Strenger

Onderwerp: Strenger za 13 apr 2019 - 12:07

No matter how many times a snake sheds his skin,
he will always be a snake
Voorzichtig kroop de jonge kitten langs de rand van de buitenkant van de Nursery. Het was hem gelukt om aan de havikogen van een Queen te ontsnappen en nu bevond hij zich in het grote kamp. Oh, hoe spannend! Voorzichtig kroop hij verder, terwijl hij zo dicht mogelijk bij de rand bleef en zijn kittenblauwe ogen gericht bleven op een nieuwe 'den'. Het leek alles behalve op de Nursery, waardoor het Shedded zijn aandacht had getrokken. Voorzichtig kroop hij de ingang binnen, waar hij kort aan de rand bleef stilstaan. Zijn ogen stonden groot bij het zien van de stapels.. planten? Hij had zo'n dingen nog nooit gezien. Voorzichtig stak hij zijn neusje naar voren, terwijl hij er kort aan snoof. Zijn neus krulde zich wat op bij de plotselinge overprikkels van zoveel geuren tegelijk. Oof! Dat had hij niet verwacht.

Bloodpaw first

Onderwerp: Re: Strenger zo 21 apr 2019 - 15:11

De zwart met rood gevlekte maine coon was net klaar met het sorteren van enkele kruidens. Netjes had hij alles opgestapeld of verplaats naar een wat beschuttere plek. Het leek er op dat elke dag steeds meer katten, vooral kittens, het heel erg interessant vonden om hier rond te hangen. Laatst had hij zelfs een warrior betrapt die s’nachts stiekem tussen de pijnstillers zat te neuzen en Bloodpaw had geen zin dat straks meerdere clangenoten dachten dat het hier een vrije inloop was. De tom zuchtte goedkeurend toen hij het laatste stapeltje bladeren neer gelegd had en liep dieper de den in waar de slaapplaatsen van Acefray en hem te vinden waren. Niet dat zijn mentor en hijzelf hier alleen sliepen maar ook Tallstar was er elke nacht hier te vinden en kwam Pepperkit vaak ook s’nachts aangetrippeld. De medicine cat apprentice keek om het hoekje waar de extra grote mosnest van Acefray lag die hij deelde met Tallstar. Soms voelde hij zich een beetje eenzaam hier, tenslotte lag Bloodpaw wel alleen in tegenstelling tot Acefray, die altijd lepeltje lepeltje lag met zijn beste vriend. Voor kort had de tom willen vragen als hij Beechpaw hier mocht uitnodigen, maar omdat de laatste tijd veel geroezemoes rond ging tussen hen had hij liever niet dat straks ook nog zijn mentor dacht dat hij iets voelde voor de bruine tabby she-cat. De tom bleef trouw aan de code- mocht hij ooit liefde voor een ander voelen, dan zou zijn rang altijd daar boven staan. Bloodpaw wiebelde met zijn neus toen hij een melk geurige lucht opving. Een zachte walm speelde als een kleine vliegend vlinder rondom zijn neus en kort trok de tom zijn wenkbrauw vragend omhoog. Was Brittlekit op visite? Nee, de zwart met wit gevlekte kit had hem dan allang geroepen. Het was iemand anders.. De medicine cat apprentice liep zijn slaapplaats uit en zag al snel een rook kleurige kit bij zijn kruiden staan. Oh nee, oh nee. Alarmbellen gingen in zijn kop af. Bloodpaw stapte meteen naar voren en pakte de kit bij zijn staart om deze naar achteren te trekken, weg van de geneeskrachtige kruiden’s . “Wat denken we aan het doen te zijn?” Vroeg hij niet al te vrolijk terwijl hij de kit onderzoekend bekeek. “Heb je iets van de planten gegeten?” Zijn stem klonk licht gehaast, bezorgd maar ook boos. “Nou?” Pushte hij door. Als de kitten wat gegeten had.. dan was hij straks dood, de moeder van deze kit was namelijk niet het aller liefste

Onderwerp: Re: Strenger wo 24 apr 2019 - 15:30

No matter how many times a snake sheds his skin,
he will always be a snake
Nadat de kitten eindelijk hersteld was van de aanslag op zijn reukorgaan, boog hij zich weer een stukje dichterbij de stapel vreemde blaadjes. Deze keer snoof hij de lucht iets minder intens naar binnen, terwijl hij een poging deed om de geur te plaatsen. Maar voordat hij de kans kreeg om na te denken, werd de kitten aan zijn staart achteruit getrokken. Een luide piep schoot door de Medicine Den heen, terwijl hij zich snel omdraaide en laag op de grond bleef liggen. Hij zag toen pas dat hij de Medicine Cat Apprentice was. Verbazing stond in zijn blik, want hey, waar was dat nou voor nodig geweest?! De ander bekeek hem onderzoekend, bijna alsof hij hier was omdat hij ziek was. Sheddedkit luisterde naar zijn woorden en drukte zijn oortjes naar achteren. "N-nee.." Piepte hij. "Ik heb eraan geroken.." En toen leek de kitten zich plots iets te beseffen. Oh nee! "Ga ik nu naar Darkclan?!" Hij wilde niet naar Darkclan!

Onderwerp: Re: Strenger za 27 apr 2019 - 10:07

De kitten waar hij aan de staart getrokken had keek hem verbaasd aan. Hoe dan? Hij was de gene die verbaasd moest zijn, kittens en andere katten die hier niks hadden te zoeken hoorde hier niet rond te sneuvelen. Zijn blik stond dan ook streng, maar ook wel bezorgd. Sheddedkit was namelijk bij de kruiden’s wezen lopen rondsnuffelen en was de kans dat de kit iets had opgegeten groot. Bloodpaw ondervroeg hem dan ook en bekeek hem onderzoekend. Hopelijk had de jonge kit niks naar binnen gewerkt. Toen hij het dan ook vroeg beantwoorde de zwart grijzige kit dat hij er enkel aan geroken had. De medicine cat apprentice bromde en snuffelde aan de kit, soms durfde de ettertjes wel eens te liegen door de druk maar Sheddedkit adem rook niet naar de planten die hier lagen. Opgelucht zuchtte de maine coon dan ook, net de kit terug willend schoppend naar de nursury toen hij ineens vroeg als hij nu naar de Darkclan ging. Darkclan? Wat in Starclan naam was dat nou weer? Was het een zogenaamd spelletje die de kits aan het spelen waren deze week? Bloodpaw schudde zijn kop lichtjes van nee maar toen schoot er iets in zijn kop. “Ja.” Beantwoorde hij vluchtig nadat hij nog geen seconde geleden bijna een nee verkocht had aan de kitten. “Je mag echt niet zomaar door de kruiden’s snuffelen, er kunnen hele gevaarlijke dingen hier liggen.” Mauwde de tom serieus. “Maar-“ Hij keek de rook kleurige kit goed aan. “Als je beloofd dat je nooit meer iets stouts doet.. dan hoef je dit keer niet naar Darkclan.”

Onderwerp: Re: Strenger za 27 apr 2019 - 10:26

No matter how many times a snake sheds his skin,
he will always be a snake
De kitten staarde met grote ogen naar de grote gevlekte kater. Oh nee, had hij iets verkeerds gedaan? Hij bleef stil zitten terwijl de ander hem leek te onderzoeken, Shedded wist niet wat het probleem was. Hij had gewoon aan de bos blaadjes geroken, wat was er zo verkeerd aan? Op de geur na. Yikes, wie wilde die dingen bewaren? Ze stonken! De hele den stonk ernaar! Een beetje onbewust krulde hij zijn neusje weer op toen de ander dichterbij kwam. Bah, de ander stonk er ook al naar! Al wist hij niet zeker of hij de geur van deze den erger vond dan de muffe, melkachtige geur die in de nursery hing. De buitenlucht geur was veel beter, als je het aan hem vroeg. De kitten haalde verontwaardigd adem toen de ander, na eerst zijn hoofd te hebben geschud, opeens ja zei. Oh nee! Hij was niet klaar om naar Dark clan te gaan! Daar zaten alle stoute katten, toch?! Hij slikte, nu plots wel heel erg bang voor die enge katten. Dan had hij nog liever 100 mama's. Hij keek om naar de kruiden. Oh, die verdomde kruiden! Hij had er nooit aan moeten snuffelen!

Een opgeluchte zucht rolde over zijn lippen toen de ander hem een andere optie gaf. Hij knikte meerdere keren heel erg ijverig. Natuurlijk beloofde hij dat! "Ja, ik zal een goede kitten zijn, beloofd!" Oh, alles om niet in Darkclan te eindigen! Zo eng! "Wie ben jij eigenlijk?" Hij had de kater al een paar keer gezien in de Nursery, maar nog nooit met hem gesproken, en na dit gesprek was Shedded wel heel benieuwd naar de vreemde kater die hem van de kruiden had weggetrokken.

Onderwerp: Re: Strenger za 27 apr 2019 - 12:01

Bloodpaw was gaan zitten nadat hij zeker wist dat de kitten voor hem niks van de kruiden’s had gegeten maar keek hem altijd nog met een schuine blik aan. Hij was niet al te blij met de situatie maar hij kon niet boos zijn, hijzelf was ook als kitten zijnde vaak genoeg hier de den ingeslipt om alles te bewonderen. Hij had zelfs Acefray’s spinrag voorraad helemaal verpruts omdat hij even dacht dat hij zijn eigen wondje wel kon behandelen maar inplaats van dat was hij verwikkeld geraakt in de plakkerige spinnenwebben en hierdoor alles verpest. Zijn vacht had toen een lange wasbeurt nodig gehad en natuurlijk een preek. Al had dat hem niet tegengehouden om nog altijd Acefray lastig te vallen met honderden vragen en zelf gevonden plantjes naar hem toe te slepen. De tom was al vaak te vinden hier en uit eindelijk had Acefray hem benoemd tot zijn apprentice, de dag van zijn leven. Hij had toen nooit gelukkiger kunnen, dit was zijn droom. Ook al was zijn (pleeg)vader Wavecreast er niet mee eens geweest liet hij zichzelf niet stoppen om zijn droom uit te laten komen. Ooit zou hij de medicine cat worden van Shadowclan en hij wou niks lievers. Dit was zijn passie, zijn leven. Als Bloodpaw nu ineens toch moest gaan trainen voor het warrioschap zou hij nooit zo gelukkig kunnen zijn als nu.

De zwart met rood gevlekte maine coon had Sheddedkit verteld dat hij braaf moest zijn als hij niet naar Darkclan toe wou. Gelukkig leek de kitten zijn uitspraak serieus te nemen en beloofde hem een goeie kitten te zijn. Bloodpaw glimlachte en gaf hem een aai over zijn bol met zijn poot. “Goed zo.” Mauwde de medicine cat apprentice met een vriendelijke knipoog. “Laat me er niet achterkomen dat je niet luistert, ik weet namelijk hoe je de Darkclan katten moet oproepen en als ze komen dan nemen ze alle stoute kittens mee!” Sprak de tom nog tussendoor. Hopelijk zou Sheddedkit er van schrikken en dat hij braaf zal zijn, maar ook weer niet te erg schrikken dat hij hier straks een trauma van over hield. "Wie ben jij eigenlijk?" Vroeg de kitten. Hij wist wel wie hij was maar dat kwam omdat hij veel in de nursury kwam en vaak praatjes maakte met de moederkatten. Zo had hij ook laatst zijn broertje, Pythonkit, blind verklaard dus hij was wel eens in de buurt geweest van Sinclaw’s nestje. Dan ving je ook wat sneller de namen op. “Ik ben Bloodpaw, de medicine cat apprentice.” Mauwde hij met een vriendelijke trek van zijn snorharen.

Onderwerp: Re: Strenger zo 28 apr 2019 - 11:09

No matter how many times a snake sheds his skin,
he will always be a snake
De kitten besloot uiteindelijk maar te gaan zitten, zijn kittenblauwe oogjes gleden nog even naar de stapels 'kruiden' - zoals de kater voor hem ze noemde -, maar uiteindelijk trok zijn interesse compleet naar de kat die hem er van weg had getrokken. Hij leek heel serieus te zijn over het feit dat Shedded er niet aan mocht snuffelen, dus besloot Shedded dat hij dat nu ook niet meer ging doen. Of hij zijn belofte de volgende keer nog kon herinneren, dat was een goede vraag, want als jonge kitten wilde hij soms nog wel het een en ander vergeten - vooral als het in zijn voordeel werkte. Hij liet zijn hoofdje wat scheef vallen bij de opmerking van de kater voor hem. Hij kon echt Darkclan katen oproepen? "Serieus?" Reageerde hij, nieuwsgierig. "Kan je mij dat leren?" Dat leek hem echt een hele goede truc! Dan kon hij Chillykit en Shrewkit laten ophalen door Darkclan leden, ja! Perfect! Hoefde hij zich daar nooit meer aan te ergeren.

Bloodpaw. Dat was zijn naam. Shedded knikte. Aha. "Dus jij bent de apprentice van Acefray?" Vroeg hij uiteindelijk. De kater was zó groot! Shedded had eerst gedacht dat hij gewoon een warrior was, maar nu hij goed nadacht rook Acefray ook naar kruiden. De grijze kater kwam wel eens aan hun nest, wat Shedded soms wel vreemd vond, want ze waren toch allemaal gezond? "Is het leuk een medicine cat te zijn?"

Onderwerp: Re: Strenger