tegen iemand aan. Een kat.
Owlbate
Member
Ryan ! 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Onderwerp: Re: Little devil fur ball [Owlbate] ma 13 mei 2019 - 15:42
Het was niet elke dag dat Owlbate zomaar de nursery inging om rond te kijken. Want hij had hier geen kittens of andere familieleden waar hij echt om gaf. Nou ja, misschien wel éen kitten. Zijn blik was gericht op de bruine kattin, die niet echt al te blij stond te kijken. Maar dat kon hij wel van Laurelkit verwachten. Hij had al sinds het gedoe met Oceanstar veel interesse in de jonge kattin. Want hij kon veel potentieel zien. Misschien iets te veel. Het was zo een potentieel dat hij ook in zichzelf had gezien toen hij hier ook in de nursery de baas speelde. Hij moest het is met Stallionheart hebben over zijn mentorschap. Want geen enkele kat kon Laurelkit aan. Dat wist hij wel. Op de manier hoe anderen haar behandelden was hij zelfs bang om toe te kijken hoe iemand anders haar de lessen leerden. Die zouden haar niet begrijpen. Hij deed een stap achteruit toen hij plots een klein lichaampje tegen hem aan voelde botsen. Zijn bruine ogen waren naar beneden gericht. "Hey, troublemaker." Miauwde hij met een geamuseerde snor. Moest hij aan de kant? Wat voor problemen zou de andere kitten nou hebben?
Haar razernij was opeens gestopt door een grote bruine muur. Een verontwaardigde snuif liet haar irritatie duidelijk ziel. Waarom moest deze kat, die ze alleen vaag kende van haar buitenkampse avontuur, nu haar wraak stoppen. Volgens haar was het geheel terecht, dus wat dacht hij nu te doen? "Jij bent de enige die trouble aan het maken bent, hoor." Zei ze zachtjes, maar niet zo hard als ze een paar dagen geleden had gedaan. Ergens in haar raakten die boze blikken en vooroordelen haar wel. Niet dat ze dat zou laten merken. Laurelkit probeerde om de grote kater heen te kijken, maar gromde zachtjes toen ze zag dat de kitten er al snel vandoor gegaan was. Waarschijnlijk naar z'n moeder. Watje. Dat het jonge poesje walgde van gelukkige gezinnetjes was eigenlijk haar probleem, maar dat wilde ze natuurlijk niet toegeven. "Wat doe je hier eigenlijk? Op bezoek bij je kinderen ofzo? Of bij je vriendinnetje?" Haar humeur stond op onweer. Waarom ging alles fout bij haar.