[18-03-'19] Ceremonie

Shadowclan Ceremonie Maart

Tall had eigenlijk geen zin om vandaag op de rots te klimmen, het verplichte praatje te doen, en er weer af te gaan. Het voelde zo fake en bovendien was hij het nogal zat om elke keer wanneer dit net gebeurd was, weer iets mee te maken waardoor de mededelingen voor de volgende keer alweer klaarstonden. Aan de andere kant was het de vaste taak van de leider, en was hij leider. Didn’t he know it.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek.” En let the games begin. En nog meer van dat soort algemene uitspraken.  Afijn, mededelingen eerst maar, dan was dat geweest. "Beste clangenoten," Begon hij, ditmaal relatief rustig, de mededelingen waren niet van heftige stuff voorzien deze keer. "Russetfur verwacht kittens en zal naar de nursery verhuizen, bezoeken is op gevaar van eigen leven." Hierbij stak hij plagend zijn tong uit naar de she-cat, en twinkelden zijn ogen. Iedereen wist wat voor humeur die poes kon hebben, en inmiddels durfde hij dit te flikken. Ze hadden een flinke tijd samen opgetrokken. "Verder hebben we een senior warrior bijeenkomst gehouden over wat we met Bloodclan, Riverclan en Windclan aanmoeten, hierover gaan Acorndust en ik verder in gesprek en wanneer we meer weten komen we bij jullie terug." Leek hem duidelijk.

“Verder zijn er apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben, en wat kittens die aan het apprenticeschap toe zijn,” Ging hij over op het verdelen van mentoren. ” Kinkajoupaw heeft een nieuwe mentor nodig,” Hij zocht de apprentice en glimlachte. ”Dat zal ik op me nemen,” Heerlijk simpel voor de verandering, bovendien zat Wolf op een heel ander deel van haar training dus kon hij het er prima bij hebben. En misschien had het stiekem ook wat te doen met dat hij het wat drukker wilde hebben om te kijken of dat het tumult in zijn hoofd kon stoppen. Maar dat was, terwijl hij zijn apprentice begroette, bijzaak.

Eenmaal terug hoger gesprongen ging hij verder. “Dan zijn er nog wat kittens die toe zijn aan hun apprenticeschap, Stormkit, Marshkit, Sequoiakit en Dragonkit mag ik jullie vragen naar voren te komen.” Hij knikte ook deze kittens even toe. ”Jullie hebben de leeftijd van zes maanden bereikt, en zijn nu oud genoeg om apprentice te worden. Vanaf deze dag zullen jullie bekend staan als Stormpaw, Marshpaw, Sequoiapaw en Dragonpaw totdat jullie warrior worden,” Zijn trotse blik kon hij niet verhullen. ”Jullie mentoren zullen Puffinclif en Stormflare zijn, en Waspsting zal het mentorschap van Sequoiapaw en Dragonpaw op zich nemen,” Nog even en Tall kon een leger beginnen aan apprentices van Shadowclan alleen. ”Mentoren doe uw taken goed, leer de apprentices wat ze nodig hebben, en maak Shadowclan sterk.”

Even liet de kater de tijd voor de mentoren en nieuwe apprentices elkaar te zien en ontmoeten, waarna hij verder ging met de nieuwe warriors.
“Naast het vreugdevolle nieuws dat zoveel apprentices aan trainingen kunnen beginnen, is er ook nog een kat in ons midden die de training afgerond heeft,” Zijn blik gleed naar de desbetreffende katten, en hij wenkte hen naar voren. "Soundpaw, kom naar voren," Hij sprong van de rots en keek de kat serieus in de ogen. "Ik, Tallshadow, leider van Shadowclan,” Yup, nog steeds, ”vraag Starclan neer te kijken op deze apprentice. Die heeft hard getraind om de warrior code te leren, en ik beveel hem aan bij u om warrior te worden." Zijn blik ging naar de apprentice, "Soundpaw, beloof je plechtig de warrior code na te streven, en de clan te beschermen en verdedigen, zelfs moge het ten koste gaan van je eigen leven?" Tall wachtte op het antwoord van de apprentice, en knikte toen. "Dan, bij de macht van Starclan, geef ik je nu je warrior naam. Soundpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Soundwave. StarClan eert jouw snelheid en denkvermogen. Wij verwelkomen je als volwaardige warrior van Shadowclan."
Trots keek hij de nieuwe warrior aan, en neeg toen zijn hoofd naar hen, een beetje respect was hier op zijn plaats.

Na deze plechtigheid sprong de kater weer terug de rots op, en keek de clan rond. Eens zien of het vandaag, weer, zonder gedoe kon.

“Hierbij is deze ceremonie geëindigd.”

Lijstje:

Tallstar riep alle katten die oud genoeg waren om hun eigen prooi te vangen bijeen. Ze wurme zuch direct na die woorden uit het gat van de Nursery, dit was het moment waarop ze had gewacht! De Nursery had ze ondertussen wel gezien en ze voelde zich groot en lomp tussen de kleinere kittens. De katten gingen rondom Tallstar zitten en ze ging snel zitten tussen een paar andere katten in. Echt veel aandacht voor wie het waren had ze niet. Haar snorharen trilden van opwinding toen de kater begon over de Apprentices. “Verder zijn er apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben, en wat kittens die aan het apprenticeschap toe zijn,” hoorde ze hem miauwen. Dat was zij! Tallstar riep een Apprentice naar voren die hij onder zijn hoede zou nemen en ze keek naar de Apprentice. “Dan zijn er nog wat kittens die toe zijn aan hun apprenticeschap, Stormkit, Marshkit, Sequoiakit en Dragonkit mag ik jullie vragen naar voren te komen.” hoorde ze hem miauwen nadat hij terug op de steen gesprongen was. Ze liep naar voren met haar staartje trots in de lucht. Dit was haar moment om papa en mama trots te maken. Ze wist zeker dat ze papa en mama trots gíng maken. ”Jullie hebben de leeftijd van zes maanden bereikt, en zijn nu oud genoeg om apprentice te worden. Vanaf deze dag zullen jullie bekend staan als Stormpaw, Marshpaw, Sequoiapaw en Dragonpaw totdat jullie warrior worden,” miauwde Tallstar en ze voelde de trots door haar gehele lijfje. Eindelijk Apprentice! En wie zou haar mentor zijn? Ze keek naar de Warriors met een niewschierige blik maar op haar vraag kreeg ze weldra antwoord. "... Waspsting zal het mentorschap van Sequoiapaw en Dragonpaw op zich nemen,” miauwde hij en ze keek opzij naar Dragonpaw die haar compleet negeerde. Irritatie borrelde even op en verdween weer toen ze zag hoe hij haar ongeveer aan de kant schoof en als eerste de neus van Waspsting aanraakte. De irritatie maakte plek voor lichtelijke woede. Hoe durfde Dragonpaw?! Dames gingen altijd eerst. Er kon netaan een zuinig knikje vanaf van hem en dat was het dan. Toen hij zijn dikke kont verplaatste liep ze trots met opgeheven kopje naar Waspsting toe en raakte ze haar neus voorzichtig aan. "Waspsting" miauwde ze met de eerbied die haar vader haar geleerd had. Haar gele kijkers gingen even naar haar mede Apprentice die zich als een botte hork gedroeg die ze een schampere blik gaf. Als er iemand de beste zou worden van hun twee dan zou zij dat zijn en niet die hork. Ze keerde Dragonpaw de rug toe en ging naast Waspsting zitten, háár mentor.

Zodra het duidelijk werd dat er een ceremonie aan zat te komen, gingen zowel haar oren als staart recht omhoog staan uit enthousiasme. Ze zou een nieuwe mentor toegewezen krijgen, althans, als Tallstar dat niet vergeten was. Met de vorige had het niet heel goed geklikt en bovendien had die geen tijd meer voor haar trainingen. Haar naam werd, na de algemene mededelingen, als eerste genoemd. Niet vergeten! Nu nog een leuke mentor! Ze stapte wat naar voren uit de groep en de ShadowClan leider vond haar blik, waarna hij vervolgde dat hij haar training op zich zou nemen. Tallstar zou haar training op zich nemen. De Clanleider. De enthousiaste kriebels die bij het aankondigen van de ceremonie door haar heen waren gegaan leken inmiddels vertienvoudigd. Met trillende pootjes stapte ze naar voren zodat ze hem zou kunnen begroeten zodra de ceremonie klaar was. De verdere dingen die de kater zei gingen dan ook in een soort ruis aan haar voorbij. Het enige waar ze aan kon denken was dat zij getraind zou worden door de leider van ShadowClan. Hij wist vast heel veel en dat zou ze allemaal van hem kunnen leren. De ceremonie leek nog een uur te duren, maar uiteindelijk kondigde de tabby aan dat de ceremonie over was. "Wanneer beginnen we met trainen?" flapte ze er haast gelijk uit, opkijkend naar haar nieuwe mentor.

Van te voren was ze al ingelicht dat ze een nieuwe apprentice zou krijgen, vandaar dat ze niet erg verrast was om dit feit. Dat ze er twee kreeg, echter.. Nou ja, er zou wel een reden voor zijn. Het toonde wel dat Tallstar vertrouwen in haar had. In dit aspect dan in ieder geval. De twee apprentices kwamen na de ceremonie naar haar toe, en ze keek hen allebei is doordringend aan waarna ze het vaste ritueel van neusjes aanraken uitvoerde. Meteen merkte ze lichte spanning op bij beide katten, maar besloot dit onderwerp voor nu nog te negeren. "Dragonpaw, Sequoiapaw," begroette ze hen allebei. "Ik ben Waspsting, ik hoop dat jullie mij al kennen. Ik ben erg gesteld op wederzijds respect, ik ben er dan ook niet van gediend dat jullie niet naar mij luisteren. Dan weten jullie dat vast wanneer ik jullie morgen kom ophalen voor de training." Ze knikte hen allebei toe, waarbij ze hen beiden een heel licht glimlachje gunde. "Ik kijk er naar uit, tot morgen."

Stormkit was samen met de andere kittens naar voren gestapt en liet haar blik over alle mogelijke mentoren gaan. Er waren veel warriors die ze graag als mentor zou willen hebben. Haar oogjes stonden helder en enthousiast. Vandaag zou het gebeuren! Stormkit keek even kort naar haar zusje, Sequoiakit, die al even enthousiast als haar bleek te zijn. “Dan zijn er nog wat kittens die toe zijn aan hun apprenticeschap, Stormkit, Marshkit, Sequoiakit en Dragonkit mag ik jullie vragen naar voren te komen.” Daar was het dan, dat was haar naam. Stormkit en die naam zou binnen enkele seconden veranderen! Haar oogjes werden wat groter in afwachting van dat moment. "Wat spannend!" mauwde ze hardop, waarna ze kort opkeek bij het horen van haar moeder. Sssht. Dit was moeilijk voor haar, stil zijn op zo'n spannend moment als deze. Ze wilde het liefst enthousiast rondhuppelen. Ze ging met tegenzin zitten om zichzelf in bedwang te houden. Haar oortjes stonden naar voren toen ze eindelijk haar naam en mentor te horen kreeg. Puffincliff! Oooh, die warrior kende ze wel! Ze moest even zoeken naar de zwart-witte kat, waarna ze op de poes afliep. Ze had tijdens vorige ceremonies gezien wat ze moest doen als nieuwe apprentice en haar moeder had alles nog eens duidelijk uitgelegd, maar ze bood niet direct haar neusje aan. Ze moest eerst even haar gloednieuwe mentor bekijken. Met grote oogjes keek ze de poes dan ook aan, zonder verder iets te zeggen.

@Puffincliff