General
Name: Teller of the Endless Skies (Skyteller)
Birthname: Mountain that Rises towards Sky
Nicknames: Sky or Skye
Age: 60 Moons
Gender: Tomcat
Orientation: Heterosexual
Voice: Click Here!Allegiance: The Tribe of Rushing Water
Rank: Healer
Breed: Mixed
Place of Birth: The mountains
Bloodline: 100% Tribe cat
Kindred
Mother: Father: Littermates: Orchid Blooming in the Dawn
Nieces: Wolf that Howls at Night, Hound Buried in Soul & Chaser of the Wind.
Nephews: Talon that Slashes with Strenght, Moon that Walks the Sky & Badger that Steals the Small.
Mate: N/A
Kits: N/A
Mentored by: Teller of the Pointed Stones
Mentored: None
Appearance
Fur color: Spotted grey tabby
Fur length: Short
Eye Colour: Orange/copper
Paw Pads: Brick red
Nose: Brick red, black rim
Whiskers: White
Scars: Few claw marks on his left front paw.
Body type: Skyteller is een kater die is gebouwd om een Prey Hunter te zijn. Hij staat hoog op zijn poten en zijn lichaam is slank, maar zeer gespierd. Ondanks het feit dat hij niet super breed is komt hij toch wel redelijk imposant over. Zijn vacht heeft een gevlekt tabby patroon en is een combinatie van grijs en bruin. Zijn ogen zijn een zeer heldere koperkleur. Hoewel Sky een korte vacht heeft is zijn vacht wel zeer dik en zijn staart is lang, om goed balans te houden op richels.
Personality
Likes:Dislikes: Fears: Favorite foods: Character traits: Smart, Headstrong, Stubborn, Wise, Humble, Soft-spoken, Selfless, Bold, Dry sense of humor.
Personality: Skyteller is altijd al wijs geweest, losstaand van zijn leeftijd. Hij is slim, vormt eerst een plan voor hij actie onderneemt en heeft respect voor alles dat leeft. Ondanks het feit dat hij een kalm en nederig type is, kan hij ook erg koppig zijn wanneer hij uiteindelijk zijn plannen uit heeft gezet. Sky zal alles doen voor zijn Tribe, zoveel is zeker. Als leider is hij vriendelijk, soms een tikkeltje sarcastisch met zijn droge humor, maar streng wanneer hij dit moet zijn. Je zult hem niet zo snel zijn kalmte zien verliezen, maar hij kan soms behoorlijk scherp uit de hoek komen wanneer hierom wordt gevraagd.
History
Pre-Forum History: Mijn naam is Skyteller, al zullen de ouderen onder ons mij wellicht beter herinneren als Mountain that rises towards sky. Ik begon mijn leven in een nest van drie. Mijn ouders een heel gewoon koppel die hun gehele leven al in de Tribe hadden doorgebracht. Net als mijn zusje bleek al snel dat ik de bouw had van een jager, smal, hoog op de poten, snel en behendig. Het was dan ook geen toeval dat ik, toen ik de leeftijd van 8 manen had bereikt, mijn training startte om een Prey Hunter te worden. Als jonge kater miste ik niets aan enthousiasme en ik weet ook zeker dat ik een goede Prey Hunter was geworden als het lot niet een heel ander pad voor mij uitgestippeld had. Hoe goed mijn bouw ook was en hoe veel ik ook leerde vangen, op een dag was alles klaar. Ik werd doodziek, zo ziek dat ik manen in de den voor zieke katten heb doorgebracht. Het leek erop dat ik geen toekomst zou hebben en dat ik voor altijd binnen de wanden van de grot zou moeten blijven, omdat ik te fragiel was om nog nuttig te kunnen zijn voor de Tribe. Nu ik terug kijk is dit de op één na zwaarste periode van mijn leven geweest.
Het was in die periode dat de Healer van onze Tribe, Stoneteller, steeds meer interesse in mij begon te tonen. Natuurlijk was ik één van zijn patiënten en aangezien ik er constant was leerde hij mij meer dan goed kennen, maar er was meer. Op een dag maakte hij bekend dat hij eindelijk een opvolger mocht benoemen van de Tribe of Endless Hunting. Alle tekenen wezen erop dat ik, Mountain, zijn opvolger zou moeten zijn. Niet iedereen was hier zo zeker van en dus ging er genoeg geroesemoes door de grot, maar niemand durfde Stoneteller openlijk tegen te spreken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de twijfels best begrijp, zeker nu ik ouder ben. Een kat die nauwelijks op zijn eigen benen kan zijn kan ook geen Tribe leiden en andere zieken genezen. Stoneteller nam mij mee naar de Cave of the pointed stones voor een inwijding en sinds die dag ging ik vooruit. Alsof het vooruitzicht op een doel in mijn leven me van mijn ziekte genas. Wat echter wel achterbleef was mijn eigen twijfel. Ik had mijzelf nooit als Healer van de Tribe gezien, mijn ambities waren nooit verder gegaan dan het worden van een goede Prey Hunter. De taak die ik zou moeten vervullen was zwaar en ik was er zeker van dat het mij nooit zou lukken en ik vroeg of laat zou bezwijken onder het gewicht.
De training die ik onderging bleek nog zwaarder dan ik me had voorgesteld. Ik moest alles leren. Hoe de hele wereld in elkaar zat en hoe ik uit alles kon opmaken wat er zou gebeuren en of er iets veranderd was. Hoe ieder dier was verbonden aan een ander en dit te maken had met zijn of haar eigenschappen. Hoe een piepkleine verandering in de omgeving een waarschuwing kon zijn van de Tribe of Endless Hunting. Ik zou mijn gehele leven alert moeten zijn voor elk klein detail, ik werd geacht dingen te zien waarvan ik het bestaan eerder nog niet eens had gekend. Tussen deze trainingen door had ik vrije tijd. Vooral in mijn eerste manen leefde ik naar deze momenten. Wanneer ik kon doen wat ik wilde en zelfs af en toe mee ging met de Prey Hunters om te doen waarvan ik dacht dat het was waar ik altijd voorbestemd voor was geweest. Het was op één van die zoektochten naar prooi dat ik hopeloos verliefd raakte op Rose that blooms in spring.
Als Healer en dus ook To-be van de Healer is het strikt verboden om een partner te nemen en dat wist ik, maar liefde is niet iets dat luistert naar logische redenaties of regels. Hoewel ik het haar nooit verteld heb, heb ik wel de prijs moeten betalen voor mijn gevoelens en onvolwassen gedrag. Misschien dat het lot al had voorzien dat er uiteindelijk iets op zou bloeien tussen ons en was mijn keuze voorbestemd om die mogelijkheid compleet uit de weg te ruimen. Het gevaar van een partner voor een Healer is dat deze zich geen afleiding kan veroorloven. Natuurlijk kun je houden van, maar het mag je zichtveld niet vertroebelen, want je hoeft maar één fout te maken en het heeft grote gevolgen voor de hele Tribe. Ik raakte afgeleid. Stoneteller gaf mij steeds vaker de vrijheid om dingen te interpreteren zoals ik dacht dat het juist was. Hij werd ouder en ik moest leren hoe ik dingen zelf aan moest pakken. Het was winter, onze prooistapel was klein en er waren moeders met kittens die gevoed moesten worden. Ondanks enkele tekenen die ik had voorzien van een storm die ongeluk met zich mee zou brengen, stemde ik in met de Prey Hunters die erop stonden toch te gaan jagen. Slechts een uur nadat Rose en de rest waren vertrokken begon de sneeuw uit de lucht te dwarrelen en sterkte aan tot een sneeuwstorm. Ik besefte toen al dat ik een fout had gemaakt, maar er was geen mogelijkheid die recht te zetten. Nog een groep erop uit sturen zou betekenen dat ik nog meer van de Tribe kon verliezen. Zodra de storm minder werd ben ik er meteen op uit getrokken met een groep van de beste Guards en Hunters. Ons tegenmoet kwam tot mijn opluchting bijna de complete patrouille die ik er voor de storm op uit had gestuurd. Minus Rose en Pebble. We zijn terug gegaan naar waar de sneeuw van de toppen scheurde en naar beneden stortte, maar het enige wat we vonden waren twee ijskoude lichamen. Ik zei eerder dat mijn zieke periode de op één na zwaarste van mijn leven was. Dit was de zwaarste. Nog nooit heb ik mij zo vreselijk gevoeld als toen.
Het resultaat was dat ik mij volledig op mijn rang stortte. Ik wilde leren hoe ik de gebeurtenissen uit het verleden ten alle tijden kon voorkomen in de toekomst. Stoneteller nam mijn leergierigheid goed op en zorgde ervoor dat ik alles te weten kwam wat hij wist. Ik geloof graag dat ik door deze periode heb geleerd om een echte Healer te zijn, door en door, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Tegen de tijd dat Stoneteller echt oud begon te worden, wist ik hoe ik naar mijn intuïtie moest luisteren en dat ik nooit een voorteken mocht wegwuiven als er binnen de Tribe wat anders werd gezegd. Uiteindelijk moest iedereen toch naar mij luisteren. Er is nooit meer zoiets gebeurd als met Rose, al kan ik natuurlijk geen katten redden van de dood, want iedereen sterft een keer. Tegen het eind van zijn leven nam Stoneteller me mee naar de Star pools en daarna naar de top van de berg die hieraan grensde. We hebben hier ons laatste gesprek gevoerd, waarna we samen in slaap zijn gevallen op het plateau. Tegen de tijd dat het eerste ochtendlicht mij deed ontwaken was mijn mentor vredig gestorven in zijn slaap. Een Healer ben je tot je laatste ademhaling, hoewel dit geen vaste regel is, geldt het voor velen wel.
Met 38 manen begon mijn taak om de Tribe te dienen en dienen en veranderde mijn naam van Mountain that rises towards sky naar Teller of the endless skies, afgekort Skyteller. Als Skyteller heb ik mijn Tribe al vele manen gediend. Door storm, door droogte, door voorspoedige zomers en strenge winters. Nooit heb ik me meer laten gaan als met Rose, hoewel ik tot op de dag van vandaag spijt heb van mijn keuzes en berouw voel om wat deze hebben veroorzaakt. Men heeft gelijk als er wordt gezegd dat wijsheid met de tijd komt. Voorspellingen waar ik eerder moeite mee had, kan ik nu zo ontrafelen zonder al te veel gedoe. Ik weet dat het ooit mijn tijd zal zijn om me bij de Tribe of Endless Hunting te voegen, maar tot die dag zal ik de Tribe of Rushing Water trouw blijven dienen als Healer, een manier van leven waar ik inmiddels in vast gegroeid ben dat ik me niet meer kan voorstellen hoe ik mijn leven op een andere manier zou moeten leiden.
Forum History: None
Trivia
* None
Teller of the Endless skies