ThunderClan Ceremonie [05-2019]

Newleaf was laat dit jaar. Het was nog vaak koud en prooi bleef lastig te vinden met het ijs en de sneeuw die nog vaak de bosgrond bedekten. De Clan kon wel wat extra poten gebruiken en gelukkig was het voor een aantal kittens tijd om aan hun trainingen als apprentices te beginnen, terwijl een aantal apprentices een nieuwe mentor nodig hadden. Thornstar klauterde dan ook op de High Rock om ThunderClan toe te spreken. "Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!"

Zoals gewoonlijk wachtte hij even tot de aanwezige katten zich voor hem hadden verzameld. "Hastykit, Fraykit en Waterkit, komen jullie maar naar voren," begon hij. "Jullie zijn nu zes manen oud, en het is tijd voor jullie om Apprentices te worden."
"Hastykit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Hastypaw. Jouw mentor zal Coldstreak zijn. Coldstreak, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Hastypaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent." Hij wachtte even af tot de kersverse mentor en apprentice elkaar hadden begroet, waarna hij verder ging met de Ceremonie.
"Fraykit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Fraypaw. Jouw mentor zal Glazeheart zijn. Glazeheart, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Fraypaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent." Ook dit keer wachtte hij af tot de mentor en apprentice elkaar hadden begroet.
"En Waterkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Waterpaw. Ik zal zelf jouw training op mij nemen," zei hij, waarna hij van de High Rock af sprong om zijn neus tegen die van de jonge kater aan te drukken. Het was al een hele tijd geleden sinds hij zelf nog een apprentice had gehad, en nu hij zijn leiderstaken wat meer kon verdelen tussen hemzelf en Eveningglow leek dit hem een goede gelegenheid om het mentorschap weer eens op te pakken.

De Cermonie was nog niet afgelopen, maar voor de volgende mededeling was het minder noodzakelijk om terug op de High Rock te klimmen. "We hebben daarnaast nog een paar apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Swallowflight, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Ardentpaw, en Mallowleaf, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Cherrypaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent."

"Hierbij is de ceremonie beëindigd," sloot hij af, waarna hij weer naar zijn kersverse apprentice toe stapte en hem met een warme glimlach begroette. "Gefeliciteerd, Waterpaw. Ik stel voor dat we even wachten tot het weer wat kalmer is in het kamp, dan zal ik je daarna meteen een rondleiding geven door het territorium."

Lijst en tags:

Ze had nog nooit een ceremonie gezien. Maar dat wou ze wel graag. Heatherkit droomde over het moment dat ze warrior zou worden. Eindelijk net zo cool worden als Thornstar en Eveningglow! En als mama natuurlijk. Eigenlijk mocht ze niet te ver uit de nursery komen, maar dit keer zou ze voor zichzelf een uitzondering maken en het toch stiekem doen. Ze had Thornstars stem door het kamp horen galmen en ze wist wat dat betekende! Met grote ogen keek Heatherkit naar de leider die daar hoog stond en iedereen toesprak. Met haar kleine stemmetje gilde ze mee met iedereen die hun nieuwe namen riep. Toen alles voorbij was en de katten weer langzaam oploste ging Heatherkit op pad. Waterki-paw kende ze nog wel! Die had ze vaak gezien in de nursery. En hij was vaak bij tante Mistgaze geweest. Maar toen kwam ze op een paar muizenlengtes afstand tot stilstand. Ze zag Thornstar bij Waterpaw staan. Wow, wat was Thornstar groot en sterk! Zou zij later ook zo worden? Een paar momenten bleef ze even staan en toen gleed haar blik naar Waterpaw, die ze zachtjes aantikte. "Ge-gefeliciteerd Waterpaw! Kom je nog wel op visite soms?" vroeg ze toen zachtjes terwijl haar ogen weer langzaam naar Thornstar gleden. Zo cool.

Een grijze kitten stapte naar voren toen Thornstar op de High Rock klom en zijn stem door het kamp galmde. Ze had inmiddels al een paar ceremonies achter de rug, maar het was nog steeds niet gemakkelijk voor de grijze kitten om toe te kijken hoe nog een lading jongere kittens benoemd werden tot leerling. Ze had nu bijna twee manen langer in het kamp en Nettlekit begon het te voelen. De alsmaar sterker wordende druk om het kamp uit te mogen. Op een afstandje van de rest ging ze zitten en bekeek ze het tafereel met iet wat sombere ogen. 'Hastykit, Fraykit en Waterkit, komen jullie maar naar voren. Jullie zijn nu zes manen oud, en het is tijd voor jullie om Apprentices te worden.' Nettlekit keek reikhalzend op of ze de rode vacht van Waterkit ergens tussen de menigte kon vinden. Ze zag hem nergens.. Hastykit en Fraykit waren eerst aan de beurt, en toen het de beurt van Waterkit was zag ze hem al. Zijn rode vachtje stond bijna in vlam tussen al die donkere pelzen. 'En Waterkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Waterpaw. Ik zal zelf jouw training op mij nemen,' Nettlekit voelde hoe een bekend gevoel in haar maag zich nestelde. Ze betrapte zichzelf erop dat ze een beetje jaloers op Waterkit was. Hij werd nog voor haar apprentice én kreeg ook nog eens de leider als mentor. Nettlekit zuchtte vermoeid en duwde het gevoel weg. Het had totaal geen zin om jaloers te worden. Veranderen kon ze het toch niet, en ze zou er beter aan doen blij te zijn voor Waterkit. Immers was hij haar enigste vriend.. vrienden deden niet lelijk tegen elkaar. 'We hebben daarnaast nog een paar apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Swallowflight, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Ardentpaw, en Mallowleaf, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Cherrypaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent.'

En met dat was de ceremonie beëindigd. Nettlekit keek om zich heen, verveeld nu. Ze zou wel weer terug moeten gaan naar haar taken.. daar had ze absoluut geen zin meer in. Ze duwde ook die gedachten weg. Niet klagen. Anders zit je hier tot je een elder bent. Herinnerde ze zichzelf. Nettlekit stond op en begon zich een weg te banen naar Waterkit toe. Nog net ving ze de laatste woorden op die Thornstar tegen hem zei. "-dan zal ik je daarna meteen een rondleiding geven door het territorium-" Nettlekit forceerde een glimlach op haar gezichtje toen ze bij hem was. "Gefeliciteerd Waterkit!" Ze keek ook even omhoog naar Thornstar en maakte een houterige hoofdbeweging. Ze gaf Waterkit een neusje voordat ze achteruit stapte. "Eh- veel succes met je training.. je doet het vast goed." Besloot ze. Ze wist niet echt waar ze naar moest kijken. Ze wilde niet laten zien dat ze jaloers was, of verdrietig dat ze nog steeds straf had, en ze wilde absoluut niet dit moment verpesten voor Waterkit. Dus schoot ze hem nog een glimlach toe voordat ze zich maar vlug omdraaide.

Tag: @Waterpaw @Thornstar

Coldstreak

Coldstreak was net bezig zijn pels te wassen toen hij de oproep van zijn leader hoorde. Een kleine, nauwelijks merkbare glimlach gleed om zijn lippen toen hij de kittens zag staan die vandaag benoemd zouden worden tot apprentices. Het was altijd fijn om te zien hoe de Clan erop vooruit ging. Het toonde aan dat zelfs deze extreem harde leafbare hun niet klein had gekregen. Hij deed een paar stappen vooruit totdat hij, tussen de andere katten, een goed zicht had op zijn leader. De Ceremonie begon met het benoemen van de kittens die hun nieuwe naam zouden krijgen; Coldstreak bewoog verrast zijnde met zijn oortjes toen hij zijn eigen naam hoorde. De eerste kitten die benoemd werd als apprentice was ook meteen de kitten die hij als apprentice kreeg. Hij had totaal niet zien aankomen dat hij als mentor uitgekozen zou worden en dus bewoog hij verrast zijnde met zijn oortjes toen zijn leader hem benoemde. Hij gaf een plechtig knikje en liep vervolgens in de richting van zijn nieuwe apprentice, zijn kopje buigend zodat ze elkaars neuzen aan konden raken. “We zullen morgenochtend beginnen met je training,” sprak hij op een kalme toon. Zo had Hastypaw genoeg tijd om nog wat tijd door te brengen met haar nieuwe vrienden en hadden anderen de tijd om haar te feliciteren. En zo kon hij zelf natuurlijk een beetje bekomen van het feit dat hij opeens mentor was geworden. Zijn blik viel op de andere kittens die een mentor kregen en hij trok kort teleurgesteld met zijn oortje toen Meltingglacier daar niet toe leek te behoren. Hij had ernaar uitgezien om samen met hun apprentices te gaan jagen, maar misschien kon dat ook wel voor een andere keer. Er zouden immers nog wel een paar ceremonies volgen eer dat Hastypaw warrior zou worden, mits Coldstreak zijn werk natuurlijk goed deed. Hij had er echter alle vertrouwen in dat het goed ging komen. Het feit dat hij jong was, wilde zegen dat zijn eigen training nog vers in zijn geheugen lag. En dat was een goede instelling om eraan te beginnen, nietwaar?

Tag: Hastypaw

Cherrypaw

Cherrypaw kwam met een vreemd gevoel in haar onderbuik naar de rots toegelopen waar Thornstar net een oproep had gedaan om te verzamelen. Sparkfur had haar training behoorlijk verwaarloosd en zeker na die laatste actie was de maat vol geweest. Er was haar een andere mentor beloofd en Cherrypaw wist ook wie dat ging worden. En hoewel hij momenteel één van de weinigen was waar zij zich op haar gemak bij voelde, voelde ze toch een rilling over haar rug gaan toen ze de nietsziende blik van Sparkfur zag. Hij leek het niet eens erg te vinden wat haar overkomen was en dat hij haar kwijtraakte als apprentice. Haar oren zakten in haar nek en ze bewoog wat ongemakkelijk met haar pootjes over de grond toen Thornstar begon met de Ceremonie. Eerst werden alle kittens benoemd als apprentices en kregen een mentor toegewezen, daarna waren zij en een andere apprentice aan de beurt. Ze vroeg zich af of Ardentpaw ook zo verwaarloosd was geweest door zijn mentor. Ze slikte toen ze haar eigen naam hoorde en keek nog één keer hoopvol in de richting van Sparkfur, alleen maar om een lege plek te zien waar hij net nog stond. Ze slikte weer en liep op Mallowleaf af, zich pijnlijk bewust zijnde van de littekens die ze had opgelopen, zowel fysiek als mentaal. Ze richtte haar blik wat angstvallig naar boven toen ze zijn neusje aan moest raken met het hare en met een voorzichtige glimlach deed ze weer een stap naar achteren. “H-Hij is weg,” murmelde ze en even was het niet duidelijk of ze het over de kat van haar aanvaring had of Sparkfur. Het was wel duidelijk dat de angst nog steeds diep in haar geworteld zat en onzeker deed ze een stap terug, afwachtend wat Mallowleaf nu zou gaan zeggen.

Tag: Mallowleaf

De jonge apprentice liep met een opgewonden maar toch nerveus gevoel op de high rock af nadat Thornstar een oproep had gedaan om te verzamelen. Het was tijd voor een nieuwe ceremonie en hij zou vandaag zijn nieuwe mentor worden toegewezen. Het was allemaal wat spannend, want hij wist natuurlijk niet wat voor kat het zou zijn. Hij luisterde geduldig hoe zijn leider de ceremonie begon met het benoemen van de kittens naar apprentices. Hij herkende de twee nog vaag van zijn tijd in de nursery. Waterpaw moest vast blij zijn met Thornstar als zijn mentor. Ardenpaw hoopte maar dat hij een goede mentor kreeg. Hij respecteerde iedere warrior in de clan, maar niet alle waren even aardig. Dan was toch eindelijk het punt aangebroken waar hij zou horen wie zijn mentor zou worden. "We hebben daarnaast nog een paar apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Swallowflight, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Ardentpaw, en Mallowleaf, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Cherrypaw. Ik verwacht dat jullie hen alles zullen leren wat je kent." Zijn blik gleed even naar Cherrypaw, die zeker zo nerveus als hem leek, misschien wel meer. Er zat vast een verhaal achter, maar niet een die hij wist. Hierna liet hij zijn ogen over de open plek glijden, opzoek naar een glimps van zijn mentor, Swallowflight. Hij wist niet veel over de zwarte kattin, behalve dat ze samen met de kittens de nursery uit bleek te gaan nu.

"Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!"

Gelijk stak de rode kater zijn kop uit de nursery. Zijn groene ogen groot van enthousiasme. Hij had heus wel alle dagen bijgehouden, en nu was het moment aangebroken. Een week geleden had hij geweigerd de nursery uit te komen, vlak na het nieuws van zijn moeder. Hij had nu alleen nog Swallowflight over. Toch was hij het langzaamhand aan het accepteren. Het moest wel. Het duurde dagen voor hij zichzelf beloofd had dat Herondulcet op een betere plek was. StarClan zou voor haar zorgen, ze was immers alleen maar goed geweest. Het zou lang duren voor hij haar weer kon zien. Zou zij hem wel zien? Zijn blik ging kort omhoog. Hij hoopte dat ze op hun aan het neerkijken was. De rode kitten liep met grote passen naar de High Rock, waar Thornstar zich bevond. Oké, kom maar op. Hij was er klaar voor. Wie ook zijn mentor werd zou geen spijt krijgen.

"Hastykit, Fraykit en Waterkit, komen jullie maar naar voren. Jullie zijn nu zes manen oud, en het is tijd voor jullie om Apprentices te worden." Oh dat was zijn naam! Waterkit besloot om naast zijn zusjes te zitten. Hij was bijna net zo groot als een apprentice, maar nu hij naast Fraykit zat merkte hij op dat ze al wat groter was dan hem. De jonge kater schonk hun een vriendelijke glimlach voordat Thornstar weer begon te spreken. Zijn oren spitsten naar voren en meteen had hij zijn aandacht op zijn leider gericht. Hastykit werd als eerst Hastypaw en kreeg Coldstreak als haar mentor. Fraykit werd als volgt Fraypaw en kreeg Glazeheart. Waarom was hij als laatst? Hij was de oudste, toch? Maar nu was hij aan de beurt. Dat wist hij zeker. Hij zag het al aan de blik van de leider, wie had hij als zijn mentor? Zou het Swallowflight zijn? Of misschien zelfs Mistgaze? Nee, dat zou lastig zijn. Of oh! Misschien-
"En Waterkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Waterpaw. Ik zal zelf jouw training op mij nemen," Voor even moest hij het in zich nemen. Thornstar als zijn mentor? De rode kater stond langzaam op, nog steeds niet zeker of dit wel echt was. Maar toen hij toekeek hij de leider zijn kant op riep om zijn neus tegen Waterpaw’s aan te tikken leek het wel net echt. Wow. Thornstar als mentor?
Zijn ogen waren nog steeds groot terwijl hij de andere kater bleef aankijken. Zelfs toen hij de andere apprentices een mentor gaf. Hij had ergens Swallowflight en Ardentpaw kunnen horen. Maar verder was hij nog steeds de kater aan het bewonderen. Thornstar!
"Hierbij is de ceremonie beëindigd," dat trok hem weer terug naar de realiteit. Waterpaw keek om zich heen en merkte al gauw dat de ceremonie inderdaad klaar was. Iedereen had een mentor nu, en hij was tenslotte ook nog een Waterpaw! Hoelang voor hij zijn warriornaam zou krijgen? Thornstar stapte nogmaals naar hem toe en gaf hem een warme glimlach. Waardoor de rode apprentice hem een brede glimlach terug gaf. "Gefeliciteerd, Waterpaw. Ik stel voor dat we even wachten tot het weer wat kalmer is in het kamp, dan zal ik je daarna meteen een rondleiding geven door het territorium." Sprak hij als volgt. Waardoor Waterpaw heel snel knikte. Hij kon haast niet wachten. ”Ik kan niet wachten, Thornstar. Ik beloof dat ik een goede apprentice zal zijn.” Miauwde hij aan een stuk door. ”Niet dat ik dat al weet maar ik zal mijn best zeker doen en ik kan ook heel goed opletten. Ik kan meer dan meesten denken en ik heb ook veel-“ Hij stopte met praten toen hij een tikje voelde en keek neer naar een kitten. Heatherkit, die kende hij wel. Hij had de nursery met haar gedeeld. Maar vandaag niet meer. Hij kon eindelijk bij Maplepaw en de rest slapen! "Ge-gefeliciteerd Waterpaw! Kom je nog wel op visite soms?" Kwam de vraag. Waardoor hij zich naar de kattin keerde en haar met een glimlach aankeek. ”Tuurlijk, anders mag je aan mijn staart trekken. Het gaat ook niet lang duren voordat jij apprentice wordt. Het ging veel sneller dan ik verwacht had.” Snorde Waterpaw als volgt. Hij keek weer op toen hij Nettlekit zijn kant op zag lopen. Gelijk ging zijn staart omhoog in enthousiasme. Zijn vriendin, hij had al gehoopt dat hij haar zou zien. Maar helaas was zij nog steeds een kitten. "Gefeliciteerd Waterkit!" Zei ze als volgt voor hij een neusje van haar kreeg. "Eh- veel succes met je training.. je doet het vast goed." Waterpaw wachtte voor even voor hij eindelijk wat zei. ”Dank je, Nettle. Ik wed dat het ook niet lang voor jou duurt.” Sprak hij als volgt. Maar de kattin was al omgedraaid om weg te lopen. Hij kon wel opmerken dat ze niet al te blij was. Maar dat was hij ook niet toen Maplepaw apprentice werd. Hij hoopte maar dat ze niet dacht dat ze dan geen vrienden meer waren. Want ze bleef nog steeds zijn beste vriendin.

Voor even keek Waterpaw rond naar Swallowflight. Stiekem had hij gehoopt dat ze gelijk naar hem toe was gelopen, al klonk dat egoïstisch. Misschien kwam ze toch wat later? Ze was immers druk bezig nu dat ze weer mentor was. Hij keek omhoog naar Thornstar en gaf hem een korte glimlach. ”Nu?” Was het enige wat hij zei. Ongeduldig was hij zeker. Maar hij was gewoon zo blij en opgewonden nu hij apprentice was. Het was gewoon iets waar hij mee geboren was. Hij kon niet wachten om zichzelf te bewijzen als de beste warrior in ThunderClan. Misschien zelfs Deputy!

+ tag Thornstar, Heatherkit, Nettlekit

"Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!" Bulderde de stem van Thornstar door het kamp. Glazeheart was blij met een beetje afleiding en hij ging rustig zitten op een plek waar hij alles goed kon zien en horen. "Fraykit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Fraypaw. Jouw mentor zal Glazeheart zijn. Glazeheart, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Fraypaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent." Awh yeesss! Hij had al verwacht dat hij een apprentice toegewezen zou krijgen nu hij Lionmane succesvol had opgeleid tot warrior. Fraypaw was het dochtertje van Swallowflight, zijn vroegere mentor. Leuk hoe zo de cirkel rond is. Hij knikte naar Thornstar waarna hij op zijn new leerlinge afstapte. "Heey Fraypaw! Ik ben blij om jou de kunsten van het krijgerschap te leren." Miauwde hij vrolijk nadat hij het neusje van haar had aangeraakt. "Maak vandaag maar een nestje in de apprentice den, dan zie ik je morgenvroeg bij zonhoog voor je eerste training. Spannend he!?"

Fraypaw

Vandaag was de dag, de dag dat ze een apprentice zou worden. Kort had ze haar oortjes in haar nek gelegd en geslikt. Niks was normaal hier aan... Zo voelde het in ieder geval niet. Maar goed, wat kon ze eraan doen? Even schudde de prachtige poes haar gestreepte kopje even en richtte ze deze langzaam op. "Hastykit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Hastypaw. Jouw mentor zal Coldstreak zijn. Coldstreak, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Hastypaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent." Klonk er van Thornstar af. Even liet de gestreepte poes haar oortjes wat zakken en keek ze op. Wie was Coldstreak? Al snel verscheen een zwarte kater voor haar, eentje die haar zacht aan neusde. Kort trok ze haar kopje wat terug, onzeker en ietwat afstandig. Ze wilde dit soort lichamelijke contact niet... Traditie of niet. Hastypaw was nogal moeilijk op dat vlak, al sinds enkele manen. Haar ouders mochten haar dan ook niet meer aanraken, het zorgde voor overuren in haar kop. "We zullen morgenochtend beginnen met je training," sprak haar mentor en kort trok het poesje even weer met haar oortjes... Lichte woede en irritatie in haar ogen. Ze had het immers wel gehoord... Waterpaw, haar broer, kreeg Thornstar als mentor... En daarbovenop kreeg hij zijn eerste training vandaag nog! "Ik wil nu al trainen!" riep ze dan ook boos naar de zwarte warrior. Haar staart zwiepte even nijdig heen en weer. Ze had helemaal geen zin om andere katten te feliciteren of wat dan ook. Ze wilde NU beginnen! Nu! Nu! NU!

Ontspannen lag Mallowleaf op zijn zij. Het zwarte puntje van zijn staart wiegde heel zacht heen en weer. Hij gaf zijn voorpoot een paar rustige likken terwijl hij met één oog Thorstar in de gaten hield die zijn zegje deed over de nieuwe leerlingen die gekozen werden. Hij geeuwde breed en legde zijn kop neer op de grond. Vandaag zou een heerlijke dag worden om te luieren, vond hij zo. Maar hij had een taak te doen want hij wist dat vandaag hij ook gekozen zou worden. Als mentor. Mallowleaf deed zijn ogen een tel dicht en genoot van het gevoel van gesloten oogleden. “We hebben daarnaast nog een paar apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben.” Ah, daar was het. De gevlekte kater tilde zijn kop weer op en spitste zijn oren. Swallowflight haar naam viel als eerste, ze kreeg de jonge Ardentpaw toegewezen wat betekende dat hij zoals afgesproken Cherrypaw zou krijgen. De ceremonie beëindigde zich en dat was het teken dat hij van zijn luie gat af moest komen. Hij slaakte een zucht en duwde zich in een zittende positie toen hij de rossige apprentice zijn kant al zag opkomen. Hij begroette haar met een snor en beantwoordde haar neusje met de zijne. “Ja.” Beaamde hij. “En dat is maar goed ook.” Even bleven zijn ogen hangen op fe plek waar Sparkfur zo net nog gezeten had. Hij toonde Cherrypaw een geruststellende glimlach en kwam overeind, de luie spieren in zijn achterpoten uitrekkend terwijl hij dat deed. Hij kreunde nog eens toen hij voorover boog en zijn voorpoten ook lekker uitrekte. “Ik word oud..” mompelde hij met toegeknepen ogen. “Sparkfur is een mousebrain, jij niet. Vanaf vandaag beloof ik dat ik je alles zal leren wat ik weet.” Miauwde Mallowleaf met een plotse serieusheid die normaal afwezig was in zijn stem. De vrolijke fonkeling in zijn ogen verdween niet. “Heb je zin om al te beginnen of wil je liever eerst bijkomen? We hebben geen haast hoor, ik kan tot morgen wachten.” Vroeg hij met nog een uitgebreide rek-beurt.

Tag: @Cherrypaw

De witte shecat had vanaf een afstandje toegekeken toen Coldstreak werd genoemd en hij een apprentice toegewezen kreeg, waardoor er een kleine glimlach op haar lippen speelde. Ze kreeg zelf geen apprentice wat ze wel jammer vondt, maar misschien dat ze er eentje bij de volgende ceremonie zou krijgen, dan konden ze misschien samen trainen. De kattin stond op toen Thornstar klaar was en liep snel naar de zwarte tom toe. "Gefeliciteerd," miauwde ze zachtjes terwijl hij vertelde dat ze de volgende dag zouden beginnen met trainen waarna de nieuwe apprentice begon te piepen dat ze nu wou trainen. Melting gaf de kater een kopje tegen zijn schouder en een snelle lik over zijn wang terwijl ze tussen hem en Hastypaw heen en weer keek. "Ik zie je later wel weer Cold" sprak ze nog net zo zacht als daarvoor en draaide zich weer om om te gaan jagen, het had toch geen zin om bij die twee te blijven hangen en ze had zelf geen apprentice die ze iets kon leren, dus kon ze zichzelf net zo goed nuttig maken.

tag :: Coldstreak

Cherrypaw wist niet meteen waarom, maar ze voelde zich warm worden door de woorden die haar mentor uitsprak. Het was duidelijk aan wiens kant Mallowleaf stond en hoewel ze het met hem eens was, kon ze het toch niet helpen dat ze het nog steeds erg jammer vond hoe alles opeens was gegaan. Ze had het idee dat Sparkfur haar te makkelijk had opgegeven, maar vooral het feit dat hij geen enkel berouw had getoond na haar aanval, wees er toch op dat het hem niet al te veel kon schelen wat er verder met haar gebeurde. Ze vroeg zich af of dat kwam door haar of door hetgeen wat hem al die tijd zo bezighield. In elk geval werd hij nu meer in de gaten gehouden en dat was iets waar hij haar duidelijk voor kwalijk hield. Ze was blij dat Thornstar en Mallowleaf overeen waren gekomen dat haar training door hem overgenomen werd; ze voelde zich niet langer veilig in de buurt van Sparkfur. Ze keek haar mentor aan toen deze een opmerking maakte en haar vervolgens de optie gaf om vandaag al uit het kamp te gaan of liever te wachten tot morgen. “Vandaag, als dat geen moeite voor je is,” antwoordde ze meteen. “Het voelt hier zo ingesloten aan.” En vlak nadat ze dat zei, voelde ze de wonden op haar schouders en haar rug weer steken. Haar vacht prikkelde ongemakkelijk en ze had het gevoel alsof ze elk moment opnieuw weer aangevlogen kon worden. Onbewust deed ze een stapje in de richting van haar mentor. “Al trainen we maar heel even en zoeken daarna de Sunningrocks op, als ik hier maar weg kan, is het goed voor mij.” Ze deed vervolgens moeite om haar mentor niet met een smekende blik aan te kijken.

Tag: Mallowleaf

Om hem heen deden mentoren met hun nieuwe leerlingen hetzelfde als hij. Mallowleaf liet zijn blik kort over hen heen gaan voordat hij weer naar zijn eigen leerling keek. Hoewel het terloops had geleken hield hij iedereen strak in de gaten of ze niet naar Cherrypaw zouden gaan staren. Hij herinnerde zich nog zijn kleine zusje toen zij gewond was geraakt. Zelfs de aardigste warriors schenen het opeens oké te kunnen vinden om naar haar toe te komen en hun ogen schaamteloos over haar lichaam te laten glijden. Cherrypaw haar zandkleurige, rode vacht had vooral op haar rug het zwaarst geleden. Diepe, akelige littekens sierde dien rug nu. En dat allemaal omdat een kerel zijn nagels niet bij zichzelf houden kon. "Dat is helemaal geen moeite." Miauwde hij en hij toverde weer een vrolijke glimlach tevoorschijn. "Dan gaan we meteen aan de slag." Het ontging hem niet dat ze gespannen leek. Hij vond het maar beter om meteen naar buiten te gaan en vanaf daar wel een plan te bedenken wat ze gingen doen. "De sunningrocks naderhand opzoeken," Herhaalde hij terwijl hij zijn brede schouders omdraaide en haar mee wenkte met zijn staart. "Je bent een apprentice naar mijn hart met zulke idealen," zei hij met een knipoog. "We gaan het vast uitstekend met elkaar vinden." Mallowleaf kroop als eerste door de doorntunnel, waarbij hij het kamp en hun opgewonden geroezemoes achter zich liet.

Tag: @Cherrypaw // topic uit klik voor vervolgtopic

Onderwerp: Re: ThunderClan Ceremonie [05-2019]