Ze kon haar nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. Haar blauwe oogjes waren gericht op een grijs bolletje dat aan in een ander nest lag. Ze kwam nooit vrijwillig in de buurt van nieuwe katten, tenzij daar een goede reden voor was. Kleine Nerite was verlegen genoeg en vond het veel veiliger bij haar zusjes in de buurt. Immers was dat veilig en vertrouwd. Onder het waakzame oog van haar moeder bleef ze in de nursery. Sinds kort had ze eindelijk de moed zelf uit het nest te komen, maar verder dan drie staartlengtes van de nursery af ging er echt niet van komen. Ze stond op en klom werktuigelijk tussen het mos en takjes door tot ze buiten haar nest stond. Haastig stak ze de nursery over, stappend met onvaste pasjes en een wiebelend kontje. Ze bereikte het nest van de ander en tuurde over de rand. Haar mondje viel een stukje open en ze bekeek hem nieuwsgierig. Ontmoet had ze hem nog niet, maar hij woonde hier net zo lang als Nerite zelf. Ze wilde het nest in kruipen maar durfde niet zo goed. Het zag er fijn en warm uit daar binnen. "Neritekit" Zei ze verlegen met een klein stemmetje.
Onderwerp: Vipertongue 
zo 7 apr 2019 - 15:09
